•çiçek

1.6K 84 3
                                    

Masal'dan

Takım maçı kaybetmişti. Talha sakatlanıp çıktıktan sonra rahat bir şekilde geri çevirmişlerdi maçı.

Bir yanda Talha'nın uzun sürecek olan sakatlığı, diğer taraftan Mert Hakan'la yüzleşmem yeterince üzüyorken üstüne takım yarıştan iyice kopmuştu. Bu olanların hepsinin ucu bir yerlerden bana dokunuyordu resmen.

Ertesi sabah ilk iş hastaneye gittim. Talha'nın ameliyatı ne kadar başarılı geçse de uzun bir iyileşme süreci onu bekliyordu. Bu sürede yanında olmak en büyük görevlerimden biriydi. Bütün bu sakatlığının nedeninin ben olduğumu öğrense ne kadar yanında tutardı bilmiyorum ama o süreye kadar yanında olmak istiyordum.

Odaya girdiğimde yüzüne kocaman bir buruk gülümseme yerleştirdi.
- Psikolog bak dediğin gibi oldu. Mesleğini yapman için büyük bir fırsatımız var artık.
- Öğrenmiştin mesleği ya hani..? Bana pek ihtiyacın yok gibi, diyip gülümsemesine eşlik etmiştim.
- Şaka bir yana, hep yanındayım Talha. Bu süreci en iyi şekilde atlatacağız.
- Biliyorum psikolog biliyorum, o yüzden çok üzmüyorum kendimi. Seninle bol bol vakit geçirmek eğlenceli olacak. Çok çekeceksin benden diyip göz kırpmıştı.

1 hafta sonra

Aradan bir hafta geçmişti. Talha hastaneden çıkmış hafiften toparlanmaya başlamıştı.

Yine rutin bir iş sabahında tesislere gelmiştim. Güvenliğin elindeki çiçeği bana uzattığını gördüğümde anlamsız bir şekilde ona baktım.
Bir şey demeden çiçeği bana verdiğinde merakım iyice artmıştı. Odama girip içinde kart aramaya başladım. Kartı gördüğümde yüzümdeki gülümseme solmuştu.

'Affet beni...
Biz Sivas'ta böyle yapardık '
                                             ~komutan

Gözlerim notta takılı kalmıştı ki kapının çalmasıyla irkildim. Kapıyı açan kişiyle daha da gerilmiştim. Karşımda duran Talha gülümseyerek elindeki kahvelerle birlikte bana bakıyordu.
- Psikolog korkutmadım umarım. Benimle uğraşacaksın demiştim. Her gün buradayım artık diyip göz kırpmıştı.
-  Senden mi korkacağım? Yok daha neler işim bu be benim aa.. dediğimde birlikte gülmeye başlamıştık.

Elindeki kahveyi bana uzatıp karşımdaki koltuğa oturmuştu.
- Ee psikolog kimden gelmiş çiçek?
Korktuğum soruyu yönelttiğinde paniklemiştim. Sorunun cevabı işimden olmama bile neden olabilirdi çünkü.
- İsim yok gizli bir hayran herhalde diyip konuyu toparlamıştım hemen.
- İyi bakalım öyle olsun... Çok özledim futbolu şimdiden. Şu iki ay nasıl geçer hiç bilmiyorum psikolog...
- Belki daha hızlı bitireceksin nerden biliyorsun? Hem ben varım canın sıkılmaz merak etme diyip güldüğümde düşünceli yüzü dağılmış o da eşlik etmeye başlamıştı.

Gülmemizi kesen kapının sesi olmuştu.Karşımda gördüğüm ikinci bir çiçek gerilmeme fazlasıyla yetmişti.
- Abi çok zamanlama hatası oldu yaa, sürprizi kalmadı ki..

Talha'nın dediğine gergin ve anlamsız gözlerle bakmaya başladığımda gülmesini o da durdurmuştu.
- Ne bu gerginlik psikolog ya, çiçek çiçek korkma.
- Ay ne bileyim Talha, ikinci bir gizli hayran kaldıramayacaktım diyip gülmüştüm.
- Yok yok bu hayran gizli değil benim. Hem hayırlı olsun hem teşekkür çiçeği. Hoş geldin, iyi ki geldin psikolog.
Dediğine şaşkın gözlerle baktığımda çiçeği alıp bana getirmişti.
- Yok yok bir daha çiçek sana yaramadı bu.
- Ya Talhaaa..! Şaşırdım sadece. Çok teşekkür ederim diyip gidip sarılmıştım. Beklememiş olacak ki bu sefer o şaşkın gözlerle bakıyordu.
                          
       ~ne kitap Tayyip Talha kurgusuna mı dönmeye başladı ahahsjsjdj

seni severdim || mert hakan yandaş Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin