Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Z góry przepraszam za błędy ortograficzne, literówki czy korektę. Nie zwracajcie uwagi :)
Jak to mówią...miłość to wojna. Albo się ją wygrywa, albo przegrywa i umierasz z bólu do drugiej osoby. Zdecydowanie balansowałam na krawędzi. Nie wiedziałam, na jakiej pozycji jestem. Czy tej bardziej wysuniętej, czy może w środku. Jaką formację tworzyłam ? Co moje serce chciało mi powiedzieć ?
- Co się właściwie stało ? Na tej misji...
- Lo'ak to uparty idiota, zawsze musiał pokazać ojcu, że też jest silny. Zawsze był tym...trudnym dzieckiem i wiadomo, że chciał pokazać, że jest inaczej. Próbowałem mu wybić z głowy, ale jak zwykle robił swoje.
- Wiem, Lo'ak chciał dobrze...
- Omal nie zginęliśmy!.- krzyknął wkurzony.- Martwię się o niego, bardzo...
- Może...musisz z nim porozmawiać ? Jak brat z bratem ?.- zapytałaś, delikatnie jeżdżąc palcem po jego dłoni.
- Myślisz, że tego nie robiłem ? Owszem. Za każdym razem kończyło się to kłótnią.
- Może...gdybym ja z nim porozmawiała to...wiesz, pojawiłaby się u niego poprawa ?
- Nie wiem, czy byłby w stanie kogoś posłuchać.- mruknął.
Znowu. Znowu to powiedział. Nie chciałaś płakać, ale twoje oczy zrobiły się takie szkliste.
- Carissime ?.- zapytał Neteyam.- A co ty chciałaś mi powiedzieć ?
Że się w tobie kocham od dziecka. Aż tak trudno to zauważyć ?
- Że ładnie pachniesz.
To w sumie nie było kłamstwo. Jego włosy, które jako jedyna mogłaś dotykać pachniały czymś słodkim. A jego ciało pachniało drzewo cytrynowe. Nie dziwiłaś się, że wiele na'vi się za nim oglądało. Był pięknym księciem Pandoriańskim, którego przecież każdy pożądał. A ty ? Cóż. Byłaś żołnierzem. Wiedziałaś, że nawet gdyby to wasza relacja jest zakazana. Nie mogłaś sobie na to pozwolić. Neteyam zaniedlugo stanie się wodzem klanu. I musi znaleźć sobie Tsahìk. Bolało cię to. Miałaś nadzieję na to, że ty i Neteyam będziecie szczęśliwi. Ale chyba tobie został przypisany nowy scenariusz.
