❄️❄️❄️
'ေနာက္ဆုံးေတာ့ တစ္႐ွဴးေတြကို လက္ျပလိုက္ႏိုင္ပါၿပီ
တစ္ညနဲ႔တစ္ရက္အတြင္း စစ္ဆင္ေရးေအာင္ျမင္ေၾကာင္း...'
ေနမေကာင္းျဖစ္ခ်ိန္အထူးခံစားခြင့္အေနနဲ႔ တစ္ဦးတည္းမူပိုင္ရထားတဲ့ ဗမာၾကက္ရင္အုပ္ေပါင္းေလးကို ထိုင္ကိုက္ေနရင္း ဖုန္းစကရင္မွာ ေပၚေနတဲ့စာကို အာ႐ုံစိုက္ေနမိတယ္။ မေန႔ညကလည္း အေစာႀကီးအိပ္လိုက္ၿပီး ေက်ာင္းလည္း တစ္ရက္နားလိုက္ေတာ့ ဘဝကဇိမ္အေတာ္က်သြားတာမို႔ ညေနလည္းေရာက္ေရာ အဖ်ားေပ်ာက္ၿပီး ပိုးျပန္ထခ်င္လာၿပီေလ...။ အခ်စ္ပိုးေတြလို႔ပဲ ဆိုပါေတာ့...။
"Message မစစ္တာလား... သက္သက္မဲ့စာမျပန္တာလား...
အေၾကာတင္းခ်က္ကေတာ့... မေန႔ညကက် တကယ္ကို စိုးရိမ္ပူပန္ေနသေယာင္ေယာင္ ညင္သာၾကင္နာလို႔...၊ အခုက် ဖုန္းေလးဘာေလးဆက္ၿပီး ေနေကာင္းၿပီလားေမးမယ္ေတာင္မ႐ွိဘူး... ဆရာ့ဝတ္မေက်ပြန္လိုက္တာ..."
'ဆရာ့ဝတ္ထဲ အဲ့ဒါမပါဘူးေလ' လို႔လာၿပီးလက္မတို႔ပါနဲ႔။
ဒါက လိုသလိုျဖည့္စြက္ထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ္႕မူပိုင္ဗား႐ွင္းမို႔လို႔...။
"အာ... တကယ္ပဲ...
ေရခဲေတာင္ကလာတဲ့ ေရခဲတုံးႀကီး..."
တစ္ေယာက္တည္း တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ေရ႐ြတ္ေနတုန္း ျဖတ္ခနဲဝင္လာတဲ့ျပန္စာတစ္ေၾကာင္း။
'အဖ်ားေပ်ာက္လည္း မလာခဲ့နဲ႔အုံး၊
တစ္ရက္ထပ္နားလိုက္ေတာ့...'
"ဟြန္႔ ... မလာနဲ႔ဆိုတိုင္း မလာစရာလား..."
ဆုံးမမႈကိုေျပာင္းျပန္နာယူလို႔ အေပၚ၀တ္တစ္ထည္နဲ႔ မာဖလာကိုဆြဲယူၿပီး အခန္းထဲက ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္။
"ကြၽန္ေတာ္ ညဂိုက္သြားလိုက္အုံးမယ္..."
"သား... ေနေကာင္းလို႔လား..."
"ေကာင္းပါၿပီဗ်ာ... အေအးမိတာေလာက္ကေတာ့ ေအးေဆး.."
ဧည့္ခန္းထဲမွာ စာအုပ္ဖတ္ေနတဲ့အေဖကလွမ္းေျပာလာလို႔ စကားျပန္တုန္း အိမ္ေပါက္ဝကေန ေၾကာင္ဝါႀကီးကိုပိုက္ၿပီးဝင္လာတဲ့
အငယ္မက လူကိုေစြေစာင္းၿပီးေျပာတယ္။
"မေကာင္းဘဲေနမလား...
ေမေမေပါင္းထားတဲ့ၾကက္ေပါင္းေတြ သူခ်ည္း တစ္ေနကုန္ထိုင္စားေနတဲ့ဟာ... ေနာ္ မမ..."
YOU ARE READING
Heartless December❄️ ZG version
RomanceHD က အစအဆုံးတစ္ေနရာတည္း မဆံ့လို႔ ZG book သက္သက္လုပ္ေပးထားတာပါ။ ႏွလုံးသားမ႐ွိဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့လူတစ္ေယာက္ဆီက ႏွလုံးသားကို ဒီဇင္ဘာမကုန္ခင္ရေအာင္ယူျပဖို႔ ၾကဳံးဝါးခဲ့တဲ့ ၁၇ ႏွစ္အ႐ြယ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလြဲမ်ားနဲ႔တစ္ႏွစ္တာကို ေဆာင...
