racer | hyunlix

racer | yirmi yedi

açıklama; felixin iki zaafı vardı demişim. yani geçmiş zaman eki. şu an zaaf sayısı dört. Sevdiği adam ve kızı da eklendi buna

...

"Bir şey ister misin?"

Hyunjin'in ilgiyle sorduğu şey Hyein'i geriyordu. Yaklaşık yedi yıldır iğrenç bir ortamda yaşamak zorunda kaldığı için sıcak bir karşılamayı unutmuştu. Felix dirseklerini dizlerine dayamış, ellerini birleştirmişti. Birleştiği ellerini de dudaklarına yaslamış, hafif öne eğilmiş bir şekilde kardeşini izliyordu.

"Teşekkür ederim, böyle iyiyim."

"Aç olduğunu varsayıyorum. Pizza sever misin? Ya da hamburger falan?"

"Mantarsız pizza sever güzelim."

Felix Hyein'in gerildiğini anladığı için o cevaplamıştı. Hyein kafasını salladığında Hyunjin gülerek yanlarından ayrıldı. Mutfakta pizzaları sipariş ettikten üst kata çıktı. Yolda gelirken Eun'u uyutmuştu bilerek. Felix'in isteği üzerine onun evine gelmişlerdi Hyein daha da rahat etsin diye. Eun şimdi Felix'in yatağında mışıl mışıl uyurken onlar alt katta oturuyorlardı. Eun'un yanına girdikten sonra kapıyı kapatıp yatağa uzandı.

Felix kardeşini izlerken gözleri vücudunda geziniyordu. Herhangi bir yara ya da bir iz arıyordu.

"Ben.. Rahatsız etmedim değil mi?"

Felix kaşlarını çatarken olduğu yerden hızlıca kalktı. Hyein'in önüne çöküp ellerini tuttu. Hyein temasla titremeye başladığında Felix'in gözleri doldu. İstemese de onun rahat edebilmesi için elini bıraktı.

"Sen benim bebeğimsin, bunu biliyorsun. Ben kaç yıldır senin özleminle yaşıyorum haberin mi var? Bir kaç saat daha erken gitsem senin yaşayacağını düşünerek kendimi nasıl yaktım biliyor musun? Sen benim her şeyimsin. Öldüğünü düşünürken bile her şeyimdin."

"Ama, burası erkek arkadaşınla evin... Belki benden rahatsız olmuştur.."

"Senden rahatsız olabilecek biri yok."

"Benden rahatsız olmadıysalar beni neden kaçırdılar? Sebepsiz yere mi?"

Bu soru Felix'in canını yakarken gözlerini kapattı. Bir süre sonra gözlerini açıp kardeşine baktı. Onun ağladığını görünce yüzünü buruşturdu istemsizce. Onun ağlayışından nefret ediyordu.

"Seni kaçırma nedenleri bendim güzelim.." Canı yansa da bunu söyledi. Gerçek kaçırılma sebebinin anneleri olduğunu öğrense daha da dibe çökebilirdi Hyein.

"Senin düşmanların mı yaptı bunu?"

"Evet. Benim düşmanlarım yüzünden sen yedi sene ailenden uzak kaldın."

Hyein kafasını iki yana sallarken Felix titreyen dudaklarını birbirine bastırdı. Canı yanıyordu.

"Hayır, benim abim böyle biri değil."

Felix ağlamaya başladığında Hyein onun göz yaşlarını sildi. Abisinin ağlamasını hiç görmemişti. Felix gözünde hep güçlü bir karakterdi.

"Öldüğümü düşünmesen beni kurtarırdın ki.."

"Kurtarırdım tabi kii. Bebeğimin bensiz büyümesine izin vermezdim."

Hyein korksa da abisinin ellerine tuttu. Felix minik elleri tutup öpücük bıraktı.

"Annem ve babam nerede?"

Felix sertçe yutkunup derin bir nefes aldı. Tabi ki annesinin yaptığı şerefsizliği anlatmayacaktı.

"İkisiyle de görüşmüyorum bebeğim. Seni kaybettikten sonra ayrıldılar zaten."