racer | hyunlix

racer | yirmi dört

...

"Eun'u sakat koluna yatırma!"

Mutfaktan gelen uyarıyla Felix oflayarak Eun'u yatırdığı yerden kaldırdı. Görmese bile Felix'in ne yapacağını biliyormuş gibi direkt azarlamıştı.

"O tarafa daha rahat yatabiliyorum ama!"

"Eunchae'yi kucağına almana izin verdiğime sevin bence sen!"

Felix göremeyeceğini bilerek göz devirdiğinde kucağında minik şey gülmüştü.

"Göz devirme bana."

"Ya yuh ya! Kameramı taktırdın?"

"Seni ezberledim diyelim."

Felix bu cümleyle yutkunurken Eun'u yürütecine bıraktı. Eun hızla bahçe kapısına doğru gidince güldü. Dışarıya çıkmayı değil de izlemeyi seviyordu. Her serbest bırakıldığında bahçe kapısına gidip dışarıya bakıyordu.

Felix onun yanında duran Kkami'yi görünce burukça güldü. Kendi çocuklarını özlemişti. Hyunjin getirmek istese de Felix izin vermemişti. Yabancı bir eve alışmaları üzün sürüyordu. Ayrıca onların kalabileceği rahat bir ortam değildi burası. Seungmin her gün gidip onlarla ilgileniyordu, bu yeterdi ona.

Eunchae'nin güvende olduğu bilgisini beynine yerleştirip mutfağa ilerledi. Hyunjin yeni öğrendiği tarifleri denerken ortalığı birbirine katmıştı. Kafasını biraz eğip Hyunjin'in elinde ki şeyi baktı. Elinde ki kase de her ne varsa onun tadına bakıyordu. Beğenmemiş olacak ki yanında ki paketi eline aldı. Kasenin içine biraz daha koyduktan sonra çırpmaya başladı.

Felix arkasından yavaş yavaş yaklaşıp bir anda beline sarılınca Hyunjin korkudan elinde ki kaseyi tezgaha düşürdü. Felix onu rahatlatmak için boynuna dudaklarını bastırdı. Bu Hyunjin'i titretirken istemsizce bedenini Felix'e yasladı.

"Sakin ol, benim."

Boğuk sesi Hyunjin'i daha da titretirken sertçe yutkundu. Felix yutkunma sesini duyduğunda gülümseyerek tekrar dudaklarını boynuna bastırdı.

"Çok sessizdin..."

"Bir polise göre fazla bile ses yaptım güzelim."

Hyunjin duyduğu kelimeyle arkasına dönmeye çalıştı ancak belini saran eller yüzünden başaramadı.

"Hiç duymadım seni."

"Yaptığın şeye çok odaklanmıştın." Tekrar öptüğünde Hyunjin kafasını yana eğdi. Felix'e daha çok alan açarken gözlerini kapattı. Felix Hyunjin'in  ona yer açmasıyla kafasını daha çok gömdü boynuna. Kokusunu içine çekerek öptü defalarca.

"Yapma.."

"Gerçekten yapmamamı istiyor musun?"

"Yanlış anlamama sebep oluyorsun."

"Ne anlıyorsan doğru anlıyorsun Hyunjin. Bazı şeyleri dile getirmemem olmadığı anlamına gelmez."

Burnunu beyaz boyuna bir kaç kez sürttü. Hyunjin'in elleri titremeye başladığında gülümsedi. Hyunjin'in üzerinde ki etkisini seviyordu.

"Senden hoşlandığımı beyinsiz değilsen anlarsın.."

"Hoşlandığını itiraf ederken bile kendin olmaktan vazgeçemiyorsun değil mi?"

"Sen bu adama aşıksın..."

Sesi derinden gelmişti. Hyunjin bu sefer dayanamayıp arkasını döndüğünde henüz gözlerini açamadan dudaklarına değen soğuklukla durdu. Kendi sıcak dudakları üzerinde ki soğuk dudaklar onu susturmayı başarmıştı.