"Bize biraz izin ver" Deniz'e başımla uzaklaşalım işareti verdiğimde beni takip etmiş Pamir'in bizi net duyamayacağı ama Görkem içinde rahat tetikte olabileceğimiz uzaklıkta adımlarımı durdurduğumda keyifsiz bakışlarımı Deniz'e göstermekte sakınca duymamıştım. Oda benden farklı değildi.
"Babanların gerçekten geleceğine inanıyor musun?"
"Bilmiyorum. Bu saatte Pamir'in konumumuzu bulması normal değil."
"Orası öyle ama konumumuzu biliyorsa babanlara çalışıyor değil midir?" Deniz'e hak veriyordum ama babamlar gerçekten gelirlerse büyük sıkıntıya düşeceğimiz de kesindi bu şekilde.
"Zaman kaybediyorsunuz" Pamir bize seslendiğinde kucağımdaki Emirhan hafif hareketlenmiş daha sıkı sarılmıştı boynuma. Ekin ise bâya bâya gerçeklikle ilişkisini kesmiş gibi uyuyordu.
Deniz, Emirhan'ın istemsiz hareketini görüp durumumuza uymayan şekilde samimice gülümsemiş "Kokuna alışmış" demişti. Hafif utanmış olsamda "Sanırım" demiş Emirhan'ın omzuna burnumu bastırmıştım. Sigara, alkol ve parfüm karışımı kokuyordu ama güzeldi işte...
"Noyan babanlar cidden geldi sanırım" Deniz arkama bakıp konuştuğunda hemen arkamı dönmüş bahsettiği insan topluluğunu göz kadrajıma almıştım.
"Pamir arka kapıyı aç" Deniz gelenlerin babamlar olduğu kanısına varınca telaşla bana arkasını dönmüş arabaya ilerlemeye başlamıştı. Pamir'e asla güvenmiyordum ama şu durumda beşimizin beraber kalması da büyük riskti.
Pamir arabadan inmeden arka kapının kilidini açtığında Deniz kucağındaki Ekin'i arabaya yerleştirmiş Emirhan'ı benden almak adına hareketlenmişti. İstemiyordum vermek ama şu durumda vermek zorunda olduğumu da biliyordum. Son kez kokusunu içime çekip saniyelik daha sıkı sardıktan sonra Deniz kollarım arasından Emirhan'ı almış arabaya yerleştirmişti. Olabildiğince acaleci davranıyordu.
Deniz'in kapattığı arka kapı ile beraber Pamir'in gaza basıp gözden kaybolmaya başlaması bir olmuştu. İçimden keşke Görkem'i de verseydik diye geçirsemde Pamir'in Görkem'i kabul etmeyeceğini biliyordum. Aralarında anlamdıramadığım bir nefret hep varlığını koruyordu.
Deniz, Görkem'i ayağa kaldırmaya çalıştığında Görkem yalpayarak kalkmış ama uzun sürmeden geri düşmüştü banka.
"Eksiksiniz?" Sden başkanının hafif volümlü sesi yakınımızdan gelince vücudum ister istemez gerginlikten kasılmıştı. Benim aksime Deniz hemen önünü onlara dönmüş, Görkem ise gözlerini ovuşturarak kalkmaya çalışmıştı. Bende önümü onlara döndüğümde ilk göz göze geldiğim kişi abim olmuştu. Eğer sadece bu kadro gelmişlerse beş kişilerdi. Sden başkanı, Fear başkanı, abim ve hangi takımdan olduklarını bilmediğim iki kişi. Babam yine yoktu.
"Kimin arabasıydı o giden?" Fear başkanının kolu alçıya alınmıştı. Olası bir dövüşte karışmayacağı belliydi ama şuan aşırı sinirliydi. Tahminimce Ekin yok diye böyleydi birde kolundan vuran Görkem buradaydı.
"Emirhan için geldiğimizi biliyorsunuz ve bizden Emirhan'ı mı uzaklaştırıyorsunuz?" Sden başkanı da sinir konusunda Fear başkanından geri değildi. Tek sakin abim ve dövüşçü ikili gibi duruyordu.
"Uzaklaştırmasak bile zaten ayık değildi. Yanlış gün seçimi." Deniz gayet sakince ve umursamazca kurmuştu cümlesini ama biliyordum ki Pamir'e güvenerek iş yaptığı için içi içini yiyiyordu.
"Yarın evinize gelmeyi düşünüyorduk aslında ama samimi bir arkadaşım sizinkiler burada deyince sizi erkenden bir görmek istedik." Sden başkanı sinirini bir kenara bırakmış dalga geçermiş gibi konuşmaya başlamıştı. Samimiyetsiz herifin tekiydi.
