seni severdim || mert hakan yandaş

•iyi ki sen

Mert Hakan'dan

Sabah uyandığımda gördüğüm ilk manzara her şeye değerdi. Çok özlemiştim onu gerçekten. Onsuz bir an bile düşünemezken koskoca 3 yıl onsuz bitmişti. Ama hepsinin telafisini yapmalıydım, yapmalıydık.
Uykusunu bölmeden kafasını göğüsümden kaldırdım. Her zaman olduğu gibi yine bir şeyler söylenmişti sinirli sinirli. Bu haline gülüp kalktım ve günlük rutin işleri halledip mutfağa geçtim.
Hafif bir sesle radyoyu açtığımda çalan şarkı beni gülümsetmeye yetmişti. Bu şarkı bizi biz yapan şarkıydı.

Seni Severdim-Yıldız Usmanova

Şarkıya dalmışken mutfak kapısında gördüğüm yeni uyanmış huysuz(!) bir Masal neşemi daha da yerine getirmişti.
- Günaydınn.. dediğimde hala dik dik bana bakıyordu.
- Günaydın dedik heey, bu kadar huysuz psikolog görmedim ben ya..!
- Günaydın komutan, günaydın da sabah sabah bu ne ses kardeşim yaa diyip sarıldığında gülmeye başlamıştı.
- Aynen aynen. Kardeşim az kaldı şöyle bir amca oğlu falan de ya..! diye sitemli bir cevap verdiğimde dudağıma minik bir öpücük kondurmuştu.
- Sevdim, iyiymiş amca oğlu. Bu arada gördüğün psikologları sayarsın bir ara. Başka psikologlar da var herhalde diyip mutfaktan çıkmıştı.
Şu kıskanması eskiden fazlasıyla sinir etse de bu bile güzel hissettirmişti.
Çok geçmeden hazırlanıp masaya gelmişti.
- Kaçta çıkacaksın bugün? Almaya geleyim.
- Aynen Mert ortalık yeterince karışık değil zaten, sen de gel Nevzat Demir'e çıkışımı alır gideriz geri Sivas'a.
- Niye bu kadar yükseldin ki başkan, tamam unutmuşuz işte. Yanında her şey uçup gidiyor aklımdan.. dediğime gülümseyip lafına devam etmişti.
- Sen kaçta çıkıyorsun? Ben gelir alırım seni yiğido'm dediğine artık ters ters bakmaya başlamıştım.
- Artık seni askerlik arkadaşım gibi görüyorum. Hayırlı olsun başkan dediğimde aynı anda gülmeye başlamıştık.
Ardından saatine baktığında alelacele ağzına bir iki bir şey daha sıkıştırıp kalkmıştı masadan.Yanıma gelip yanağıma bir öpücük kondurmuştu.
- Seviyorum seni komutan.. Çıkış saatini yaz almaya geleceğim seni diye ekleyip göz kırpmıştı. Ne olursa olsun bu hallerini çok seviyordum.

Masal'dan

Evden çıktığımda, dünden sonra zor bir günün beni beklediğini biliyordum. İçimdeki gerginlikle tesislere vardığımda bana her şey farklı gelmeye başlamıştı sanki.

Odama geçene kadar hiçbir şey yaşamamam derin bir nefes çektirmişti. Masaya oturduğum an kapının çalması gerginliğimi geri kazanmamı sağlamıştı. Kapıda gördüğüm çiçek yeniden bir oh çekmeme neden olmuştu. İçindeki notu açtığımda yüzümü büyük bir gülümseme kapladı.

' gerilme,
sen mükemmelsin ve herkes bunun farkında'
                                                ~ komutan

Bu adam beni gerçekten gözümden tanıyordu artık. Sabah ona belli etmemek için ne kadar çaba göstersem de anlamıştı gerginliğimi. Çiçekle fotoğraf çekinip ona göndermiştim.

'sıkıntı yok komutan, artık iyiyim :)'

Kafamı telefondan kaldırdığımda kapıda gördüğüm siluet boşluğuma gelerek sıçratmıştı olduğum yerde.

- Hala mı korkuyorsun benden psikolog..?
- Korku değil Talha. Boşluğuma geldin fark etmemişim. Geçsene içeriye.

Geçip oturduğunda gayet sakindi. Ama bu sakinliğin arkasında fırtınalar koptuğuna emindim.

- Ee yine mi gizli hayran diyip çiçeği gösterdiğinde soğuk soğuk gülmeye başlamıştı.
- Hayır. Mert bu sefer..
- Eğlendin mi ya gerçekten beni enayi yerine koyarken söylediğiyle yüzü ciddileşmişti.
- Ne eğlenmesi ya.!? Sen benim o kadar kötü biri olabileceğime inanıyor musun gerçekten?
- İnanmazdım! Dünkü manzarayı görmeseydim, inanmazdım psikolog... Ama şuan her şeyi düşünebilirim biliyor musun..?
- Biliyorum, haklısın. Ama beni dinlemen lazım Talha.
- Ya ben seni neden dinleyeyim ki, neden!? Beni parmağınızda oynatmışsınız resmen ya!
- Talha! Dinleyeceksen dur burada..! Dinlemeyeceksen sakinleş öyle gel. Şuan sağlıklı bir iletişim kuramıyoruz çünkü.
- Tamam. Anlat dinliyorum dediğinde gözlerime odaklanmıştı sadece.
- Mert.. Üniversite senelerimin baş kahramanı. İlk iki senemde sadece o vardı Talha. Sonra her şeyi bırakıp Fenerbahçe'ye geldiğinde ondan kötüsünün olmadığını düşündüm ta ki karşılaşana kadar. Çok iyi olabilirdik belki ama yanlış zamanda denk geldik stoper. Ben Mert'siz yapamıyorum maalesef.
- Mert' siz yapamıyorum ne ya Masal..! Seni bırakıp giden biri için fazla iyi şeyler düşünüyorsun. Giden bir daha gider ya bunu en iyi senin bilmen gerek. Ve biz hala çok iyi olabiliriz bunu unutma.. diyip çıkmıştı odadan.

O çıktıktan sonra rutin olarak yapmam gerekenleri yapıp sahaya çıkmıştım. Oradaki gözlemlerimi de yaptıktan sonra hazırlanmak için odama yöneldim. Odaya girdiğimde Mert'ten gelen bildirim günün yorgunluğunu almaya yetmişti.

~komutan
sevindim <3
ve kolye detayı da gözümden kaçmadı psikolog
iyi ki sen..