Rakip ● [bxb]

41- Yeni Bir Başlangıç

Selammm!! ✨

Küçük bir duyuru, yeni hikayemin ilk bölümü başarıyla bitirdim ama tabii daha yayınlamadım. Birkaç bölüm toplansın ve Rakip finale bir bölüm kalsın diye bekliyorum ki, yeni hikayeyi koyduğumda çok üst üste gelmesin.

Birden fazla hikayeye kafam yetmiyor maalesef ehe 😢

Bu arada, bu bölüm 'ara' bölüm olduğundan normalden daha kısa. Umarım bundan rahatsız olmazsınız.

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın bebeklerim!

İyi okumalar ✨

...

Zaman, ne olursa olsun hiç durmuyor ve kendi yolunda, arkasına dahi bakmadan gidiyordu. Zamanın pençesi içinde olan ve zamanı kontrol etme yeteneği olmayan canlılar ise zamanla beraber, zorla da olsa gidiyordu. Üzgün, mutlu, sinirli, hasta veya fakir hiç fark etmez. Ne tür duygular hissedersen hisset, zaman asla durmuyordu.

İhsan'da bu zamanın pençesi içinde olan canlılardan bir tanesiydi. Neyse ki zaman geçtikçe hayatı daha kötü olmak yerine, yavaş yavaş kendi benliğine dönüyordu.

İçindeki her şeyi döktüğü ve hayata yeniden bir şans vermeyi seçtiği günden bu yana birkaç hafta geçmişti. Bu geçen haftalar içinde de baya bir değişiklikler olmuştu.

İhsan her ne kadar birazcık daha iyi hissetse de, Doruk'un ayarlamayı başardığı bir psikoloğa gitmeye başlamıştı ve gittiği günlerden sonra daha bile iyi hissetmişti. Doruk bu psikoloğu ayarlamakta çok uğraştığını o söylemese bile görebiliyordu. Çünkü Türkiye'nin, hata tüm Avrupa'nın en iyi ve en para gerektiren psikologlarından biriydi. İnternette, gazetelerde, dergilerde ve televizyonlarda onun hakkında konuşulan, yazılan her şey pozitif yöndeydi. Eh, bu durumda İhsan'ın daha iyi hissetmesi gayet normaldi. İşini iyi yapabilen birinin elleri arasındaydı. O kadar ünlü olmasına rağmen insanlara 'para' gözüyle bakmıyordu.

Bunun haricinde yanan pastanesinin tüm belgelerini Elif'e vermişti. Aslında bu belgeleri Elif istemişti. Normalde yanan bir dükkanın tekrardan kullanılması zordu. Eğer apartman altında değilse dükkan genel olarak yıkılır, eğer apartman altında ise dükkanın sahipleri bir şey yapmaya karar verene kadar öylece kalırdı.

İhsan, orayı artık istemiyordu. Elif'te bunu bildiğinden tüm belgeleri istemişti ki, eğer yeri almak isteyen olursa o ilgilensin. İhsan orayı almak isteyen olacağını sanmıyordu, yanan yeri yeni gibi yapmak çok para gerektiriyordu. Dükkanı satmayacaktı, direkt kim isterse yerini bedavadan verecekti.

İhsan hala kendine ait bir pastanesinin olmasını istiyordu ama o mahallede değil. O mahalleden çok uzak bir yerde olursa daha iyi olurdu. Yeni bir yeri ne zaman olur bilmiyordu ama acelesi yoktu. İlk olarak psikolojisini tamamen düzeltmesi gerekiyordu, bu durumdayken dükkan işletmekte pek iyi olabileceğini zannetmiyordu. Bunun yanında para da toplamalıydı. Şu an için işsiz olabilirdi ama kenarda az buçuk topladığı bir miktar vardı. Fakat tabii ki de bu yeterli değildi. İş bulması ve toplayabildiği kadar toplaması gerekiyordu.