Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Z góry przepraszam za błędy ortograficzne, literówki czy korektę. Nie zwracajcie uwagi ;)
Promienie słoneczne przedostały się na moją twarz. Nie pamiętam, kiedy dokładnie tak dobrze spałam, a jednak. Śniło mi się, że uciekam, nie przed złem, lecz ku dobru. Czy to ma jakieś znaczenie ? Być może. Coraz bardziej czuję, że jestem przeklęta.
- Do cholery jasnej, jak wy to sterujecie ?!.- drze się na was pułkownik.
- Panie pułkowniku, to samo tak się dzieje.- odparł twój znajomy.
- Jasne, zwal to na biedną maszynę.- odpowiedział.- Kurwa, ja zaraz spadnę, tak tym sterujecie!
- To nie ja! To wina Brandona!.- warknęłaś.- Brandon! Uspokój się!
- Jak ? Pierwszy raz tym chujstwem steruje!.- zaczął nawalać w guziki.
- Świetny pomysł, Brandon! Na pewno zginiemy!
- Brandon, jak przeżyjemy to cię zabije.- powiedział pułkownik.
- No widzi pan...jak wszyscy zginiemy to raczej bez sensu, jeśli pan chciałby mnie zabić drugi raz...
- Nie piernicz Brandon, nie zginiemy, a wtedy cię zabije.
(Biedny Brandon, zostawmy dla niego znicz w komentarzach).
- Możemy skończyć gadać o śmierci ?.- zapytałaś.- Wiecie, mamy pewien problem.
- Oh, jaki ? Mówiłem wam, że nie zgi...
- No chyba jednak zginiemy skoro piszę, że właśnie za dwadzieścia sekund włączy się autodestrukcja.
- ŻE CO ?!.- krzyknął pułkownik.
- Brandon przecież wciskał wszystkie guziki. I musiał kliknąć guzik autodestrukcji! I po co waliłeś w panel sterowania ?!
- No zdenerwowałem się!.- zaczął krzyczeć, na co ty go uderzyłaś w nos.- Ała! Za co to było ?!
- No zdenerwowałam się!.- zaczęłaś go naśladować.- Musimy stąd spadać.
- Już spadamy.- powiedział Brandon.
- Zabije go, a ty.- wskazałaś na pułkownika.- Zeznasz, że to był wypadek.
~
Na szczęście, wszystko skończyło się dobrze. Kiedy uciekaliście od helikoptera, wyglądaliście jak z szybkich i wściekłych, a za nimi ogień. Mogłoby to wyglądać nawet spoko, gdyby nie to, że prawie umarliście.
