Solumda Emirhan sağımda Deniz beraberce kurulmuştuk yatağa. Bedensel bir yorgunluğum yoktu ama ruhsal yorgunluğum bedenimide zorluyor, tüm enerjim vücudumdan kayboluyormuş gibi hissediyordum her geçen saniye.
Ekin ve Görkem beraber uyuyakalmışlardı. Yukarıya çıktığımızda ilk onları kontrol ettiğimizden şimdi rahatça uzanıyorduk.
"Tamer gerçekten öldü mü sizce?"
"Büyük ihtimalle." Deniz'in sorusu karşısında Emirhan'ın uykulu sesiyle olan cevabı benide mayıştırmıştı. Zaten kapanmaya yüz tutan gözlerim, ikisinin sıcaklığı ve uykulu sesleriyle tamamen bilincimi kaybettiriyordu.
"Abin sence bizim tarafımızda mı?"
"Bilemiyorum" Deniz'inde her ne kadar uykusu olduğu belli olsada gerginlikten uyuyamıyordu büyük ihtimalle.
"Fear başkanı ölmemiştir dimi?"
"Omzundan vuruldu. Öleceğini sanmıyorum ama siniri konusunda bir şey diyemeyeceğim."
"Yinede bilgi alsak iyi olur gibi." Emirhan benim meraksızlığım karşısında tezat şekilde telefonuna uzanıp rehberinden birini aramak için tuşlamasıyla ikimizinde bakışlarını kendisine çekmişti.
"Kimi arıyorsun?" Deniz yastıktan kafasını kaldırıp dirseği üzerinde durarak Emirhan'ı izlemeye başlamıştı ama Emirhan pekte tenezzül etmemişti Deniz'e cevap vermeye.
"Uras durumu nasıl?" Gecenin bir yarısı Emirhan'ı başka birisiyle konuşurken görmek istemsizce rahatsız etmişti beni ve artı tanımadığım bir isimde olunca bende Deniz gibi yerimde kıpırdanmadan edememiştim.
"Anladım. Bir şey olursa haber bekliyorum." Telefonu kapattığında Deniz'de bende sorgulayacı bakışlarımızı atmaktan geri kalmamıştık.
"Normal odada iyiymiş." Telefondan başını kaldırdığında bakışlarımızı görüp ikimizede "Ne var?" dercesine bakmış geri yastığa koymuştu kafasını.
"Gecenin bir yarısı Uras'la konuştun farkında mısın?" Deniz'inde benimle aynı şeyi düşünüp rahatsız olması içten içe sevindirmişti beni. Fear başkanı için daha endişeli olmalıydık belki ama vurulduğu yerden kalıcı hasar almayacağı zaten belliydi. Görkem silah konusunda eğitimli olduğundan doğru nişan almıştı. Babası askerdi Görkem'in.
"Adam vurulmuş derdiniz Uras mı?"
"Uras kim?" Ciddi ciddi sorduğum soru karşısında Emirhan'ın gülmeye başlaması içimi yumuşatsada şuan ciddiyetimi bozamazdım.
"Daha demin buraya gelen Sden dövüşçülerinden biri." Emirhan yerine Deniz cevap vermişti. Merdiven başında tahmin ettiğim şey doğruydu eve istemeyerek gelmişlerdi dövüşçüler.
"Uyuyabilir miyiz artık?" Emirhan ellerini sol koluma sarmış anlını sol omzuma yaslamıştı konuşurken.
"Urasla uyu sen bırak Noyan'ı da." Emirhan'a doğru uzanmış ellerini kolumdan itekleyip beni kendine doğru çekmesiyle başımı göğüsüne çarpmam kaçınılmaz olmuştu.
"Acıdı mı?" Sol elinin parmaklarıyla çarptığım anlımı okşamış daha sonra saçlarımı karıştırmıştı. İyice mayışıyordum bu haraketleriyle. Hayır anlamında başımı salladım sadece.
"Ciddi misiniz?" Emirhan'da bu sefer Deniz gibi direkseklerinin üzerinde durmaya başlamıştı.
"Noldu Uras bitince bize mi kaldın?" Deniz'in savunmasına karşı istemsizce kıkırtım dökülmüştü dudaklarımdan.
