Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Z góry przepraszam za błędy ortograficzne, literówki czy korektę. Nie zwracajcie uwagi ;)
Nie wiem, co się dzieje. Czuję się wystraszona, jakbym zaraz miała stawić czoła największemu złu, jakie istnieje. I właśnie tak się miało stać.
Nie czułaś się smutna. Czułaś się neutralnie wystraszona. Przestałaś czuć brzemię trosk. Po prostu chciałaś wiedzieć, co się właśnie dzieje. Otworzyłaś oczy, ale szybko je zamknęłaś przez światło, jakie na ciebie padło.
- Obudziła się.- usłyszałaś głos. Nie mogłaś ocenić czy należy do kobiety czy mężczyzny.
Twarz miałaś utkwioną w dół, ponieważ ten ktoś tu wszedł, a ty nie miałaś zamiaru na tą osobę patrzeć.
- Czyli mam rozumieć, że tak wita się swojego ojca ?
Głos tak złowrogi jak szatan- diabeł, a jednak spojrzałaś na niego z mordem.
- A ja mam rozumieć, że tak się wita swoją córkę ? Pająka pewnie przywitałeś w nielepszych okolicznościach, mam rozumieć.
- Oh, czyli już znasz prawdę.- uśmiechnął się, siadając na klozetce.
- Wszystko, co do joty.- oznajmiłaś.
- Szkoda, chciałem Ci powiedzieć jak to wygląda z mojej perspektywy.
- Pewnie również nie lepiej, jak z ust moich przyjaciół.- posmutniałaś.
- Oh, [T.I].- zaśmiał się.- Szkoda, że miałem czasu cię wychować. I poznać.
- Może nawet lepiej, skoro miałabym wyrosnąć na takiego potwora jak ty.- wkurzyłaś się. Po za tym byłaś na zimnej podłodze. Na twoich nogach jak i rękach widniały łańcuchy przykute do ściany. Z każdym ruchem czułaś to większy ból, który był nie do zniesienia.
- Nie ufasz mi ?
- Tobie ?.- zapytałaś z odrazą. Trudno powiedzieć. Wszyscy kłamali, dlaczego miałabyś ufać komuś takiemu jak twój ojciec ?
- Myślisz nad opowiedzią ?.- zaśmiał się.- Cóż, może jednak się dogadamy ?
- Że...że niby by mamy razem ze sobą współpracować ?.- zapytałaś z niedowierzaniem.
- Twoi przyjaciele okazali się fałszywi, dowiedziałaś się, że twoje życie wcale nie było takie, jakie sobie kreowałaś. Więc...może się zemścisz ?
