❄️❄️❄️
ဒီဇင္ဘာ ၁၂ ရက္၊ ညေနခင္း။
ကြၽန္ေတာ္ေက်ာင္းကအျပန္ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးကာစမွာ ကိုကို႔ဆီက ဖုန္းဆက္လာတာနဲ႔ ေခါင္းမသုတ္ရေသးခင္ ေျပးကိုင္လိုက္ေတာ့...။"ဟယ္လို... ကိုကို ဖုန္းေတြဘာေတြဆက္လို႔ပါလား..."
"မင္း အခုဘာလုပ္ေနလဲ..."
ေခါင္းေပၚက တဘက္ေရစိုကိုဆြဲခ်လိုက္ရင္း...။
"ေရခ်ိဳးၿပီးလို႔ ေခါင္းသုတ္ေနတယ္..."
"ေျခာက္ေအာင္သုတ္ၿပီး အေႏြးထည္ေသခ်ာ၀တ္ခဲ့...
မိုးမခ်ဳပ္ခင္ ခဏေလာက္ အျပင္သြားရေအာင္..."ကြၽန္ေတာ္ဂ်ာစီတစ္ထည္နဲ႔ မာဖလာနီေလးကို လွမ္းဆြဲယူလိုက္တယ္။
"အခုခ်က္ခ်င္းေျပးလာပါၿပီ ကိုကို..."
"ေခါင္းေျခာက္ေအာင္သုတ္ခဲ့..."
"ဟုတ္..."
* *
"ေခါင္းေျခာက္ေအာင္သုတ္ခဲ့လို႔ ေသခ်ာေျပာလိုက္တာကို..."
သူ႕အိမ္ေ႐ွ႕တံခါးေ႐ွ႕မွာ မ်က္စိစိုက္ေနတဲ့ဆံပင္ေရစိုနဲ႔ရပ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ၿပီး ကိုကိုက အထက္ကအတိုင္း ေရ႐ြတ္လိုက္တယ္။
"၀င္ခဲ့... ငါမင္းကို ေလမႈတ္ေပးမယ္..."
ကြၽန္ေတာ္႕ မ်က္ႏွာဝင္းခနဲျဖစ္သြားတာပဲ။ ရခဲမွ်အခြင့္အေရးကို လက္အလႊတ္မခံႏိုင္တဲ့အတြက္ ႏွစ္ခါမေျပာရဘဲ အထဲ၀င္လာခဲ့တာေပါ့။
ေကာ္ေဇာေပၚမွာ တင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္လိုက္ရင္း ကိုကိုေလမႈတ္စက္သြားယူတာကို ေစာင့္လိုက္တယ္။
"ကိုကို႔ဦးေလးေရာ..."
"ျပန္သြားၿပီ..."
"ဗ်ာ... ဩစေၾတးလ်နဲ႔ဒီကို တစ္ညအိပ္ပဲလား... ေရာက္ျပန္ႀကီး..."
"အလုပ္ကိစၥ႐ွိေသးေပမယ့္ သုံးရက္ေနမယ္လို႔ေျပာတယ္... သူဒီမွာေနလည္း ငါမအားလို႔ ဘယ္မွလိုက္မပို႔ႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး ျပန္ဖို႔ေျပာလိုက္တာ..."
ခင္ဗ်ားကလည္းဗ်ာ။ တူတစ္မ်က္ႏွာနဲ႔ လာခဲ့ရတဲ့ အန္ကယ္ေခါန္ျမတ္ သနားဖို႔ေကာင္းေနၿပီ။
YOU ARE READING
Heartless December❄️ ZG version
Lãng mạnHD က အစအဆုံးတစ္ေနရာတည္း မဆံ့လို႔ ZG book သက္သက္လုပ္ေပးထားတာပါ။ ႏွလုံးသားမ႐ွိဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့လူတစ္ေယာက္ဆီက ႏွလုံးသားကို ဒီဇင္ဘာမကုန္ခင္ရေအာင္ယူျပဖို႔ ၾကဳံးဝါးခဲ့တဲ့ ၁၇ ႏွစ္အ႐ြယ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလြဲမ်ားနဲ႔တစ္ႏွစ္တာကို ေဆာင...