Against All Odds

LXIII

***

Sara :

In the midst of this darkness.

My only light is my hope that I'll be able to be with you again.

After all of this chaos bab,

Let's live in peace away from all the toxicity of this cruel world.

In a deepest hole of my sadness, not being able to tell you how much I missed you,

Very peculiar as they said but wait for me as I fixed the loops.

Every second is important, that's what I realized while staying in the dark.

as of all the first as I made it big, collect and combine to make it whole.

in a place where the sun as you are and the moon as I am possibly meet, there I'll be waiting.

BONG.

Paulit ulit kong binasa yung letter that looks like a poem.

I'm very sure na sulat kamay to ni bong at para sa akin talaga ang sulat pero hinde ko masyadong maintindihan kung anong ibig sabihin.

If it's just a letter of his undenying love, he doesn't actually have to do this.

Dahil kahit hinde niya sabihin alam ko naman.

Hinde ako masyadong makapag isip ng maayos dahil nga sa sobrang draining ng mga nangyayari lately.

Nakarating sa akin na maraming traydor na nakapasok sa bakuran ng administrasyon ni bong and I'm actually aware sa lahat ng mga nangyayare sa loob at labas.

The first thing I did nung nag take over ako ng posisyon sa pagka presidente ay linisin ang dumi sa bakoran ni bong.

No one knew how I do my work kapag naka monster mode ako at walang kahit na sino ang kayang kumontrol sa akin kapag may ginusto ako.

Walang nakakaalam ng mga susunod na hakbang ko kaya hinde sila nakakapaghanda sa mga gagawin ko.

Hinde nila magawang pag aralan ang kilos ko dahil hinde ako naka focus sa isa lang.

I move in one place to another para malito sila at para ma corner sila at hinde makatakbo.

I have shown no mercy sa lahat ng traydor sa administrasyon at lahat ay tinanggal ko.

Hinde kasi ako pwedeng magsayang ng panahon lalo pa sa sitwasyon ko ngayon.

Kinailangan ko madaliin ang lahat kaya I became really cold in the past two months.

Laging nag aalala si ate imee sa akin kaya hinde siya umaalis sa tabi ko all those times.

Siya lang kasi ang nakakaalam ng sitwasyon ko at siya lang din ang nakakita kung gaano ako kahina.

Tinignan ko muli ang sulat saka ko naalala ang sinabi ni liza bago siya lumabas kanina.

Gamitin ko daw ang puso ko at hinde ang isip ko this time, baka dun ko mahanap yung sagot.

Pero anong sagot ba?

Hinde naman ako nagdududa sa kanya sa buong oras na magkausap kami dahil sa nahalata ko naman ang pagiging sincere niya.

Pero wala talaga akong maintindihan.

Pakiramdam ko meron akong binubuong puzzle na hinde ko mabuo dahil hinde ko mahanap ang missing piece.