-19-

10.1K 603 46
                                    

Bulutların üstünde uçarken elimdeki dondurmamla aşk yaşıyordum. Asla bitmeyen dondurmam aşırı tatlı geliyordu. Dondurma perisinin sürekli ismimi çağırmasıyla aniden uyanmıştım.

Yapıştığım dondurma ve dondurma perime baktım. Dondurmam Atalay'ın boynu, perim de oydu. Bulutların üstünde hissetmemin sebebi de kucağında olmamdı.

Hiç hareket etmeyi düşünmedim çünkü popumun üstüne düşmek istemiyordum.

Atalay'ın koyulaşmış gözleri bana dönmüş "Sen beni gerçekten sınıyorsun" demişti

Yeni uyanmanın verdiği etkiyle "Neden noldu ki?" demiştim masumca.

Gözlerini ileriye çevirip "Ya gerçekten safsın ya da çok iyi oynuyorsun" demişti.

Arabaya gelmemizle beni kucağından indirmemiş direkt arabaya oturtmuştu. O da sürücü koltuğuna geçmişti. Ama arabayı çalıştırmamıştı.

Derin bir nefes vererek bana döndü. "Kaç gündür neden kaçıyorsun?" demişti.

Bu sorusuna karşılık gözlerimi kaçırmış "Yok öyle bir şey" demiştim.

Histerik bir şekilde gülmüş "Şimdi bile gözlerini kaçırıyorsun buna inanmalı mıyım? Bırak ya" demişti.

Tavırlı bir şekilde "Cengiz'le iyi anlaştığından anca sorabildin herhalde. Sizin eğlencenizi bozmamak için gelmedim yanınıza" demiştim.

Kaşlarını çatıp "Neden bahsediyorsun sen?" demişti. Ben de onu taklit ederek "Bırak ya!" demiştim.

  Atalay pes ederek "Anlamamakta ısrarcısın di mi?" demişti.

Kendimi ona doğru çevirerek "Neden bahsediyorsun sen?" dedim.

Bakışlarını kahvelerime kitledi. "Senin benden nasıl kaçtığını izliyorum. İşe ne zaman gidiyorsun ne zaman çıkıyorsun takip ediyorum çünkü merak ediyorum. Barlas'ı sürekli dükkana gönderiyorum ki senden haber yollasın diye. İçim dışım tatlı oldu be!" demişti.

Ben ise gözlerimi büyütmüş ona bakıyordum. "Nasıl, nasıl yani?" diyebilmiştim.

Atalay şefkatle yanağımı okşayıp "Ne nasıl yani? Öyle işte. Cengiz'leyim çünkü lise anılarından bahsediyor, senden bahsediyor. Gerçi son zamanlarda sadece kendinden bahsediyor o ayrı da. Ben seni bilmek istiyorum Oğuz'um ama sen bana izin vermiyorsun, kaçıyorsun, anlamıyor ya da anlamamazlıktan geliyorsun. Beni gör lütfen" demişti sonda kısılan sesiyle.

Hala şaşkınken "Yani sen eşcinsel misin? Kim biliyor? Ne zamandan beri lan?!" diye en aptalca soruları dizdim sıraya. Konuyla alakası olmayan şeyleri...

Atalay küçük bir gülümseme sunmuş ve "Evet öyleyim, kendimi bildim bileli öyleyim. Barlas, Tunç, annem ve kız kardeşim biliyor. Mahalledeki bazı arkadaşlarım da biliyorlar. Bu konuyu saklama ihtiyacı duymadım. Ama herkesle paylaşmak ve onlarla uğraşmak da istemedim. Babama saygı duyarım ve o karşı... O yüzden de biraz açıklamadım." demişti.

Yüzümü okşayan eli elimi tutmuştu. "İlk geldiğinden beri gözlerimi ayırmıyorum senden. Mahalledekiler de gülüyor hatta bazen, seninki geliyor diyorlar. Kaç kere sen gel diye boşu boşuna gittim yemeklere. Cengiz gezmek istediğinde sen de gelirsin diye tamam dedim. Gün boyu tek lokma dahi yiyemedim. Seni düşündüm. Sen ne zaman geldin mahalleye anca yedim yemeğimi..." dedi.

Derin bir nefes alarak devam etti. "Oğuz'um kim senin arkadaşın kim ailen bilmek istiyorum. Bunların bir parçası olmak istiyorum. Biliyorum biraz uğraştırıcı bir kişiliğim var ama sana olan bu tutkum her şeyi ezip geçiyor. Ama sen görmüyorsun be oğlum... Anlasana be artık" dedi.

Ben başımı iki yana sallayarak "Nasıl yani. Benden hoşlanıyorsun, gerçekten? Aklımda o kadar imkansız gibiydi ki..." diyebilmiştim.

Atalay ise beklemediğim bir şey yaparak dudaklarıma yapışmıştı. Sanki bu anı bekliyormuşcasına sömürüyordu. Kendime geldiğim karşılık vermeye başlamıştım. Bu ise sırıtmasına neden olmuştu.

Elini belime atarak tek hamlede beni kucağına çekmişti. Bir eli belimde diğeri ise kalçamda hareket ediyordu. Ama bu yaptığı hareket başka hareketlenmelere de yol açıyordu.

En sonunda birbirimizden ayrıldığımızda alnını alnıma yaslamıştı. Nefeslerimiz birbirine karışıyor,inip kalkan göğüslerimiz birbirine çarpıyordu.

"Şimdi gerçek gibi geldi mi?" demesiyle kafamı göğsüne gömüp "Epeyce" demişti. Bu ise onun mutlulukla gülmesine neden olmuştu.




•••••••

Evvet bebeklerimmm. Sonunda olayı bağlayabildik. Bugün bölüm atma rekoru yaşararak 4 bölüm attım. Sizleri daha fazla merak ettirmek istemedim çünkü okurken bende de aynısı oluyoorr.

Yeni bölümler yakında yoldaa. Bugünlük bu kadar atıyorum, sürprizi kaçmasınnn

ŞANS KAFE  -GAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin