RAKİP (VegasPete)

BÖLÜM 19

Pete;

Bir ay... Vegasla sevgili olduğumuz tam bir ay olmuştu. Onun fazla heyecanlı halleri, sürekli yanımda, yakınımda olmak istemesi ve her ne istersem yapmasıyla geçen bir ay. Vegasın hiç bilmediğim tarafını görüyordum, söylediğine göre bu hallerini oda ilk defa fark ediyordu ve sürekli halinden memnun olduğunı söylüyordu.

Elinde iki sandiviçle bana doğru güler yüzüyle yürüyen adama bakıp tebessüm ettim. Kabullenmek istemediğim şeyler hissetmeye başlamıştım ona karşı ama hayır ne olursa olsun önüne geçecek o saçma duygulara kendimi esir etmeden yanlızca planım için yoluma devam edecektim.

-Seninki ton balıklı.

-Teşekkür ederim.

Oturduğumuz bankta denize karşı elimizdeki sandviçlerimizi yemeye başladığımızda hissettiğim tek bir duygu vardı. Daha önce en son annemi kaybetmeden evvel aile sofrasında toplandığımızda olurdu bu duygu. Gözlerimi kısa bir an kapatıp derin nefes almamla Vegas elimi kavradı ve sıkıca tuttu.

-Ne bu?

Sorduğum soruyu tam olarak ben bile anlamamışken o anlamıştı, kısık bir gülme sesi geldi. Ardından tuttuğu elimi öptü.

-Huzur sevgilim.

Huzur... Sessiz deniz kıyısındaki bir bankta Vegasla sandviç yemek... Nasıl bana huzur verebilirdi. Bu duygu bu kadar basit bi anın içinde mi gizliydi sahiden?

Düşüncelerimden sıyrılıp elimdekini yemeye devam ettim. Vegas bir yandan almak istediği evin resimlerini gösteriyordu. Fazla şeydi... Hevesli?

-Yarın için konuştum emlakçıyla gidip birlikte görelim olur mu? Sende beğenirsen alacağım evi Pete.

-Sen beğendiysen sorun yok Vegas senin evin.

-Bizim, bizim evimiz Pete ikimize ait olacak.

Üzülmüştü, gözlerinden geçen anlık bir hüzün dalgası oldu. Fark ettiğimde gülümsedim.

-Haklısın, afedersin fazla yorgunum bu aralar.

-Farkındayım sevgilim sorun değil, bunu da çözeceğim ben hem.

-Nasıl?

-Babanla ve babamla konuşacağım ortak bir toplantı talep ettim.

-Neden?

Çatılan kaşlarımla Vegasa bakarken nedensiz gerilmeye başladığımı hissettim. Vereceği cevabı ilgiyle beklerken Vegas elindeki çöpü kenara bırakıp bana doğru döndü. Saçlarımı okşayıp elini yanağıma koydu.

-Sevgilim, işe o kadar takılıyorsun ki yıpranıyorsun, bu kadar yorulmanı istemiyorum. Babamla konuşacağım ihaleden çekileceğim.

-Ne?

-İhale sizin şirkete kalınca bu sürtüşme bitecek ve sende rahat bir nefes alacaksın.

-Vegas bu... Baban buna izin vermez.

Başından beri istediğim şeyi bu kadar çabuk ve koşulsuzca bana sunması beni mutlu etmeliydi değil mi? Hayır mutlu değildim. Tam tersi Vegasın bu kadar gözünü karartıp bana güvenmesinden ve işini bu kadar kolay göz ardı etmesinden rahatsızdım.

-Merak etme, ben halledeceğim sevgilim sadece sen iyi ol. Artık bu yorgun ifade silinsin yüzünden başka bir şey istemiyorum.

Cevap vermeme fırsat vermeden dudağıma küçük bir öpücük bırakıp çekildi. Kollarını bedenime sardığında başımı göğsüne bastırdı. O saçlarımı sevip, ara ara koklarken ben onun hızlı atan kalbinin ritmini dinledim bir süre.