❄️❄️❄️
"အက်ႌလဲရေအာင္ေနာ္...
ကြၽန္ေတာ္ကူလဲေပးမယ္..."
ေျပာရင္းဆိုရင္း ကိုကိုလက္ေမာင္ေလးကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ကို ကြၽန္ေတာ္႕ဘက္လွည့္လာေအာင္လုပ္လိုက္ေတာ့ ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ္႕လက္ကိုဖယ္ခ်လို႔ စိုက္ၾကည့္ရင္း...။
"ဘာလဲ..."
"အက်ႌလဲရေအာင္ေလ... ကိုကိုေခြၽးေတြ႐ႊဲေနတာ..."
"မလိုဘူး... ငါ့ဟာငါလဲမယ္"
"ကိုကိုထႏိုင္လို႔လား..."
"ထႏိုင္တယ္"
"တကယ္လား..."
"အင္း..."
"ၿပီးေရာေလ ဒါဆိုလည္း..."
ကြၽန္ေတာ္လည္း ပခုံးေလးတြန္႔ျပၿပီး စာၾကည့္စားပြဲကထိုင္ခုံဆီ ေျပာင္းထိုင္လိုက္လို႔ ကိုကို႔ကုတင္ေပၚကေန လက္ေထာက္ၿပီးထထိုင္ေနတာကို ၾကည့္ေနလိုက္တာေပါ့။
ကိုကိုကကုတင္စပ္မွာထိုင္လို႔ နဖူးစကေခြၽးေတြကို လက္ခုံနဲ႔ဆြဲသုတ္လိုက္ရင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထၿပီး အဝတ္အစားေတြထည့္ထားတဲ့ ဗီ႐ိုအျဖဴေရာင္ေလးဆီ တစ္လွမ္းခ်င္းလွမ္းသြားတယ္။ ေနာက္ ဗီ႐ိုကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး အက်ႌေတြကိုလွန္ေလွာလို႔ ခရမ္းေဖ်ာ့ေရာင္ေအာက္ခံနဲ႔ အဖ်ားစြန္းေတြမွာအျဖဴစင္းေလးေတြပါတဲ့ ႐ွပ္အက်ႌတစ္ထည္ကို ထုတ္ယူလိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ တစ္ခ်ိန္လုံးသူ႕ကိုယ္ေပၚမွာကပ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္႕အၾကည့္ေတြကို တစ္ခုခုတုံ႔ျပန္ဖို႔လိုတယ္လို႔ ေတြးမိသြားပုံပဲ။ မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕လ်က္နဲ႔ ေနာက္လွည့္ၾကည့္ၿပီး ...။
"မင္းက အဲ့မွာ ဘာထိုင္ၾကည့္ေနတာလဲ..."
ကိုကိုအဝတ္အစားလဲမွာကို ထိုင္ေစာင့္ေနတာလို႔ေျပာရင္ ဘယ္လိုမ်ားေနမလဲ...။
"ကိုကို အကူအညီလိုမလားလို႔..."
"မလိုဘူး... ငါ့အခန္းထဲက ထြက္လိုက္လို႔ရၿပီ"
"မထြက္ခ်င္ပါဘူး..."
"ဘာ..."
"မထြက္ခ်င္ပါဘူး..."
ကိုကို႔မ်က္ခုံးတန္းေလးေတြ ပိုပိုၿပီးတြန္႔ခ်ိဳးလာလို႔ နည္းနည္းျမႇင့္ထားပုံေပၚတဲ့ ေလသံေလးက နားထဲ႐ိုက္ခတ္လာရဲ႕။
YOU ARE READING
Heartless December❄️ ZG version
RomantikHD က အစအဆုံးတစ္ေနရာတည္း မဆံ့လို႔ ZG book သက္သက္လုပ္ေပးထားတာပါ။ ႏွလုံးသားမ႐ွိဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့လူတစ္ေယာက္ဆီက ႏွလုံးသားကို ဒီဇင္ဘာမကုန္ခင္ရေအာင္ယူျပဖို႔ ၾကဳံးဝါးခဲ့တဲ့ ၁၇ ႏွစ္အ႐ြယ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလြဲမ်ားနဲ႔တစ္ႏွစ္တာကို ေဆာင...
