အပိုင္း ၄၀ : ေၾကာင္ ၁၂ ေကာင္ေမြးထားတဲ့လူနဲ႔ သတင္းထူးတစ္ခု

9 2 0
                                    

❄️❄️❄️

ဇူလိုင္လဟာ မိုးစက္မိုးေပါက္ကေလးေတြနဲ႔အတူ လက္ျပၿပီးဝင္လာခဲ့တယ္...

...လို႔ ေျပာခ်င္ေပမယ့္ ဘယ္လိုေတာင္ ေသာက္ရမ္းပူေနေသးတာတုန္း မႏၲေလးရယ္...။ စီးေတာ္ယာဥ္ေလးကိုသတိရလို႔ ဆြဲထုတ္လာတဲ့ေန႔က်မွ ေနကပူလိုက္တဲ့ျဖစ္ျခင္း။ ခုဏက အုံ႔ေနတဲ့မိုးေတြက ဘယ္ကိုအူယားဖားယား ထြက္ေျပးကုန္တာတုန္း။

နဖူးကေခြၽးေျခမက်ေအာင္ စက္ဘီးကိုနင္းလာခဲ့ရင္း ဂ်ဴတီပ်က္ ကြက္ေနတဲ့ မိုးနတ္မင္းကို impression -10 ျပၿပီး warning ေပးလိုက္တယ္။ ဘယ္ႏွယ့္ဗ်ာ... တစ္ေႏြလုံးပူၿပီးတာေတာင္ ငါးေျခာက္ဖုတ္ၿပီးရင္ ဆတ္သားေျခာက္ဆက္ဖုတ္တာေပါ့ ဆိုတဲ့ဒီဇိုင္းနဲ႔။ ရာသီဥတုေတြကလည္း ၾကာေလအစြန္းေရာက္ေလပဲ။ ေလညင္းေလးတစ္သုတ္ လမ္းေဘးတမာပင္ေတြၾကားက ျဖတ္တိုက္လာလို႔သာ လမ္းမဘက္လြင့္ပ်ံ႕လာတဲ့ မ်က္စိဖြင့္ကာစ တမာပြင့္ေလးေတြရဲ႕ရနံ႔နဲ႔ နည္းနည္းေလးလန္းဆန္းသြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။

၇၃လမ္းေထာင့္ကိုေကြ႕ဝင္လာခဲ့ၿပီး စက္ဘီးနီေလးကို လမ္းေဘးမွာကပ္ရပ္ ပလက္ေဖာင္းေပၚမတင္လို႔ ေရတမာပင္ေတြရဲ႕အရိပ္ၾကားမွာ ေခြၽးသုတ္လိုက္ရင္း နာရီကိုငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၁၂ နာရီ ၄၈ မိနစ္။

ရပ္ေနရင္းမၾကာခင္မွာပဲ ခပ္ေဝးေဝးကေန အနက္ေရာင္ Scoopy ေလးတစ္စီး ေက်ာင္းဘက္ကို ဦးတည္လာေနတာျမင္ရရဲ႕။ လက္ကေလးယမ္းျပရင္း ေခၚလိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ရပ္ေနတဲ့နားကို ထိုးဆိုက္လာရဲ႕။ ေနာက္ေတာ့ မ်က္စိေ႐ွ႕က မွန္ပါးပါးႏွစ္ခ်ပ္ကိုေက်ာ္လို႔ လူကိုၾကည့္ရင္း သူ႕ေလသံမဝဲတဝဲေလးနဲ႔ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းေအာင္ ႏႈတ္ဆက္တယ္။

"ဘာလာလုပ္တာလဲ..."

"ဟြန္႔... ကိုကိုကလည္း... ေတြ႕တာနဲ႔ေငါက္မယ္ဆိုတာခ်ည္းပဲ၊ ေပးစရာ႐ွိလို႔လာေစာင့္ေနတာေပါ့..."

ေျပာရင္းနဲ႔ ေက်ာပိုးအိတ္ကိုဖြင့္လို႔ တစ္ခုခုႏိႈက္ယူလိုက္ၿပီး ကိုကိုမ်က္ႏွာေ႐ွ႕ကို ေထာင္ျပလိုက္ေတာ့ ေလထဲကိုထြက္လာတဲ့ တုန္ခါမႈလိႈင္းနဲ႔ ေလေအးေလးေတြေၾကာင့္ ကိုကိုကမ်က္လႊာကို တစ္ခ်က္မွိတ္ခ်လိုက္ၿပီးမွ ျပန္ဖြင့္ၾကည့္တယ္။ ေ႐ွ႕ဆံပင္ေလးေတြက တစ္ေခ်ာင္းခ်င္းလြင့္သြားၾကလို႔ ကိုကို႔နဖူးျပင္ေလးျမင္ရေအာင္ ကန္႔လန္႔ကာဖြင့္ေပးလိုက္တဲ့အတိုင္း...။

Heartless December❄️ ZG version Where stories live. Discover now