Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Z góry przepraszam za błędy ortograficzne, literówki czy korektę. Nie zwracajcie uwagi ;)
Może i ból fizyzyczny w zależności od tego, co się stało boli jak diabli. Ale nigdy nie będzie umywał się do bólu psychicznego.
Czułaś się już zdecydowanie lepiej. Bolała cię tylko ręka, ale nie przejmowałaś się tym zbytnio. Przyszłaś na trening, który miał być dzisiaj dość wyczerpujący. Zaczęłaś od krótkiej rozgrzewki, a następnie strzelanie do ruchomych celów. Byłaś co prawda z tego najlepsza, ale i tak wolałaś sobie to powtórzyć.
- Czujesz się już lepiej ?
Spojrzałaś za siebie.
- Nie powinieneś być ze swoją dziewczyną ?.- zapytałaś Neteyama. Odłożyłaś broń na ziemię i zaczęłaś masować swoje kostki.
- Tsireya nie jest moją dziewczyną.- odparł.
- Dobrze wiedzieć.
- O co ci chodzi ?
- O to, że wczoraj miałam mały wypadek i nawet do mnie nie zajrzałeś. Kiedy tak naprawdę dowiedziałeś się, że spadłam z jebanego klifu ?
Nic nie odpowiedział, ale ty już dobrze znałaś odpowiedź.
- Dowiedziałem się dopiero dzisiaj. Przepraszam.
- Nie musisz mnie za nic przepraszać. Wszystko dokładnie zrozumiałam.
- [T.I]...
- Nie, nie musisz nic mówić. Przecież nic się nie stało.
Idealna aktorka z ciebie, [T.I].
- Zachowujesz się zdecydowanie inaczej niż kiedyś. Nie jesteś już tą samą dziewczyną, którą znałem kiedyś.
- To samo mogę powiedzieć o tobie, Neteyam. Jestem tutaj dopiero kilka dni, a zauważyłam, że zdążyłeś już zapomnieć o mnie i o naszej przyjaźni.
- Skoro nasza relacja się tak potoczyła, to chyba znaczy, że nie była tak bardzo wyjątkowa, jak myśleliśmy ?
On. Tego. Nie. Powiedział. Prawda ?
- Co masz na myśli ?.- zapytałaś niewzruszona.
- Może czas to zakończyć. Skoro nasze drogi się rozeszły, to po co znowu wracać na ścieżkę, która i tak była kręta ?
