KIVIRCIK || texting

57. Bölüm

(Asu'nun anlatımıyla)

Dersin bitimine beş dakika kala hoca ders işlemeyi bırakmıştı. Kerem ile 2 gün önceki konuşmamızda teklifini kabul etmek zorunda kalmıştım yoksa Furkan'ın peşimi bırakacağı yoktu.

Bu yüzden bugün okul çıkışı Kerem yanıma gelecekti. Yani bir kaç dakika sonra Kerem'i görecektim. Furkan'ın sevgilim olduğunu kabullenmesi yeterdi eğer arsız değilse peşimi bırakacağını düşünüyordum.

Dakikalar sonra zil çaldığında hızlı olmayan bir şekilde eşyalarımı topladım. Bizimkilerle vedalaştığımda sınıftan en son ben çıkmıştım. Kerem'i görecek olmam beni birazcık heyecanlandırmış olabilirdi. Birazcık...

Herkes çıktığı için okul fazla kalabalık olmuştu. Umursamayarak merdivenleri yavaşça inmeye başladım. O sırada elimde tuttuğum telefonumdan bildirim sesinin gelmesiyle ekranı açıp gelen bildirime baktım.

Kerem : Geldim, kapının önünde bekliyorum.

Derin bir nefes alıp çıktığıma dair bir mesaj attım. O sırada artık okuldan dışarı çıkmıştım. Gözlerimi kısıp okul bahçesinde bakışlarımı gezdirdiğimde kapı önünde duran Kerem'i görmemle gülümsedim.

Kerem'e doğru ilerlemeye başladığımda beni henüz görmemişti. Birden kolumdan tutulmamla yerimden sıçramıştım.

"Asu"

Kolumu tutan kişiye Furkan'a baktığımda sessizce ofladım. Tahmin ettiğim gibi çıkışta beni yakalamanın bir fırsatını bulmuştu.

Bugün inşaallah son olacaktı.

Kolumu Furkan'dan çektim. "Efendim Furkan?"

"Beraber yürüyelim mi?"

"Hayır" dediğimde gitmeye yeltenmiştim ki bir kez daha kolumdan tutmasıyla sinirle soludum.

"İstemiyorum diyorum anlamıyor musun?"

"Ama ben seni istiyorum" dediğinde kolumdaki elini hareket ettirip çıplak kolumu okşamaya başlamıştı.

Kafamı çevirip Kerem'e bakındım. Gözleri beni arıyordu. Gözleri en sonunda beni bulduğunda kaşlarının çatıldığını farkettim.

Elimle, onu ittirdim. "Rahatsız oluyorum"

"Bir kere bana şans versen olmaz mı?"

"Sana daha önce de çok söyledim istemiyorum"

Furkan, ağzının içinde bir şeyler söylerken buraya doğru gelen Kerem'i farkettim. Saniyeler içerisinde yanıma gelip birden elimi tuttuğunda kalakaldım.

"Sevgilim bende seni bekliyordum" daha sonra Furkan'a bakıp onu baştan aşağı süzdü. "Bir sorun mu var?"

"Sevgilim mi?" Furkan'ın şaşkın tepkisi beni gülümsetirken kafamı salladım. "Ben de sana bundan bahsedecektim Furkan"

Kerem, uzun boyuyla yanımda dururken kendimi garip bir şekilde güzel hissetmiştim.

Furkan, eliyle Kerem'i gösterdi. "Bu mu yani?"

"Ondan düzgün bahset" diye mırıldandım. Beni duymayıp devam etti. "Burda haftalarca senin peşinden koşan biri varken bunu mu tercih ettin?"

Kerem, buna sinirlenmiş olacak ki beni hafif bir şekilde arkasına aldı. "Onunla ve benimle düzgün konuş, tabiki de beni tercih edecekti çünkü beni seviyor"

Kerem...

Furkan, Kerem'i tınlamadı ve bakışlarını tekrar bana çevirdi. "Vay be Asu sende alttan alttan bir şeyler yürütmüşsün demek ki" gülerek konuştuğunda yaptığı ima beni sinirlendirmişti.