seni severdim || mert hakan yandaş

•psikolog

Masal'dan

Evden çıkarken ona dediğim gibi tesislerden çıkıp Mert'i almaya gelmiştim ve abartısız tam bir saattir onun çıkmasını bekliyordum. Sonunda telefonda onun ismini görüp söylenmek için açtım telefonu.
- Mert tam 1 saat oldu tam..! Bir sevgili bu kadar bekletilir mi yaa...
- Heyy, sana da merhaba ben de seni çok seviyorum. Antrenman uzun sürdü sevgilim yaa. İçeriye gel de seni bizimkilerle tanıştırayım hazır gelmişken.
- Mert bu nerden çıktı şimdiii.. dediğimde hadi hadi itiraz yok diye kapatmıştı telefonu.

Güvenlik kapıyı açmıştı ve Samandıra'daydım artık. Beşiktaş A Takım psikoloğunun burada işi ne diye soracaklar çok haklılardı. Kendi ayağıma sıkıyordum şuan.Tuhaf hissettirse de güzel bir histi. Arabayı park edip ilerlemeye başladığımda çok geçmeden aşina olduğum sesi duymuştum.
- Beyler kızın yanında saçmalarsanız uçarım size derken beni görmüştü ve gülerek yanıma geldi.
- Komutan, insanları neden tehdit ediyorsun ya..
- Komutanlar sevgililerini üzecek her şeyin önünde olmalııı diyip yanağıma bir öpücük kondurmuştu.

Takımdakilerin yanına geldiğimizde lafa ilk giren İrfan Can olmuştu.
- Selam. Belki tanıyorsundur zaten de İrfan Can ben.
- Tanımamak ne mümkün Kahveci. Masal ben de diyip uzattığı elini sıkmıştım.
- Sonunda o efsane psikologla tanışıyorum herhalde diyen Altay'la ters bakışlarımı Mert'e çevirmiştim.
- Yok ya efsane abartı biraz, Masal ben.
Elimi uzattığımda bu sefer sıkan Altay olmuştu.
- Çook memnun oldum psikolog. Mesleğine bayılıyorum cidden dediğinde Mert'in mırıldandığını duymuştum.
- Birdiler iki oldular deliricem ya... Bu kızın adı var adı..
Onu duymamazlıktan geldiğimde elini belime koyup kendine çekmişti.
- Ee biz gidelim artık demi sevgilim..
- E görüşürüz, ama gerçekten görüşmek isterim Masal.
Altay'ın dediğine gülümseyip eklemiştim.
- Tabii ki. Ben de çok isterim kaleci.
Birbirimize gülmseyip ayrılmıştık yanlarından.

Mert'in kıskançlık krizinin yeniden başladığı aşikardı. Arabaya bindiğimizde suratı hala bir karıştı. Bir yandan yola bakarken bir yandan da ona laf attım.
- Hayırdır komutan çok mu kıskandııınn diyip güldüğümde ters bakışlarını üzerimde hissetmiştim.
- Sorma sorma deliriyorum kıskançlıktan. Seni niye kıskanayım ben be..
- Öyle olsun bakalım komutan. Bu arada nereye gidiyoruz ya biz?
- Senin tercihin Altay olur ama bana gidiyoruz psikolog.
- Çok güzel trip atıyorsun Merto ama şuan kesmen lazım çünkü evinin adresini bilmeyen bir yabancıyım halaaa...
- Ya niye öyle dedin ki şimdi, gerçekleri yüzüme vurmana ne gerek vardı.. o navigasyona adresi girerken konuşmaya devam etmiştim.
- Birazda gerçekler Mert. Kolundan çıkardığın tokanın sahibi biliyordur da ben bilmiyorum maalesef. Ben sensiz bir hayatı zor düşünürken benden başkasıyla nasıl düşündüğünü hala merak ediyorum.
- Aşmamış mıydık biz bunları ya?!
- Neyi aşıyoruz tam olarak Mert... Geçmişin üzerine çizgi çekince bitmiyor işte!
- Bitsin artık! Bitmeli ya... Durup durup geçmişe döneceksek bu ilişki nasıl ilerleyecek!
- İlerletmeye çabalıyorum ya işte hala! İstemesem ne ben burda olurdum ne bu kolye! Başkasına ait bir şey yok mesela bende!
- Senindi ya o toka! Sivas'tan ayrılırken buldum o günden beri kolumda! O 3 sene boyunca sana ait olan tek şeydi! O aptal stoperi bu kadar yakınında görünce aynılarını hisset istedim sadece! Bunun ileride kavga sebebimiz olacağını hiç düşünmezdim cidden ya diyip kahkaha atmaya başlamıştı.
- Üff neyse ne ya! Senin saçma salak hırsların yüzünden oldu ne olduysa neyi tartışıyorum ki ben seninle şuan. Basit bir tokayı bile hırs haline getirebilmişsin işte süper...

Yolun geri kalanı sessiz geçmişti. Evinin önüne geldiğimizde bana dönmüştü.
- Masal.. Lütfen son gerginliğimiz olsun artık. Çok kötü hissettiriyor böylesi..
- Evet öyle hissettiriyor işte komutan. Farkında varman ne güzel...
- Çok yükseldim. Özür dilerim... diyip ellerimi tutmuştu.
- Bütün gerginliğimizi bir yemek çözer gibi, ne dersin.. dediğinde gülümseyip göz kırpmıştı.
- Sivas'ta böyle yapardın dimi komutan dediğime kahkaha atıp arabadan inmişti. Kapımı açtığında elini uzatıp konuşmaya devam etti.
- O zamann, bu yemeği bana lütfeder misiniz psikolog..?
     
~bölüm bu hale nasıl geldi hiç bilmiyorum
ahahahhsjs