seni severdim || mert hakan yandaş

•dejavu

~komutan
(...)
sana yazıklar olsun

Masal'dan

Gece kapının sesine uyanmıştım. Korkarak kapıya açtığımda karşımda sinirden kıpkırmızı olmuş bir Mert Hakan vardı.
- Hayırdır Mert, rüyanda mı gördün..
- Geç içeri..!
- Ne diyorsun ya sen.!?
- Geç içeri..! Gece gece milleti uyandırmayalım..!
- Bir, gecenin bu saatinde derdin ne? İki, bana emir vermezsin sen kimsin!
- Masal bir daha söylemek istemiyorum..! Hadi..!

Apartmandakileri daha fazla rahatsız etmemek için içeri aldığımda burnundan soluyordu resmen.

- Sen bana bunu nasıl yaparsın ya! Güvenmiştim kızım sana!
- N'apmışım ya sana?!
- Daha ne yapabilirsin ya bana! Sevgilim şuan başka biriyle sevgili biliniyor! Kafayı yiyeceğim ya!
- Hee sen onu diyorsun diyip gülmeye başladığımda sakinleşmek için yumruğunu sıkmaya başlamıştı.
- Ne yapmaya çalışıyorsun Melis..!
- Melis mi?! dediğimde kahkaham daha da artmıştı.
- Masal ben Mert Hakan, memnun oldum!
- Hay ya..
- Noldu Merto hangi sevgilinin adıyla karıştırdın?!
- Kim söyledi ya sana bunu..?
- Birinin söylemesine gerek mi var Merto? Kendin patlattın işte kendini!
- Sevgilim.. Açıklayabilirim..
- Ya neyi açıklayacaksın!
- Olabilir ya sevgilim olamaz mı!? Bir sen mi varsın!?
- Ben senin sevgilinin olmasına mı bir şey dedim!? Sen bana yalan söyledin ya!!
- Haklısın.. Ama dinle beni lütfen.
- Ya neyini dinleyeyim Mert! Ben artık sana nasıl güveneyim ya!

Ellerimi tuttuğunda gözlerime odaklanmıştı.
Sakinleşmemi bekleyip konuşmaya başladı.

- Masal.. Çok pişmanım. Sana ne yaşattıysam aynısını yaşadım. Fenerbahçe'ye tercüman olarak gelmişti. Yerine koyabilirim sanmıştım ama olmadı. O yurt dışına gitti. Kalan ben oldum.
- Ya sen ne anlatıyorsun!! Çık git şurdan daha fazla kırmak istemiyorum Mert.. lütfen.

Sarıldığında çekememiştim kendimi. Hem bitiriyordu hem tuhaf bir şekilde iyi geliyordu.

- Mert.. Bana neden yalan söyledin.. Her seferinde biz niye bu hale geliyoruz ya..?
- Psikolog.. Özür dilerim. Seni bir daha kaybetmek istemedim..
- Böyle daha mı iyi oldu Mert..?
- Düşünemedim işte be güzelim.. Affet beni.
- Bazı şeyleri düşün artık Mert... Yoruyorsun gerçekten.

En son hiç konuşmadan, koltuğun farklı köşelerinde oturduğumuzu hatırlıyorum.
Sabah uyandığımda yine göğüsündeydim. Biz her seferinde bu hale nasıl geliyorduk?

Mert Hakan'dan

Sabah burnuma gelen kokusuyla açmıştım gözlerimi. Gece yaşadıklarımızdan sonra bu an her şeye değerdi. Evet, gece o haberden sonra yanına fazla sinirli gelmiştim. Kırıp dökmeyi ben planlarken o yapmıştı. Ben paramparçaydım ama o gayet keyifliydi haberin ilk anından itibaren. Bu durum başlarda şüphelendirse de çok kurcalamak istememiştim konuştuktan sonra. Çünkü yalanımı ortaya çıkartmıştı ve kendimi savunabileceğim hiçbir yeri yoktu bu yalanın. Melis.. Geçen senemin en büyük pişmanlığı.

Eylül,2022

Mert Hakan'dan

Sabah tesislere geldiğimde o günün diğerlerinden farklı olacağına dair bir his vardı içimde.
Elimde telefon, kolidorda yürürken yine ve yine biriyle çarpışmıştım. İki sene önce olduğu gibi...

Kafamı kaldırdığımda kız söylenmeye başlamıştı.
- Ya yürürken bırakın şu telefonları be kardeşim..!
O da kafasını kaldırıp beni fark ettiğinde duraksamıştı söylenmeleri.
- Pardon. Haklısın yürürken telefonla ilgilenmek riskli biraz diyip güldüğümde o da gülümsemişti.
Elini uzatıp adını söylediğinde dejavunun alasını yaşıyordum şuan.

- Melis ben.
- Mert diyip elini sıkmıştım.
- Bilmesem ayıp olurdu adını komutan dediğinde artık gerçekten Sivas'taydım.

Masal'la ilk karşılaşmamı tekrar yaşıyordum resmen.

(...)

Melis'le o günden sonra sık görüşmeye başlamıştık ve artık bir ilişkimiz vardı.Aynı yerde çalıştığımız için miydi bilmiyorum ama çok güzel gidiyordu her şey.

Yine rutin bir günde elimde kahvelerle odasına gitmiştim. Beni gördüğünde yüzünde hafif bir buruk gülümseme oluştu.

- Hoş geldin sevgilimm dediğinde getirdiğim kahveyi masasın koyup oturmuştum karşısına.
- Hoş geldim de, pek hoş bulamadım tercümanımı. Bir sorun mu var?
- Yok yok sorun değil. Aslında çok güzel bir şey. Yurt dışından teklif aldım. Gidiyorumm!

Dedikleriyle Masal'a yaptığım konuşma gelmişti gözümün önüne. Ben ona gerçekten bu hisleri mi yaşatmıştım?

- Ciddi misin sen? dediğimle şaşırmış olacak ki yüzü ciddileşti.
- Sevgilim, kariyerimden bahsediyorum farkında mısın? Tabiki ciddiyim. Aldım biletimi. Gidiyorum yarın.
- Oo yarın bir de. Yarın giderken söyleseydin ya çok erken olmuş..!
- Mert, saçmalamaya başladığının farkında mısın? Yurt dışından bahsediyoruz. Gitmeyip de ne yapsaydım? Ayrıca ne bu gerginlik ya. Hangi çağdayız? Görüşemeyecek miyiz sanki öyle de?! Niye son gibi bakıyorsun ki buna?!
- Üff.. Son çünkü. Yaşadım ben bu senaryoyu. Biri gider ilişki biter tercüman. Sana başarılar yurt dışı kariyerinde.
- Ya Mert..! dediğinde çıkmıştım odasından.

Yaşattığının yaşamadan farkında varmıyormuş gerçekten insan.