HASEL

[ 30. Bölüm ]

Bir okurcuğumun uzun istekleri sonucunda buyrunuz efendim bölüm...

Oylarınızı ve satır arası yorumlarınızı unutmayınn 💖💗

İyi okumalaaarr 😻🌸

(Sınır 80 oy 85 yorum)

Tylor sevgili olduğumuzu söyledikten sonra elime bir kolye tutuşturmuş ve beni insan bedeninde ki hayaletlerden koruyacağını söyleyerek ortadan kaybolmuştu.

Ben ise yaklaşık bir saattir elimdeki melek kanatlı kolyeye bakarak söylediği cümleyi beyninde tekrar ediyordum.

"Rüzgar'a sevgili olduğumuzu söyleyen sendin, bu durumda sahte ama aynı zamanda da sahte olmayan bir ilişkinin içinde oluyoruz."

Başımı yastığıma gömerek çığlık attım.

"Kumsal, şu kavanozu..." Abim elimdeki turşu kavanozuyla kapının önünde dikilirken kaşlarını çattı "Ne yapıyorsun? Ve neden ders çalışmıyorsun sen?"

"Bir şey yapmıyorum. Şimdi çalışacaktım abi, ne istiyorsun?"

"Şu kavanozu hiç birimiz açamadık sen açabilir misin?" Yatağımdan kalkarak yanına gittim ve elindeki kavanozu alarak tek hamlede açtığımda "Seni denemek için getirdim, ben açabiliyordum zaten, aferin güçlüymüşsün," diyerek elimdeki kavanozu alıp odadan çıktığında bende gülerek kapımı kapattım.

İşte gördüğünüz mü big girlünüzü.

Elimdeki kolyeyi masama bırakarak test çözmeye başladım.

Kaşlarım çatık bir şekilde önümdeki soruyu çözmeye çalışırken ensemde hissettiğim nefesle korkuyla arkama bakarak ayağı kalkacağım sırada Tylor olduğunu görmemle elimi kalbime götürerek tekrar sandalyeme yerleştim "Ödüm koptu!"

"Özür dilerim, korkutmak istemedim," diyerek boynumdan öptüğünde irkilmiştim, bir şeyi fark etmiş gibi kaşlarını çattı.

"Neden kolyeni takmıyorsun?! Bunu takmadan nasıl güvende kalmayı düşünüyorsun?!" masanın üstündeki kolyeyi aldığında bir eliyle de saçlarımı nazikçe omzuma atmıştı.

Boynumda ince zincirin soğuğunu hissettiğimde Tylor'ın kolyeyi taktığını anlamıştım.

Saçlarımı düzelterek tek bir el hareketiyle odanın diğer ucundaki makyaj sandalyemi çekerek oturdu.

"Ders mi çalışıyorsun sevgilim?"

"Ne?!" Kocaman gözlerle ona baktım, muzipçe sırıttığında sertçe omzuna vurdum "Of sus be! Hem gitsene sen niye geldin ki?!"

"Ne? Sevgili değil miyiz?"

"O Rüzgar'ı oyalamak için söylediğim bir yalandı."

"Ama benim için bir yalan değil," benim gözlerim mümkünmüş gibi daha fazla açıldığında Tylor bir anda sandalyemi kendine çekerek bacaklarımı bacaklarının arasına aldı "Sanırım sana aşığım Kumsal, sürekli seni düşünüyorum, seni düşününce nerede olduğum fark etmeksizin yüzümde anlamsız bir gülümseme oluşuyor, belki sana saçma gelecek ama seni ilk gördüğüm günden beri aklımdan çıkmıyorsun, bunu başka şeylerle yorumlamaya çalıştım sürekli inkar ettim ama sonuç olarak," gözlerini kapatarak derin bir nefes aldı, bir kaç saniye sonra nefesini vererek gözlerini açtı "sana aşığım Kumsal."

"Ne?" Evet tek söyleyebildiğim şey buydu.

Hayalet?

Tylor?

Bana?

Aşık?

Olmak?

Benim gibi birine?