Against All Odds

EPILOGUE

***

"Hello miss little barbie doll, come here to tita mommy give me a hug"

Magiliw at tuwang tuwa na bungad ni irene sa anak namin ni sara na si sarrie pagkarating palang namin sa rest house ng mommy namin dito sa laguna.

Hinde naman magka umayaw sila ime at aimee nung marinig si irene at nagmamadali din na nag unahan papunta samin.

Halos hinde nga nila napansin na nandito din kami ni sara at tanging si sarrie lang ang napansin ng lahat.

Karga ko ang anak namin kaya nung akmang mag aagawan pa sila sa paglapit ay agad kona itong inilayo sa kanila bago pa nila dumogin ang anak ko.

"Hepp! This is my daughter" kunyare ay banta ko.

Natawa naman si sara sa ginawa ko na ikinasimangot naman nilang tatlo.

"We just want to kiss her bonget you're so madamot" maarteng reklamo ni irene na sinigundahan naman agad ni ime ng isang irap at sama ng tingin sa'kin

"Bonget pamangkin namin yan ha let me remind you" angal nito ni manang na para bang ang laki ng karapatan niya sa anak ko.

"Bro baka pagod kana sa pagkarga kay sarrie, ako na bahala" sabat naman ni aimee na nakaready na ang kamay para akayin ito.

Mas lalo lang natawa si sara nung hinde ko talaga binigay ang anak ko sa kanila.

Baka kasi dumogin nila.

My daughter Sarrie Fiel Duterte Marcos was always an apple of the crowd.

Lagi talaga siyang pinag aagawan ng mga kapatid ko dahil nga siya ang unang babae sa pamilya namin.

My little princess.

"Akin na" ani sara at kinuha sakin si sarrie.

Agad namang nagsilapitan yung tatlo at isa isa nilang pinang gigilan ang anak ko tsk!

Napa make face nalang ako at napailing.

Sabihin na nating OA pero may mga oras talaga na madamot ako sa anak ko.

Maya maya ay kinuha na talaga ni irene si sarrie at inilayo sa amin ni sara.

Binitbit niya ito papunta kay mommy na ikinapangiti ko.

My baby is my mom's little angel.

There was a time na nanganib ang buhay ng mommy when she was already bed ridden.

We brought sarrie to her and my baby smiled and held her lola's hand, like my daughter wants her to feel that she's her grand daughter.

The next thing happened made manang ime burst out in tears.

My mom responded with my daughter's gentle touch.

She made a sound and looked at my daughter's direction while smiling.

Although we knew that she can barely see anyone because of her age and condition, she still managed to recognize her little princess.