Bawal na Pag-ibig (SPG) COMPLETED

7 - Boyfriend

Chapter Seven

We were indeed very busy the next few days. Pagkaalis ni Shaun ng bahay kanina ay may dala na siyang backpack bag na naglalaman ng bihisan niyang damit na good for 3 days. Ako naman ay mas nauna pang umalis ng bahay sa kanila ni mama kasi magmi-meet pa kami ni Zari sa library upang mag-practice para sa defense namin mamayang hapon.

"Bes, ilang na ilang ako kay Fafa Shaun noong isang araw!" Yan ang ibinungad sakin ni Zari pagkakita namin sa library. "Buti nalang, hindi tayo pinapansin. Sa cellphone niya lang nakatingin."

"Hay naku! Mag-practice na tayo. Iwaglit mo lang muna siya sa isip mo," sabi ko nalang sa kanya. Hindi ko mapigilang magselos kapag may naririnig akong ibang babaeng nagkakagusto kay Shaun. Pero anong magagawa ko, hindi naman nila alam na ako ang girlfriend niya.

Kabado-kabado kami ni Zari habang papalapit ang oras ng pag-present namin ng thesis. Hindi na nga kami nakapag-lunch pareho.

Pero so far, maganda naman ang kinalabasan. The panel of judges were impressed with us. Actually, our topic was Zion's idea. He helped us during our brainstorming. Hindi ko alam na kinunan pala kami ng palihim ni Zari ng picture ng kuya niyang magkatabi. She posted it on facebook, kaya nalaman ni Shaun at nagselos siya noon.

"Congrats, girls!" Zion happily greeted us after knowing that we had a 1.0 grade with our thesis. "Tara, libre ko kayong snack!"

Kahit nagdadalawang-isip, sumama na rin ako dahil nakakaramdam na ako ng gutom. Inom ng inom lang kami ni Zari ng tubig kanina dahil sa sobrang kaba.

"Kuya, dalawang box ng pizza, dalawang serving ng fries, isang milktea at isang mango shake ang order namin ni Cha," mabilis na ani Zari pagdating namin sa snack corner. "Hindi kami nakapag-lunch eh."

Zion just laughed. "Okay, boss." Siya na ang umorder para sa amin at pinaghintay lang kami sa table. Pareho kasi kaming parang pagod na pagod ni Zari. That presentation really took all our strength.

Pagdating ng pagkain ay mabilis namin iyong nilantakan ni Zari. Milktea saka siopao 'yong inorder ni Zion. Hindi ako umiinom ng milktea kaya mango shake ang inorder ni Zari para sakin. I don't like the taste of milktea. Nagkatawanan kami ng makitang naubos namin 'yong dalawang box ng pizza.

Hindi pa muna kami umalis ng snack corner pagkatapos naming kumain. I was busy writing down something on my notebook when I saw Zariah holding her phone facing us. Magkatabi kasi kami ni Zion at kaharap namin siya.

"Tigilan mo nga 'yang pagkuha ng pictures, Zariah, nagiging issue namin 'yan ng boyfriend ko eh," saway ko sa kanya.

She was shocked, and Zion, too. Zari was shocked because of two things, una dahil nahuli ko siyang kinukunan kami ng picture ng kuya niya, pangalawa dahil hindi niya alam na may boyfriend na ako. I know the second reason was Zion's cause of shock, too.

"Ang daya mo, bes! Ba't ngayon mo lang sinabi na may boyfriend ka na pala?!" Zariah exclaimed. "Sino ba yan ha?"

"Secret," I smiled wickedly after saying that. Gustong-gusto ko mang ipagmayabang na si Shaun ang boyfriend ko ay hindi pwede. Nakita ko namang napayuko si Zion sa tabi ko. I felt sorry for him pero hindi ko naman siya pinaasa eh. I told him frankly na hanggang pagkakaibigan lang ang kaya kong ibigay sa kanya.

We headed home after a few minutes. Parehong tahimik ang magkapatid na Zion at Zariah.

"Bes, mauna na ako," paalam ko kay Zari ng tumapat na kami sa sakayan ng tricycle. "Zy, uwi na 'ko." Tinapik ko naman si Zion sa balikat.

Matipid niya akong nginitian. Nagulat ako ng bigla niya akong kinabig at niyakap ng mahigpit. Pinagbigyan ko nalang kasi alam kong malungkot siya.

I even hugged him back. "I'm sorry, Zy," I whispered, only for the both of us to hear.

He just nodded. "I'll be okay," he whispered back, bago tuluyang kumalas sa yakap.

Pagdating ko sa bahay ay nakaramdam ako ng kahungkagan. Usually when we are not busy, magkasunod lang kami ni Shaun na dumarating dito sa bahay. Wala na kaming panahon para sa barkada because we are both eager to go home.

Speaking of Shaun, ba't kaya hindi nagpaparamdam 'yon? Ang last text niya sa akin ay 'yong nagpaalam siya na nakasakay na daw sila sa service nila papuntang construction site. Hindi ako sanay na hindi niya ako tinetext sa maghapon kapag nasa malayo siya. Baka sobrang busy talaga.

Pagkatapos kong magbihis ng pambahay ay nagwalis-walis muna ako sa bakuran namin. Marami na kasing laglag na tuyong dahon mula sa puno ng rambutan at langka. Diniligan ko na din 'yong mga halaman ni Shaun. Nakakahiya mang sabihin, sa aming tatlong nakatira dito sa bahay ay 'yong nag-iisang lalaki ang may 'green thumb' o hilig sa pagtatanim at paghahalaman.

After cleaning the outside of the house, I went inside. Nagwalis ako ng sahig saka nagtanggal ng agiw. This is all Shaun's job whenever he's at home. He is a very domesticated type of male.

Nawili ako sa paglilinis ng bahay, pagtingin ko sa orasan ay alas 6 na pala ng gabi. But when I looked outside the window, maliwanag pa naman. Siguro mas mahaba ang araw ngayon kaysa gabi. Dali-dali akong nagsaing ng kanin saka nagluto ng ulam namin ni mama sa hapunan kasi maya-maya pa ay uuwi na siya.

Tapos na kaming maghapunan ni mama at nakapaghugas na ako ng pinggan ay hindi parin nagtetext sakin si Shaun. Medyo kinakabahan na ako. Hindi kasi siya ganito.

I went out to buy load from the nearby store. Nag-expire na kasi 'yong load ko kaninang umaga. I immediately texted him.

Me: Good evening, mahal! How was your day? Miss na agad kita! 😘😘

I waited for his reply, pero walang dumating sakin. Ten minutes.. twenty minutes.. hanggang sa naging thirty minutes.

I started to get anxious. Ano na kayang nangyari sa kanya? Napa-sign of the cross ako. Lord, ilayo mo po si Shaun sa kapahamakan!

I answered my assignments while waiting for his response. Pero hanggang sa unti-unti na akong iginugupo ng antok ay walang Shaun na nagtext sakin..

~~~

Magkalayo ang CharShaun ngayon. 😔

SPG will be on the next update. Don't forget to vote, comment and share. Ciao! ☺