racer | hyunlix

racer | otuz dört [özel bölüm 4/5]

...

Felix yavaşça kapıyı açtığında mutfağın ışığının yandığını gördü. Sessiz davranarak içeri girecekken Hyunjin'i tatlı yaparken görmüştü. Hyunjin sadece üzüldüğünde tatlı yapar, zorla hepsini kendi yemeye çalışırdı. Felix'in brownieleri dışında tatlı sevmediği için kendini böyle cezalandırırdı. Felix her ne kadar bu huyundan vazgeçirmeye çalışsa da Hyunjin'in umrunda olmuyordu bu durum.

Ona bakmamaya çalışarak içeri geçecekken duyduğu burun çekme sesiyle kafasını çevirdi. Hyunjin elinde ki çırpıcıyı daha hızlı hareket ettirmeye başlamış, diğer eliyle hırsla yanağına akan yaşı silmişti. Hyein geldikten sonra biraz konuşmuş, daha sonra Eun'u verip yukarı göndermişti onları. Az önce baktığında ikisinin de uyuduğunu görmüştü. Felix'in bu gece eve gelmeyeceğini düşünüyordu çünkü yatakları ayırmama sözleri vardı birbirlerine. Felix bunu yerine getirmeyeceği için eve gelmeyecekti ona göre.

Felix bir süre eşini izledi. Akan göz yaşlarına inat tekrar tekrar silmesini, durmadan karıştırdığını izledi. En sonunda dayanamayıp yavaşça arkasından ilerledi. Oldukça sessiz bir şekilde dibine kadar girdi. Yıllar önce aldığı eğitimler sayesinde Hyunjin onu fark etmemişti. Nefesini bilerek Hyunjin'in ensesine verdiğinde Hyunjin irkilerek elini ensesine atmıştı. Daha sonra camların açık olduğunu düşünüp işine dönmüştü.

Sertçe burnunu çektiğinde Felix elini beline sarmıştı. Hyunjin olduğu yerde donarken boynuna kondurulan öpücükle gözleri kapanmıştı. Vücudu bu temaslar sanki ilk defa yaşanıyormuş gibi titrerken sırtını eşinin göğsüne yasladı.

"Gelmezsin sanıyordum..."

"Ailemi zorunda olmadığım sürece gece tek bırakmayacağımı biliyorsun.."

"Korktum. Sen şehirdeyken yine sensiz uyuyacağım diye."

"Benim ne kadar korktuğumdan haberin var mı?"

Hyunjin'i kendine döndürüp belinden tutarak kucağına aldı. Mutfağın ortasında ki tezgaha oturtup alınlarını yasladı birbirlerine.

"Gece o soruları sorduğunda umursamadım. Her zaman bana böyle sorular sormaya bayıldığın için görmezden geldim, hem ikimizde uyku sersemiydik. Sabah Eun'un çığlıklarıyla uyandım. Seni yanımda göremeyince onun yanındasın sandım. Koca odada tek başına, bağıra bağıra ağladığını kendi gözümle gördüm. Seni bulamadım Hyunjin. Eun yemek yemek istemedi."

"Özür dilerim, özür dilerim sevgilim. Çok özür dilerim."

Dudaklarını Felix'in dudaklarına yaslayıp uzun süre öptü. Felix karşılıksız kalamazken çoktan kendini eşine bırakmıştı. Ellerini iyice beline sarıp kendine çekti. Bedenleri birleştiğinde Hyunjin eşinin ağzına inlemişti. Felix'in dudakları hızlanmaya başladığında ellerini onun ensesine çıkartıp saçlarıyla oynamaya başladı. Felix belini sertçe okşarken o nazikçe saç diplerine masaj yapar gibi davranıyordu.

Hyunjin kasıklarında hissettiği aletle tekrar inlerken bu sefer elleri Felix'in yanaklarını kavradı. Baş parmağıyla çillerinin üzerinden geçerken gözleri kapalı olmasına rağmen kaydığını hissediyordu.

Yukarıdan gelen ağlama sesleriyle ikisi de çarpılmış gibi birbirlerinden ayrıldılar. Hyunjin'in aksine Felix hızla nefesini toparlayıp geri çekildi. Hyunjin dudağına kelebek bir kaç öpücük bıraktı hızlıca. Daha sonra koşarak yukarı çıkmaya başladı.

Eun'un odasının önüne geldiğinde onu korkutmamak için yavaşça kapıyı açtı. Eun'u odasında göremediğinde karşı odaya yöneldi. Kapıyı bir kaç tıklattığında Eun'un sesleri kesildi. Aynı yavaşlıkla kapıyı açtığında Hyein'i uyurken, kızını da halının ortasında oturmuş ağlarken bulmuştu.