Mandalina

Rüya

Gözlerimi zorlanarak açtığımda tüm bedenimin ağrıdığını hissediyordum. 

Bir saniye...

Bedenimi hissediyordum.

Başımı yana yatırıp elime baktım.

Silik değildi.

Arka taraf görünmüyordu.

Canlıydım, bedenime sahiptim.

Bunu sağlayan Bora'ydı.

Bora...

Uzandığım yerden hızlıca kalkmaya çalıştığımda Gökhan, "Güzelim biz buradayız, kalkma." dedi.

Çevreye baktım.

Ailem, Gökhan, işten arkadaşlarım...

Hepsi buradaydı.

Hepsini hatırlıyordum.

Her şeyi hatırlıyordum.

Yaşadıklarımı, acılarımı, her saniyesine kadar.

"Anne." dedim, titrek bir sesle.

"Kızım." diyerek bana sarıldığında dayanamayarak ağlamaya başladım.

Bora...

Beni kurtarmıştı.

Kendini bitirerek...

Yaşadığım her şey gözlerimin önünden geçerken "Ezgi..." dedim.

"Ezgi'yi koruyamadım. Kardeşimi koruyamadım. O... o benim yüzümden öldü."

"Sen bunu nereden biliyorsun? Ezgi'yle en son birlikteyken ölmemişti." diyen abim ile annemden ayrılıp ona baktım.

Cemil'den öğrenmiştim.

"Ben... Bana o söylemişti. Yolda ölmüş, dayanamamış. Benim evimde vuruldu. Benim suçum."

"Senin hiçbir suçun yok. O itin yaptıkları..."

Babam, Gökhan'ın sözünü kesti ve "Bu konuyu kapatın. Kızım uyandı ve buna sevinmek istiyorum." dedi.

Dudağım istemeden büzülürken "Baba." dedim.

"Hepiniz gördünüz, şimdi odadan çıkın. Dinlensin kızım." diyen babama "İnsanları kovma, hepsi beni merak etmiş." dedim.

"Merakları gitmiş olmalı. Daha sonra tekrar görürler." diyen babam ile arkadaşlarım ile mecburiyetten vedalaştım. 

Babamlar da dahil herkes odadan çıkarken "Gökhan." dedim.

Anında bana meraklı gözler ile döndüğünde tebessüm ettim.

"Yanımda kalır mısın?"

Tek kalıp yaşadıklarımı düşünmek istemiyordum.

"Tabii ki."

Herkes çıktığında Gökhan gelip yanıma oturdu.

"Uyanmayacaksın diye çok korktum."

Keşke hiçbir şey hatırlamayıp Bora'nın yanında kalsaydım. 

Şu an bana ne olduğunu bile bilmiyor.

"Annemler çaktırmamaya çalışıyor ama çok kötü görünüyorlar."

"Emir Abi olmasa dayanamazlardı. Ezgi'yi gömeli çok olmadı, senin de durumun kritikti."

Derin bir iç çektim.

"Kendi kardeşimin cenazesine katılamadım."

"Kendi isteğin ile katılmamazlık yapmadın ya, katılamadım."