‹ 13.Bölüm ›

2.9K 181 61
                                    

İyi ve keyifli okumalaar oylarınızı ve arada bir yorum atmayi unutmayiin 💗💗

Tylor'ın özür dilediği günden bu yana tam üç gün geçmişti, Tylor'da özürünü diledikten sonra aniden ortadan kaybolmuştu, ne yaptığını anlamıyordum.

Yatakta bir oraya bir buraya dönüyordum canım sıkılmıştı.

Bernalarda evlerine döndükleri günden beri gelmemişlerdi ve muhtemelen bir daha gelmeyeceklerdi.

Elimdeki telefonu bir kenara fırlatarak yatakta doğruldum, doğru düzgün internette çekmiyordu ki.

Tylor karşımdaki Açelya'nın yatağında elinde bir buket mavi gülle belirdiğinde şaşkınlık ve korkuyla ona baktım.

Mavi gül?

Kalbim hızla atarken Tylor çapkın bir gülümsemeyle yataktan kalkarak önümde durdu ve elindeki buketi bana uzattı "Özürüm kabul oldu mu?"

Başımı kaldırarak ona baktım, ona kırılmış mıydım? Hayır, kırılmamıştım bir hayalete neden kırılayım ki?

"Sana kırılmadım," dedim sesim titrerken, korkuyordum.

Elindeki mavi gülleri almayacağını anladığında buketi komidinin üstüne koyarak yanıma oturmuştu "Nasılsın küçük kız?"

Sanane desem beni öldürür müydü?

"Hayır öldürmem," oturduğum yerden fark ettirmeden ondan uzaklaşmıştım ama ondan uzaklaştığımı fark etmişti.

"Düşüncelerimi mi okuyorsun?"

"İstemsizce olan bir şey," biraz daha ondan uzaklaşırsam yataktan düşecektim o'da bunu fark etmiş olacak ki kaşlarını çattı "Benden uzaklaşmayı bırak artık!"

"Senden korkuyorum!" dedim bende dayanamayarak, çattığı kaşlarını rahat bıraktı "Benden korkaman normal, zamanla alışacaksın,"

"Hayır zamanla falan alışmayacağım!"

"Evet alışacaksın," benim aksime her cevabını sakin bir ses tonuyla veriyordu.

Sinir bozukluğuyla gözlerim dolarken odadan çıkarak kendimi lavaboya attım.

Şu sıralar çok saçma günler geçiriyordum.

Bana o eve git diyen içsesimi boğarak öldürmek istiyordum.

Tabii mümkünse.

Yanağıma süzülen gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim, Tylor önümde belirdiğinde korkuyla titrek bir nefes vermiştim "Benden ne istiyorsun?"

"Senden yalnızca özürümü kabul etmeni ve evime girmemeni istiyorum," gözlerimin içine bakarak cümlesini devam ettirdi "Çünkü sana zarar vermek istemiyorum."

"Neden önceden isteksizce zarar vermiş gibi konuşuyorsun?" bir adım yaklaştığında sırtım soğuk duvarla buluştu "Sana bunu geçen günde söyledim, bu benim görevim istesemde istemesemde insanlara zarar vermek zorundayım," dediğinde aklıma Tylor'ın evinin hikayesini sorduğumda Berna'nın anlattıkları gelmişti.

"Bana bir daha zarar verecek misin?"

"Bilinçli bir şekilde hayır,"

"Buda ne demek?!"

"Bir insan evime girdiği anda direkt olarak o kişiye zarar veriyorum, bilinçsizce." sıkıntıyla nefesimi verdim, "Tamam bir daha evine girmeyeceğim,"

"O zaman anlaştık, gidiyorum ben," ortadan kaybolduğunda derin bir nefes vererek kendimi yatağa attım, sanırım uyuyacaktım.

Ve uyumuştumda.

HASELHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin