•mesafe

628 31 50
                                    

Masal'dan

Yöneticiler odadan çıktığında üçümüz kalmıştık yine odada. Mert'in gözlerini üzerimde hissettiğimde ben de ona çevirmiştim bakışlarımı. İkimiz de birbirimizin göz hapsindeydik şuan. Sonunda bakışlarını çekip ayakladığında Altay da kalkmıştı ayağa.

- Hadi bakalım psikolog. Başlayalım artık ilk iş günümüze. Bakalım bakalım neredeymiş odan.

- Hadi bakalım kaleci. Başlayalım.

Dediğimde koşarak gitmiştim yanına. Mert'in rahatsız olduğu her halinden belliydi. E amacımız da bu değil miydi zaten?

Önden Mert arkasından da biz çıktığımızda o bizimle çok muhattap olmayıp inmişti sahaya.

Altay önden önden yürürken soğukluğunu fark edip yetişmiştim ona ne kadar zor da olsa.

- Kaleci! Ne bu mesafe uçmamı falan mı istiyorsun?

- Ne mesafesi? Yürüyorum sadece Masal.

- Sesinde bile mesafe var Altay Bayındır. Yeme beni.

- Masal kafanda kurmayı keser misin? Hadi odanı bulalım da daha antrenmana yetişeceğim.

- Adımla seslendi nasıl ağrıma gittiii..

Diye arkasından söylene söylene gittiğimde güldüğünü hissetmiştim.

- Bıyık altından gül anca Bayındır ah ah!

En sonunda odanın kapısının önüne geldiğimizde Altay'a eğilmesi için minik bir hareket yapmıştım. İsteğime anlam veremeyip yine de hafif eğildiğinde minik bir öpücük kondurmuştum yanağına.

- Gerilme Bayındır. İyiyim. Keyif almaya bak.

Göz kırptığımda gülümsemişti.

- Tamam Bayındır tamam. Ben gidiyorum şimdi geleceğim ilk moladaaa..!

Göz kırpıp uzaklaştığında odamın kapısıyla baş başaydım artık. Kapıyı açıp masanın arkasındaki döner sandalyeye oturduğumda yaşadıklarım gözümün önünden geçmişti tek tek.

Mert'in kurduğu hayalleri yaşıyorduk aslında şuan kısmen. Gelmiştim Fenerbahçe'ye. O da buradaydı ama biz yoktuk artık.Dışarıya ne kadar iyiymiş gibi gözüksem de aldatılmanın o berbat hissini hala aşamamıştım. Ve maalesef nefretim kadar sevgim de vardı hala içimde.

Mert Hakan'dan

Getirmiştim Masal'ı yanıma. Ama ne kadar iyi bir fikirdi tartışılırdı. Onu diğerleriyle yakın görmek deli ediyordu beni. Hala deli gibi kıskanıyordum. Farkındaydı ve bilerek yapıyordu belki de.

Kafamdaki düşüncelerle kendi kendime topla oynarken Altay'ın sahaya çıktığını görünce almıştım topu elime. Bana karşı olan sinirini ne kadar sineye çekmiş olsa da bugün yine açığa çıkartmıştı bazı şeyleri. Kimseye çaktırmamaya çalışsa da bozulmuştu tüm olanlara. Masal'ın çevresinde olmamı hiç istemiyordu.

Elimdeki topu ona attığımda tek refleksle tutmuştu topu.

- İyi kurtarıştı Bayındır.

- E işimiz bu komutan. Olsun o kadar demi ama.

- Öyle tabi koçum öyle. Ee gösterdin mi odasını psikoloğa?

- Gösterdim. Gösterdim de seni bu kadar ilgilendirmemeli artık. Masal'ın etrafında sık dolaşma Mert, lütfen.

- Benden her şeyi isteyebilirsin kaleci. Ama bunu yapamam. O benim hala her şeyim. Kusura bakma.

- Bakarım kusura! Senden rica ettim sadece! Yapma komutan. Bu sefer gerçekten karşında beni bulursun!

- Yok artık ya! Başka ne istersiniz Altay Bey?! Sana sormayacağım ne yapıp yapmayacağımı!

Seslerimiz yükselmeye başladığında dikkatleri üzerimize çekmeye başlamıştık yavaştan. Daha fazla uzamaması adına sırtını sıvazlayıp uzaklaşmıştım oradan.

Yaklaşık bir saat sonra antrenman bittiğinde ilk işim Masal'ın yanına gitmek olmuştu.

Kapıdayken gördüğüm yüz artık iyice sinir etmeye başlamıştı beni.

Altay yine buradaydı ve Masal'la gülüşüyorlardı. Bu manzaraya daha fazla dayanamayıp dalmıştım içeriye.

- Noluyor ya!? Senin evinde kapı yok mu Mert Hakan?!

Masal'ın bana yükselmesiyle Altay da ciddileşip bana dönmüştü.

- Kapıyı çaldım duymadın. Son çare daldım pardon girdim içeriye. Konuşmam gereken şeyler var seninle. Pek iyi hissetmiyorum.

- Konuşacak bir şeyiniz yok sizin!

Altay'ın dediğiyle oraya dönmüştük ikimizde.

- Altay.. Ben bunun için buradayım. Unuttun sanırım.

Altay'ı terslediğinde saçma bir sırıtış yerleşmişti yüzüme.

O bir sitemle oflayıp odadan çıktığında baş başaydık artık.

Altay'ın arkasından kapıyı kapatıp oturmuştum Masal'ın karşısındaki koltuğa.

- Çok özledim be psikolog.

~kitap güzel yerlere evrilmeye başladı gibimsii

seni severdim || mert hakan yandaş Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin