•tanışma

880 45 9
                                    

Mert Hakan'dan

Öğleye doğru gidip annemleri karşılaşmıştım. Çok özlemiştim onları. Uzun bir özlem gidermeden sonra mutfağa girme vaktim gelmişti. Aynı zamanda akşam olacakların verdiği gerginlikle düşünmeye dalmışken yanıma gelen annemi görmemle irkilmiştim.

- Hayırdır annecim? Korkma benim.. Biraz fazla düşünceli gibisin ama çokta sorgulamak istemiyorum şuan.
- Yok annem bir şeyim. Dalmışım sadece.
- Var var. Gözünden bilirim ben senin. Neyse konuşuruz sonra bunu. Yemekleri sen mi yapacaksın gerçekten? Vay be bu günleri de mi görecektik Mert, aşk işte nelere kadir diyip gülmeye başlayan annemle ben de gülmeye başlamıştım.
- Ya neden öyle dedin ki Gönül Sultan? Hiç yapmadık sanki sana daa.
- Yapar benim oğlum yapar. Bu arada kimdi bu kız annecim?
- Sivas'ın güzelleşmesini sağlayan baş kahraman diyip istemsizce gülümsemiştim.
- O kadar eski ve biz yeni tanışıyoruz..! Olmadı bu hiç..
- Ya aslında çok eski ama çok yeni annem. Sayemde uzun bir ayrılık yaşamış olabiliriz de..
- Hmm.. Öyle olsun bakalım. Bu yavaşlıkla gidersen yetiştiremeyeceksin ama sitemli bir söyleyip gülmeye başlamıştı annem.
- Ama bencee anneler yardım ederse yetişir.. Ne dersiniz Gönül Hanım?
- Çekil şuradan çekil..! Kıza rezil olmayalım şimdi.
- Yaa annem işte beee diyip öptüğümde kapıdan bir Aliş girmişti.
- Hako.. Özlemedin mi beni hiç ya? diyip dudak büzdüğünde kucağıma alıp öpmüştüm.
- Hako özlemez mi ya hiç? diyip gıdıklamaya başladığımda kaçacak yer aramaya başlamıştı.
- Ya Hakooo diyip kahkaha atıyordu artık.

Akşam olduğunda telefonuma arka arkaya gelen iki bildirimle yine gerilmiştim.

~psikolog
çıktım sevgilim evden
geliyorum <3

~melis
indim uçaktan
kavuşuyoruz artık

Son gördüğüm mesajla Masal'a görüldü attığımı fark etmemiştim bile. Diğer yandan Melis'in gelmesi gerçekten sonumuz olacaktı.

' melis sakın
sakın gelme
yarın buluşalım.'
 
Yazmakta bulmuştum çareyi. Ardından hemen gelen mesajla derin bir nefes alabilmiştim.

~melis
ya işte bu
beni çok özlediğini biliyordum
sevgilim
bugün sana izin vereyim hadi
acıdım
ama yarın benimlesin

'tamam uzatma
mesaj atmaya da devam etme
dikkat çekmeye başladı artık.'

~melis
sana en son
bunları ben bilirim demiştim
bana emrivaki yapma komutan

Görüldü atıp Masal'ın mesajına girdim.

' bekliyoruz sevgilim
geç kalma hadi
yemek hazır ;)'

~psikolog
görüldünü fark etmedim sanma
bunun hesabı sorulur komutan

'ahahahajah
özür dilerim psikolog 
elim çarptı mesaja
fark etmemişim

~psikolog
çevrim içiydin ama
neyysseeeh

'ya ahahaha
ben de seni çok seviyorum.'

Telefonu kapatıp masaya son kez göz gezdirmiştim. Her şeyin tamam olduğunu gördüğümde kapı da çalmıştı zaten. Gidip kapıyı açtığımda heyecanı gözünden okunuyordu.
- Çok bekletmedim değil mi?
- Yok yavrum ya ne bekletmesi.. Hoş geldinn diyip öpmüştüm.

İçeriye girdiğimizde annem gülümseyerek Masal'a sarıldığında Masal daha da rahatlamıştı.
- Hoş geldin kızım. Gönül ben.
- Hoş buldukk. Siz de hoş geldiniz. Masal ben de. Çok memnun oldum.
- Evet hanımlar artık otursak mı? Ağaç olduk yaaa diyip güldüğümde ikisi de ters ters bakmıştı.
- Tamam.. Bir şey demedim. Ama acıktım.
- Tamam oğlum tamam hadi geçelim bakalım.

Onlar masaya geçtiğinde telefonumu şarjdan almak için odaya geçtim ben de. Hala gergindim. Gelen mesajı görmemle gerginliğim daha da arttı.

~melis
sevgiliiimm
aç kapıyı
deerrmişimmm ahahsjs
şaka şaka
ama her an gelebilirim

'of melis
seninle tanıştığım güne ya
off'

İçeriden Masal'ın seslenmesiyle mutfağa geri geçtim.

- Mert, baya açmışsın ya..!
- Ya neden öyle diyorsun? Geldim iştee.

Yemeği yiyip mutfağı toplamaya geçtiğimizde annemi içeriye göndermiştik. Birlikte mutfağı toplarken telefonum yine titredi.

- Ne ya bu..! Geldiğimden beri dıt dıt dıt dıt..!
- Ne olacak ya.. Sosyal medya falan işte.
- Sosyal medya mı.!? Ondan mı yüzün bembeyaz? Güldürme beni Mert...
- Ya neden geriliyoruz ki sevgiliimm diyip sarılmıştım.
- Sen çok gerginsin çünkü Mert... Beni de geriyorsun..
- Öpsemm, geçer mi gerginliğimiz psikolog..?

Masal'dan

Akşam güzel geçiyordu ama Mert'in gerginliği germeye başlamıştı artık. Daha fazla gerilmemek için alttan almıştım.

Annesi çok şirindi. Beklediğimden iyi gelmişti bana karşı. Artık geç olduğunda kalkmak için ayaklanmıştım.

- Çok memnun oldum Gönül teyze. Bana da beklerim burada olduğunuz sürece.
- Ben de beklerim kızım, her zaman. Artık kızımsın sen de benim. Hiç çekinme, uğra geldiğin zaman.

Mert'le kapıya geldiğimizde gözlerinin içine bakmıştım. Bakamıyordu bile gözlerime.

- İyi geceler Mert..!
- Neden gerginsin hala psikolog..?
- Mert.. Gözlerime bakamıyorsun ya..
- Ya neden bakamayayım güzelim ya diyip minik bir öpücük kondurmuştu dudağıma.
- İyi bakalım.. Çıkar kokusu. İyi geceler.
- Çok seviyorum seni..
- Ben daha çoookk diye bağırmıştım asansöre binerken.

Arabaya biner binmez Ece aramıştı.
- Yavrum bu kadar dakik olma ya diyip gülmüştüm.
- Ya Tosun olmak kolay değil kızım. Mükemmelim işte. Ee naptın hemen anlat?
- Arabaya bindim şimdi. Çok güzel geçti ya. Beklediğimden rahattı. Tek sıkıntımız Mert. Çok gergindi ya çözemedim. Altından çıkacak bir şeyler hissediyorum.
- İyi iyi sevindim. Mert'e de çok takılma tanıştırma gerginliği falandır yavrum. Neyse çocuklar uyuyacak. Ararım seni yine öptüümm.
- Öptüümm Ece'm.

Telefonu kapattığımda çalıştırmıştım arabayı.

~tanıştılar sonunda dediğinizi duyar gibiyimahahajjs

seni severdim || mert hakan yandaş Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin