Harry ve Linda'yı asla bırakmam, onlar anne ve babalarının ne için öldüklerini bilerek büyüyecekler, kim olduklarını, onları ne kadar sevdiklerini bilerek büyüyecekler, onları ben büyüteceğim ve dediğiniz gibi büyüden uzak olmayacaklar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
_____________________
Merdivenlerde uçuşan sandıklar, evin içindeki koşuşturmaca, üst kattan gelen bağırışlar hepsi Isabell'e kendi okul yıllarını hatırlatıyordu.
Ufak bir tebessümle kendi eşyalarını toplamaya devam etti.
"Hala!" Harry'nin sesiyle ayırdığı kitapları eline alıp merdivenlere yöneldi.
Eşyalarını odasına bırakıp Harry'nin odasına ilerledi. Odaya girdiğinde gördüğü görüntü karşısında kaşlarını çattı. "Harry! Bu odanın hali ne?" Halasının kızgın sesiyle ona döndü.
"Hala quidditch kazağımı bulamıyorum, tılsım kitabım yok ve haritayıda bulamıyorum-" son söylediğini yarım bırakıp arama yapmaya devam etti.
Büyük bir pot kırmıştı, Isabell'in haritadan haberi yoktu. "Harita mı, ne haritası?" Harry duymamış gibi davranıp dağınık kıyafetleri daha çok dağıtmaya başladı.
"Harry sana soru soruyorum birtanem, ne haritası?" Harry yine cevap vermeyince, Isabell odadan çıkıp Linda'nın odasına ilerledi.
Kapıyı çalıp içeri girdi, Linda elindeki parşömeni alelacele Harry'nin tılsım kitabının içine koydu.
"Harry'nin tılsım kitabı benim odamdan çıktı, her zamanki gibi eşyalarını dağıtıp bulamıyor, ben kitabını vereyim ona." Linda odadan çıkmak için hareketlenince Isabell elini uzattı.
"Efendim hala?" Linda anlamamış gibi davranarak sordu. Isabell kıza hâlâ elini uzatıyordu.
Linda kaçışı olmadığını anlayınca kitabı halasının eline bıraktı.
Isabell ise tanıdık parşömen kağıdını çıkarıp kitabı kenara koydu.
Harry halasının arkasında belirdi elindeki parşömeni görünce gözlerini sonuna kadar açtı.
Linda'ya döndü, Linda ise merakla Isabell'i izliyordu.
Isabell belinden asasını çıkarıp haritaya tuttu "Yemin ederim hayırlı bir şey düşünmüyorum." Harry ve Linda şaşkınlık içinde birbirlerine baktılar.
Isabell ise hareket eden ayak izlerine bakıyordu. "Bu harita sizin elinize nereden geçti?" Isabell sakin şekilde sordu.
Linda ise halasının sorusuna karşılık "Asıl sen bu haritayı açmayı nereden biliyorsun hala." Isabell sinirle güldü bu sefer.
"Harry bu harita yıllardır kayıp nereden buldun?" Harry bir halasına bir ikizine bakıyordu.
"Hala, gerçekten nereden biliyorsun nasıl çalıştığını?" Isabell daha fazla saklamanın mânâsı olmadığını biliyordu.
"Ben çizdim çünkü." Harry ve Linda şaşkınlıkla "Ne!?" Dediler.
"Nasıl sen çizdin ya!" Harry şok içinde sordu.
Isabell haritanın ön kısmını çevirdi. "Aylak, Kılkuyruk, Pati ve Çatalak çapulcu haritasını sunar." Isabell kendi isminin olduğu yeri okşadı.
Belli olmayacak kadar silikti, bunu özellikle yapmıştı. Sadece bir büyüyle o isim ortaya çıkardı.
"Yaklaşın." Çocuklar merakla yaklaştılar. Isabell asasını isminin olduğu yere tuttu ve büyüyü mırıldandı.
Ortaya ise italik harflerle yazılmış 'Pençe' kelimesi çıktı.
"Pençe sensin, evet Pettigrew sana öyle seslendi sen bir animagus oldun, salak kafam nasıl düşünemem." Linda kendine kızdı.
"Bunlar kim biliyor musunuz?" Harry kafasını olumsuz anlamda sallasada Linda olumlu anlamda salladı.
Tüm taşları yerine oturtmuştu. "Aylak, Remus onun küçük tüylü sorunu için ona bu adı takmıştık aylaklık etme derdik ona, Kılkuyruk Peter'in animagusu bir fare olduğu için koymuştuk, patiayak Sirius için pençe benim için ve çatalakta James için, animagustu babanız, çatal boynuzlu bir geyik, tıpkı senin patronusun gibi Harry." Isabell çok sakince anlattı.
Linda sadece dakikalar önce çözmüştü bu gizemi.
"Şimdi ben söylediğime göre sıra sizde, nereden buldunuz?" Harry konuşmaya başladı.
"İkizler verdiler, hogsmeade gezisine bir süre izin alamadığımda pelerinle gidiyordum ama kar yağdığı zaman izimi çok belli ediyordum, o zamanlar fark edip verdiler, Filch'in ofisinden almışlar." Linda devam etti.
"Sene sonuna doğru Harry'de Marlene'e kaptırdı, sonra son gün odasına girip aldık, farketmedi büyük ihtimalle varlığını bile unuttu." Isabell güldü.
"Farketmiştir ama size söylememiştir, işin aslı bu harita sizin mirasınız, içimizden kimin çocuğu olursa bu harita ona ait olacaktı, hepimizin çocuğu olursa hepinize ait olacaktı ama sadece ikiniz varsınız, ve bu harita size ait." Linda tebessüm etti.
"Babamdan bir miras daha elimize geçti, James iyice babam oluyorsun." Gülerek konuşunca Harry'de güldü.
"Gurur duyuyorum!" Bağırınca Isabell güldü. Kollarını açıp iki çocuğu kollarının arasına hapsetti.
İkisinin yüzlerine sayısız öpücük bırakmaya başladı. Linda halinden memnundu ancak Harry pek öyle gibi durmuyordu.
"Hala!" Harry isyan edercesine bağırınca kadın serbest bıraktı.
"Her tarafım öpücük oldu, umarım rujun yoktur." Isabell ise "Rujum olsa nolur, trende kızlara halam öptü dersin, Chang'i görünce selam söyle."
Harry hışımla Linda'ya döndü "Ben bir şey söylemedim." Linda iki elini havaya kaldırıp teslim oldu.
"Hadi hadi gevezelik yok daha fazla, treni kaçıracaksınız ve bu sefer ben sizi arabayla götürmek zorunda kalacağım." Harry Linda'nın odasından çıkarken Isabell arkasından bağırdı.
"O oda toplanmadan bir yere çıkmak yok Harry James Potter, acele etsen iyi olur!" Linda'ya son bir kez sarıldı ve anlına öpücük bıraktı.
"Hadi sende toparlan, çıkalım artık yoksa gerçekten treni kaçıracaksınız." Linda kafasını salladı.
Isabell ise odadan çıkıp kendi odasına ilerledi.
Haritayı yıllar sonra elinde tutmak iyi gelmişti.
__________________________
Merhabalarrr!
3 günde 3 bölüm yazar çıldırdı.
Nasılsınız?
Bölümü nasıl buldunuz?
Bu bölümü çok önce bir kağıda yazıp evde tutuyordum.
O yüzden geçirdim ve eklemeler yaptım.
Umarım beğenirsiniz kendinize çok iyi bakın sevgiyle kalın <3
Vee tiktok hesabımada beklerim sizi @seraunofiller0
