[Angst Uyarısı]
(Hikayenin angst olarak bitmesini okumak istemiyorsanız bu bölümü atlayıp diğer bölümü okuyabilirsiniz.)
...
Sessizlik sarmıştı koskoca evi. Keyifle gülen tek kişi de Önay'dı. Pamir niye gergindi? Onu Pamir getirmemiş miydi buraya? Ege Görkem'in kulağına uzanmış sessizce bir şeyler anlatıyordu ama Görkem onu niye sakince dinliyordu ki?
"Toparlanmana ne kadar sevindim bilemezsin" Önay bir adım gerileyip konuştuğunda Ekin'de Görkem'i yanına çekmişti. Önay'ın cümlesinin ardından Ege uzaklaşmıştı Görkem'den.
"Niye buradasınız?" Deniz kollarını göğüsünde birleştirmiş çatık kaşlarla sorguluyordu karşımızdakileri.
"Pamir açıklamak ister misin Deniz'e neden burada olduğumuzu?"
"Ekin benimle gel lütfen. Başkanlar geldiğinde zarar görmeni istemiyorum" Pamir'in tek derdi Ekin gibi görünsede Önay'ın ne istediğini hâla anlayamamıştım.
"Gelmeyecek seninle" Görkem, Ekin yerine cevap verince Pamir sinirle gülmeye başlamış ve Görkem'e yaklaşmıştı.
"Sana sorduğumu hatırlamıyorum"
"Beni ilgilendiren şeylerde yorum yapabileceğimi düşünüyorum"
"Seni ilgilendiren?" Pamir gülmeyi kesip yumruğunu sıkmaya başladığında Ege kolundan tutmuş hafif geri çekmişti Pamir'i.
"Seninle gelmeyeceğim Pamir ve kalabalık yapmayın daha fazla" Ekin sakince konuşuyor olsada içten içe gergindi ve sürekli gözleri arkamdaki Emirhan'daydı. Bende dönüp bakmak istiyordum ama arkamı dönüp bakarsam travması daha fazla tetiklenebilirdi.
"Seni korumaya çalışıyorum" Pamir hafif sesini yükseltip sinirle konuşmuş olsada yüzünden okunan üzüntüyü görebiliyordum. Ekin'e değer veriyordu ama zamanında bunu çok yanlış göstermişti. Şimdi istese bile toparlayamazdı.
"Korumana ihtiyacım yok Pamir. Şuan sadece zarar veriyorsun" haklıydı. Dediği gibi başkanlar gelecekse şuan en büyük zararlardı. Hem onların tarafına kalabalık yapıyorlardı hem de bize zaman kaybettiriyorlardı.
"Emirhan bir şey demeyecek misin? Pamir kardeşini korumak istiyor?" Önay'ın sözüyle herkesin bakışları Emirhan'a dönmüştü. Bakmak istemesemde çok merak ediyordum. Yavaşça kafamı çevirdiğimde ciddiyetle kendisine dönen bakışlara karşılık veriyordu ama vücudu aynı direnci gösteremiyordu. Bir elini hırkasının cebine sokmuş diğer eliyle merdiven korumalıklarını tutuyordu lakin korumalıkları fazla sıkı tuttuğunu parmakları kanıtlıyordu.
"Kendim gelmek istemediğimi söylüyorum ötesi var mı?" Ekin Emirhan üzerindeki dikkati dağıtmak istiyordu ama pek işe yaramış gibi değildi. Dördümüz Ekin'e dönmüş olsak bile Deniz, Önay ile birlikte hâla Emirhan'ı izliyordu.
"Kardeşinin düşüncesini sordum Ekin" Önay keyifle sırıtarak Emirhan'a bakıyordu konuşurken. Sinirlerim iyice gerilmişti ve karşımdaki Önay'a zarar vermeden durulmayacak gibiydim. Yumruğumu sıkıp atılacağım sırada Deniz kolumdan tutmuş sessizce "Bekle" demişti.
Emirhan sadece yanıma ulaşana kadar merdivenleri inmiş cevap vermemişti. Güvence vermek istercesine sağ elini tutup omuzlarımızı birleştirecek kadar yakınıma çekmem kaçınılmaz olmuştu.
"Emirhan iyiliğini istiyorum. Evime geldiğinizde ikinizede zarar vermedim" Pamir niye bu kadar panik yapıyordu? Koşar adım Emirhan'ın yanına gelmiş bir elini Emirhan'ın omzuna koymak adına kaldırdığında Emirhan'ı arkama çekip sessiz tepki göstermiştim. Pamir ne yaptığını yeni anlarcasına bir adım gerilediğinde Emirhan'ın sesi ardımdan duyulmuştu.
