Against All Odds

XXVII

***

Sara :

Inaayos ko ang mga gamit ko sa opisina para sa mga ipapa take over ko kay baste.

Kahapon pa mainit ng ulo ko dahil 2days before ang inauguration ko ay hinde parin nag co confirm si bong kung pupunta ba siya.

Nag usap kami kaninang umaga pero ang sabi niya ay hinde parin daw siya sigurado kung makakapunta siya.

I even dropped our call dahil sa inis ko sa kanya.

Importante para sakin na nandon siya, alam niya how important it is for me, kasama siya sa journey nayun at gusto ko siya makita sa araw nayun.

May idea ako kung bakit hanggang ngayon ay hinde parin siya makapag decide.

I have my own connection on his team and I've heard someone is making it hard for bong to decide.

At hinde na ako magtataka kung sino ang taong yun.

Yun ang dahilan kung bakit umiinit ang ulo ko.

I did a zoom interview earlier at wala akong maisagot na confirmation kung pupunta ba si bong kasi hinde pa naman siya nag confirm.

After ko dito sa office ay personal kopang eh pick up ang gown na isusuot ko sa inuaguration.

At parang nawawalan ako ng gana dahil nga sa hinde magandang mood ko.

Sinungitan ko kanina si bong nung nag usap kami kasi naiinis ako sa kanya.

Kanina pa siya nag tetext pero hinde ako nagrereply bahala siya diyan.

Nung gabi na ay tahimik akong nag se cellphone sa dining area habang kumakain ng snacks nung biglang nagtext si bong.

BAB :
Bab please answer my call, I want to tell you something.

Kanina pa kasi siya tumatawag pero hinde ko sinasagot.

Inaatake na naman ako ng topak ko kaya naiinis ako sa kanya.

Maya maya ay nagring na ang phone ko kaya sinagot kona kawawa naman eh.

"Oh?" walang gana kong bungad sa kanya pagsagot ko sa tawag.

Napabuntong hininga naman siya sa kabilang linya.

"Bab please don't be mad at me?" matamlay na tanong niya naman pero hinde ako nagpa apekto.

"Why would I get mad at you?" maang maangan kopa para mas lalo siyang pahirapan.

"Wag kana magalit please, I'm coming.. no matter what the hindrances are don't worry ok?" he's reassuring me kaya napangiti ako.

I won again, kahit may gusto pang humadlang.

"Akala koba you can't confirm yet, ok lang naman kung ayaw mo pumunta" hinde parin ako nagpaawat sa pagsusungit ko kahit na ang totoo ay napapangiti na ako.

"Bab naman, of course I'm coming, I want to be there on your one memorable day, I don't want you getting mad at me sara, I want to see you so badly, I missed you" malambing ang boses niya kaya mas lalong lumawak ang ngiti ko.