KARANLIK DÜNYALAR SERİSİ 1 ( Vampir Kardeşlerin Düşmanlığı)

Bölüm 7 - Sokağa Çıkma Yasağı Part I

(Kellan ile ormanda kalmıştık gençler. Kaldığımız yerden devam ediyoruz.)

Ses çok yaklaşınca arkama dönmüştüm. Ve onları görmüştüm. On bir tane kurt adam koşarak geliyordu. İki elime de silahı alıp onlara doğrultmuştum. Kevin ile aynı anda ateş etmiştik. Biz ateş etmeye başlayınca diğer polislerde etmişti. Bize yaklaşana kadar birkaç tane kurt öldürmüştüm. Ardından izdiham başlamıştı. Arkamda polislerin çığlık attığını duymuştum. Ama dönüp arkama bakmaya vakit bulamamıştım.

Sayımız azalınca işimiz zorlaşmıştı. Ancak ağaçların arasından bir anda Klaus çıkmıştı. Kendini kurtların ortasına atıp deli gibi dövüşmeye başlamıştı. Onu hiç bu kadar vahşi görmemiştim. Ama hoşuma gitmişti. Nasıl bir varlığa dönüştüğünü kendi gözlerimle görme fırsatı bulmuştum.

Şaşkınlığı kenara bırakıp öldürmeye devam etmiştim. İki tane kurt adam kurtulup kaçmıştı. Arkalarından ateş etsem de ölmemişlerdi. Klaus giden kurtlara baktıktan sonra bize dönmüştü. Gidip ona sarılmıştım. Benim ardından Kevin sarılmıştı. Sonra ona bakarak,

"İyi misin?"demişti.

Kollarını kaldırarak gülmüştü.

"Hiç bu kadar iyi hissetmemiştim. Kendimi istemsiz olarak tehlikeye attım. Ama iyi hissettiriyor."

Daniel'a dönüp bakmıştım. Oda ölen arkadaşlarına bakıyordu. Ardından ambulans çağırmıştı. Sonra bana bakmıştı.

"Ambulans çağırdım."

Kafamı salladıktan sonra konuşmuştum.

"Arkadaşların için üzgünüm. Ama bu işin sonunun buna benzeyeceğini tahmin ediyor olmalıydın."

"Elbette tahmin ediyordum. Onlarda biliyordu. Ben bile Helen ile son kez olacağını düşünüp konuştum."

Klaus'u görmüştü.

Ona bakmıştım.

"Kardeşim."

Kaşlarını kaldırmıştı.

"Bir Lockwood daha mı?"

El sıkışmışlardı.

"Ben Klaus Lockwood."

"Ben de bu kasabanın şerifi Daniel. Kaç haftadır neredeydin?"

"Tabutta."

Daniel kaşlarını kaldırınca Kevin araya girmişti.

"Daha yeni uyandı. Şu zamanla ilgili hiçbir şey bilmiyor."

"İki yüz yıl uyuyacağını söylemiştiniz. Daha iki yıl vardı. Helen'in reşit olduğu yıla denk geldiği için sevinmiştik. Bu da ne demek oluyor?"

Kevin ile olan sohbetinin arasına girmiştim.

"Bunu biz de tahmin etmiyorduk. Ama oluverdi işte. Demek ki rakam temsili bir şey. Birkaç yıl öncesi de uyanabiliyorlar."

Ona birkaç adım yaklaşmıştım.

"Şu an bizim sohbet etmemiz gereken en son konu bu. Çünkü bazı arkadaşların öldü. Bazıları da yaralı. Onlarla ilgilenmek gerek."

"Bak, kurt adamlar çok tehlikelidir. İkisi de kurtuldu. Büyük ihtimalle arkadaşlarını çağırmaya gittiler. intikam için geri dönecekler. Hem de daha kalabalık olacaklar. Daha kalabalık ve daha tehlikeli."

"Ne öneriyorsun peki?"

"Durumu Belediye Başkanı ile konuşmalıyız. Dışarıya çıkma yasağı almalısın."