Rakip ● [bxb]

12- Yeni Eleman

Kaç gün olmuş buraya bir türlü bölüm yazamadım anca bugüne kısmetmiş ✌

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın bebeklerim 💕

İyi okumalar ✨

...

İhsan elindeki çay bardağını dudağına yaklaştırıp büyük bir yudum aldı ve telefonundan ona bir şeyler gösteren Elif'e doğru eğilip, gösterdiği kıyafetlere baktı. 

Birkaç gün önce çıkan kavgadan sonra pastaneye oturmaya gelen kişiler azalmış, internet siparişleri artmıştı. Büyük ihtimalle mahallede oturanlar çıkan kavgadan sonra tekrardan aynı yere gelmeye korkmuştu. Tabii yavaş yavaş korkuları azalıp tekrardan pastaneye geleceklerdi ama İhsan sessiz geçen iş saatlerini de baya sevmişti. Sessiz sakin sokakta, kendi pastanesinin önünde çay içip, yüzüne vuran güneş ışınlarının o sıcaklığını cildinde hissetmek ve arada burnuna gelen taze çörek kokusunu solumak bir süredir gergin olan sinirlerinin huzur bulmasını sağlıyordu. 

Elif kahvesinden bir yudum alıp, açtığı alışveriş sayfasında aşağı indi ve bej renkteki kumaş pantolonu İhsan'a gösterdi. "Bak abi, bu rengi hiç giydiğini görmedim. Bence güzel durur hem kumaştan ve bol bir kesimi var. İşte rahat çalışmanı da sağlar, hm? Sence güzel değil mi?" dedi ve ela gözlerini yanındaki adama çevirdi.

İhsan kafasını eğip gösterdiği pantolona baktı ve dudağını hafifçe büktü. "Güzel Elif'im de, paranı benim için harcayacağına kendine bir şeyler alsan daha iyi olmaz mı?" diye sorduğunda genç kızın kaşları çatıldı.

Hafif sinirli çıkan sesiyle "Biz bu konuşmayı seninle yüz kere yaptık abi. Hem para tek benden değil Mert'ten de çıkıyor ve ikimiz sana içimizden geldiği gibi şeyler almaktan oldukça memnunuz. Sürekli böyle diyerek hediyelerimizi beğenmediğini düşünmeye başlıyorum." dedi ve alınmış bir şekilde yanındaki adamdan uzaklaştı.

İhsan derin bir nefes alıp Elif'in omzuna kolunu atıp kendisine doğru çekti ve saçlarına küçük bir öpücük kondurdu. "Tamam Elif'im, asma suratını hemen. Ver bakayım yine." dedi ve telefona eğilip pantolonu inceledi. "Hm, baya güzelmiş aslında."

Elif küs halinden çıkıp gülümsedi ve "Değil mi ya, üstünde de bence çok güzel durur abi." dedi. 

Genç kız pantolonu sitenin sepetine koyup başka şeyleri de göstermeye başladı ve gösterdiği şeylerle ilgili konuşmaya başladı. İhsan, Elif'i dinlerken sokaktan geçen teyzelerden birinden 'cık cık' tarzında sesler gelince bakışları oraya doğru kaydı. Neyse ki Elif baktığı şeylere o kadar dalmıştı ki üzerindeki bakışların farkında değildi.

Kadın yanındaki başörtülü kadının kolunu dürtüp gözleriyle ikisinin olduğu yeri gösterdi ve kafasını kulağına yaklaştırıp bir şeyler söyledi. Başörtülü kadın gösterdiği yere bakıp, İhsan ve Elif'i baştan aşağıya süzdü. 

Teyzeler onlara bakaraktan bir şey söylerken İhsan'ın kaşları istemsizce çatılmıştı. Bakışları sert bir hal alırken kadınlara dik dik bakmaya başladı. Onun bakışlarını gören ikili duraksadı ve bakışlarını kaçırıp yürümeye devam ettiler. Hala aralarında konuşuyor ve el kol işaretleri yapıyorlardı. 

İki kadın gözden kaybolduğunda İhsan derin bir nefes alıp bakışlarını geri Elif'in gösterdiği şeylere çevirdi. 

Bir de böyle bir sıkıntıları vardı, mahalleli de Elif'le yakın olduğundan sürekli oradan buradan dedikodular fırlıyor ve yalan yanlış şeyler kulaktan kulağa yayılıyordu. Küçüklükten gelen alışkanlıkla bir tek Elif'e değil, Mert'le de aynı yakınlıktaydı. Yeri geldiğinden onlara sarılıyor ve saçlarından öpüyordu, İhsan'ın sevgisini gösterme şekli böyleydi. Bunda garipsenecek bir şey yoktu fakat mahalleli onun gibi düşünmüyordu.