Helen on altı yaşında bir genç kızdı.
Sıradan bir okulda, sıradan arkadaşları ve sıradan bir sevgilisi vardı.
Yoksa o öyle mi sanıyordu?
Gerçekler gün ışığına çıkar. Helen dostunu ve düşmanını öğrenir. Ablası Heidi'nin onu öldürmek istediğini öğ...
Hiç sevmiyor olsam da kendimi insan gibi hissettiğim tek yer okul olmuştu. Şu bir haftada bilmediğim birçok derse kafa yormuştum. Kellan, yaz tatilinde bana özel ders aldıracağını söyleyip derse karşı olan tedirginliğimi azaltıyordu.
Bahçede Aggie ile karşılaştığımız zaman gerilim dolu birkaç dakika yaşıyorduk. Onu gördüğüm zaman gizlediğim kimliğimi orta çıkartıp onu okulun bahçesinde öğrencilerin içinde dövmek istiyordum. Neyse ki beni sakinleştiren üç kişi vardı yanımda. Yoksa defalarca kez benden dayak yemiş olacaktı.
Onu hergün gördüğüm için sinirim tavan yapıyordu. Vücudumu kontrol edemediğim için gözlerim kırmızıdan ayrılamıyordu. Kellan bana dediği gibi yapıp mavi lens almıştı. Onun sayesinde etrafa nefret dolu bakışlarımı atabiliyordum.
Ve bugün büyük gündü. Kellan'ın davul gibi gerildiği gündü. Mezun olduğumuz gündü. Dört yıllık lise hayatımı dolu dolu yaşadığım söylenemezdi. Yaşadığım yıllarda acı çekmiştim. Bu yüzden hiçbirinin suratını görmek istemiyordum.
Evde herkes telaşlıydı. Kadınlar elbiselerini giymişti. Kim mezuniyete dünden hazırdı. Klaus kravatını yapamayınca Katherin'ın yanına gidiyordu. Kate Marcus'un ceketini düzeltiyordu. Onların konuşmasını duyuyordum. Kendim odamda boy aynasında hazırlanıyordum. Kapım tıklanınca,
"Gir!" demiştim.
Gelen Sophie'ydi. Bana gülümseyerek,
" Harika olmuşsun." demişti.
Elbiseme bakıp elimle düzeltmeye çalışmıştım.
" Emin misin?"
Yanıma gelip omuzlarımdan tutmuştu.
"Sence elbise konusunda yalan söyler miyim? Pekala, bu anı ölümsüzleştirmeliyiz." deyip telefonunu çıkartmıştı ve fotoğraf çekilmiştik. Odadan çıktığımız zaman Kellan ve Kevin bizi bekliyordu. Onlardan da Sophie'ninkine benzer övgüler almıştık. Yanıma gelen Audrey elbiseme bakıp,
"Harika görünüyorsun." demişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ona gülümseyip teşekkür etmiştim. Kapıya doğru yürürken Sophie hepimizi durdurup tekrar fotoğraf çekmişti. Bu zamanlar geri gelmeyecek diyordu. Haklıydı aslında. Belki de Heidi ile karşılaştığım gün yenik düşecektim ve benden geriye bu fotoğraflar kalacaktı.
Arabalara binip okulun yoluna koyulmuştuk. Babam mesaj atmıştı. Bizden önce tören yerine varıp bizimkiler için yer tuttuklarını söylemişlerdi. Geldiğimiz zaman Herbert onları alıp ayırdıkları koltuklara götürecekti.
Geldiğimiz zaman etrafa bakmıştım. Her yer öğrenci kaynıyordu. Kimi veliler yerine geçmişti. Kimi de çocuğunun başında durmuş sohbet ediyordu. Biz ise bir ağacın gölgesinde durup Herbert'tın gelmesini beklemiştik. Audrey gülerek yere bakıp,
