racer | üç

2.8K 402 85
                                    

...

Felix bakışlarını Eun'un üzerinden çekmezken minik bebek sessizce uyuyordu. Dışarıdan muhtemelen üç ceset vardı ama umurunda değildi. Bir an önce ekiplerin buraya gelmesini istiyordu. Böylece Eun'u babasına sapasağlam kavuşturabilirdi.

Eun kucağında yavaşça döndüğünde ona ayak uydurup dönmesine yardımcı oldu. Kısa bir süre sonra Eun gözlerini açtığında gördüğü yeşil gözlerle minikçe gülümsedi. Sarı minik saçlar, yeşil büyük gözler..

Büyüyünce çok güzel olacağı daha şimdiden belliydi.

Minik bebek olduğu yerde hafifçe çırpınınca doğrultup omzuna yatırdı. Eun bundan da hoşlanmayınca birazcık uzaklaştırıp yüzüne baktı. Yeni uyandığı için dudakları dolgundu, tatlı olduğu yetmiyormuş gibi bir de dudaklarını büzmüştü.

"Amirim! Neredesiniz?!"

Timinde ki polisin sesini duyduğunda Eun'a bakmayı bırakıp kaptan köşkünden çıkmak için ayaklandı. Eun'un üstünde ki ceketi daha da ona sardı üşümemesi için. Saçları arasında ki bereyi çıkartıp, içinde kaybolacağını bilse de Eun'a taktı. Minik bebek kafasını hareket ettirdikçe şapka yüzünü kapatıyordu. Bu onun eğlenmesine yol açarken Felix kaptan köşkünden çıktı.

"Biz geldiğimize göre siz gidebiliriz. Daha fazla üşüyüp hasta olmasın bebek."

"Önce hastaneye gitmesi gerekiyor Minji. Gemide herhangi bir yasaklı madde yok ama emin olmak istiyorum. Bütün gece bu çocuğa normal yemek yedirmediler herhalde. Yedirdikleri ne varsa, geminin içinde ki bütün paketleri incelemeye gönderin. Ben de Eun'u önce hastaneye sonra babasına götüreyim."

Yongbok hastanenin çocuk bakım odasında Eun ile oynarken zamanın nasıl geçtiğini bilmiyordu. Doktorlar Eun'u bir kaç teste soktuktan sonra sonuçları beklemelerini söylemişlerdi. Bu sırada Yongbok Hwang Hyunjin'i arayıp hastaneye çağırmıştı. 

Hyunjin hastaneye çağırıldığı için başta korksa da telefondan duyduğu bebek sesiyle ağlamaya başlamıştı. Hemen geleceğini söyleyip telefonu kapatmıştı. Yongbok gidebilecekken gitmemiş, Eun ile oyun oynamaya başlamıştı. Babasına kendi elleriyle vermek istiyordu kızını. Birde, ona güvenmeyen adama başardığını göstermek istiyordu. Şu zamana kadar çok kaçırılma olayına rastlamıştı ve başarısız olduğu görev sayısı bir elin beş parmağını geçmiyordu. Kendine güveniyordu.

Eun yerde ki oyun halısının üzerinde havayı tekmelerken Yongbok onun şirinliğine bakıp gülüyordu. Üzerine eğilince Eun'un kahkahası boş odayı doldurdu. 

"Çok mu şirinsin sen?" Yongbok'un gülerek söylediği şeyden sonra Eun da kahkaha atarak tekmelerini savurdu yine. Çok güçlü olduğu her halinden belliydi. Beş aylıktan çok bir yaşında gibi görünüyordu.

"Eunchae!" Hyunjin odaya girdiği an kızını gülerken görmüştü. Endişesi anlık olarak gitse de onu kucaklamadan tamamen gitmeyeceğini biliyordu. Yongbok Eun'un önünden çekilip Hyunjin'e yer verdi. Hyunjin anında yere çöküp Eunchae'yi kucaklarken Eun babasını görmesiyle gülmeye başlamıştı. Çok fazla gülen bir bebek olsa da babasını görünce heyecandan ne yapacağını şaşırmıştı.

"Bebeğim benim..." Eun'un kokusunu içine çekerken Yongbok sessizce kalktı. Kenarda ki ceketini giydi.

"Doktorlar bir kaç test yaptı. Öğlenden sonra sonuçlar çıkacakmış, isterseniz sonuçları alıp kendi doktorunuza gösterebilirsiniz. Geçmiş olsun."

"Komiser." Yongbok tam çıkacakken ona seslenilmesiyle durdu. Arkasını dönüp Hyunjin'in konuşmasını bekledi. Hyunjin yerden kalkıp kızını bırakmadan Yongbok'un karşısına dikildi.

"Teşekkür ederim. Kızımı yarım gün gibi bir sürede bana getirdiğin için. Ve özür dilerim, başta seni küçümsediğim için."

"Teşekkür edilecek bir şey yok. Görevimi yerine getirdim sadece. Bir kaç gün içinde sizi arayıp karakola çağıracaklardır. Kaçıran kişinin ifadesi alındıktan sonra sizinkine de ihtiyaçları olabilir."

"Neden bugün ifade veremiyor? Hala yakalanmadı mı?"

"Yakalandı. Ancak ifade verebilecek bir durumda değil. Kurşun yarasının ağrısı fazla olur. Sizi bilgilendireceklerdir."

Yongbok yine gitmeye yönelmişti ki Hyunjin yine konuştu. "Dört kişiyi tek başına mı alt ettin yoksa bunlar bir söylenti mi?"

"Dört kişiyi tek başıma alt edip etmememin ne önemi var? Kızınız şuan kucağınızda bayım, odak noktanız o olsun. İsterseniz bir profesyonelle görüşün. Küçük görünebilir ama ileri de büyük sorunlar açabilir. Tekrar geçmiş olsun."

Saygıdan da olsa eğilip hızla dışarı çıktı. 

...

ben bu felixe çok yükseldim hucam

ben bu felixe çok yükseldim hucam

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

-yeis

racer | hyunlixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin