❄️❄️❄️
"ဘာလုပ္ေနတာလဲ..."
"ကြၽန္ေတာ့္ေျပာတာလား ကိုကို...
အိပ္ရာခင္းခင္းေနတာေလ၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ..."
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေမးရမွာမဟုတ္ဘူး
မင္းကဘာလို႔ မျပန္ေသးတာလဲ"
"အယ္... ဘာလို႔ျပန္ရမွာလဲ..."
ေန႔လည္ခင္းျပန္ေရာက္ကတည္းက ကိုကို႔ကို နားခိုင္းၿပီး ညစာအတြက္ျပင္ရင္း ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း အလုပ္႐ႈပ္ေနခဲ့တာ။ "စားေကာင္းတယ္" ဆိုတဲ့ ခ်ီးက်ဴးစကားေလးရလို႔ အၿမီးတနံ႔နံ႔နဲ႔ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေတြ ေဆးေၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ သူသြားတိုက္ေနတုန္း သူ႕အခန္းထဲ၀င္လာခဲ့ေတာ့ ည ၇ နာရီ။
"ကြၽန္ေတာ္ ဒီမွာအိပ္မလို႔ေလ..."
"ဘာ..."
တံခါး၀က ၀င္လာတဲ့ကိုကိုက သူ႕ကုတင္ေဘးမွာ အိပ္ရာခင္းျပင္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ ပါဝါအားေကာင္းတဲ့ သူ႕မ်က္မွန္ကိုသုံးၿပီး ကြၽန္ေတာ္လုပ္ေနတာကို ေလ့လာလို႔။
"ဪ... ဒီေန႔မွ ေဆး႐ုံဆင္းလာတဲ့သူကို တစ္ေယာက္တည္း ဘယ္လိုစိတ္ခ်ၿပီး ထားခဲ့ရမွာလဲဗ်... မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ..."
"အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ မင္းက ငါ့အခန္းထဲမွာ အိပ္ရာလာခင္းေနတာလား"
"အင္း... ေစာေသးလို႔လား၊ ဒါေပမယ့္ ကိုကိုလည္း မနက္ကပင္ပန္းထားေတာ့ ေစာေစာအိပ္ရမယ္ေလ... ေစာေစာအိပ္ရာခင္းထားလိုက္ၿပီ၊ မေကာင္းဘူးလား... ကိုကိုၾကည့္ၾကည့္၊ အိပ္ရာခင္းအဆင္ေလးက မိုက္တယ္မလား... ကြၽန္ေတာ္ ညေနက သြား၀ယ္လာတာ၊ ရဲစိုေနတာပဲ"
"အိပ္ရာခင္းအေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး"
"ဒါဆို ဘာအေၾကာင္းလဲ၊ ေခါင္းအုံးလား... ေစာင္လား...
ေခါင္းအုံးေတာ့ ၀ယ္လာတယ္၊ ေစာင္ကေတာ့ ကိုကို႔မွာ အပို႐ွိတဲ့ဟာနဲ႔ပဲ ရပါတယ္၊ ကိုကို႔ကိုယ္ေငြ႕ေလးနဲ႔တင္ ေႏြးေနမွာပဲ..."
"အိမ္ျပန္ေတာ့..."
"အိမ္ကို ဒီမွာအိပ္မယ္လို႔ေျပာခဲ့တာ... ျပန္ရင္ အိမ္ကလူေတြက ႐ိုက္ထုတ္လိမ့္မယ္၊ အစ္ကို႔သူငယ္ခ်င္းႀကီးကလည္း လကုန္ပိုင္းက ေမာ္လၿမိဳင္ျပန္သြားတာ ဘယ္အခ်ိန္မွ ေပၚလာမယ္မသိဘူး၊ တစ္ခုခုဆို ေဘးမွာ ကြၽန္ေတာ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ႐ွိေနရမွာေပါ့၊ ေဆး႐ုံမွာတုန္းကလည္း ကိုကို႔ေဘးက လူနာေစာင့္ကုတင္မွာ တစ္ခ်ိန္လုံးအိပ္လာတာပဲဟာ..."
YOU ARE READING
Heartless December❄️ ZG version
عاطفيةHD က အစအဆုံးတစ္ေနရာတည္း မဆံ့လို႔ ZG book သက္သက္လုပ္ေပးထားတာပါ။ ႏွလုံးသားမ႐ွိဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့လူတစ္ေယာက္ဆီက ႏွလုံးသားကို ဒီဇင္ဘာမကုန္ခင္ရေအာင္ယူျပဖို႔ ၾကဳံးဝါးခဲ့တဲ့ ၁၇ ႏွစ္အ႐ြယ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလြဲမ်ားနဲ႔တစ္ႏွစ္တာကို ေဆာင...
