ကျွန်တော့်နာမည်ဒေါနမောင် လူအများစုကတော့ဒေါနလို့ခေါ်ကြတယ်။ ပြီးတော့ သူတို့ကပြောကြသေးတယ်ဗျကျွန်တော်ကဒေါနပန်းကလေးကိုလှတယ်မွေးတယ်တဲ့လေ။အဲ့တာတွေသူတို့မြင်နေရတဲ့ကျွန်တော့်ရဲ့ စိတ်ကမ္ဘာတစ်ဘက်ခြမ်းပေါ့။တစ်ကယ်တမ်းကျတော့ ကျွန်တော်ဟာသူတို့ထင်သလိုလှပတဲ့ဒေါနမဟုတ်သလို မွေးကြိုင်နေတဲ့ဒေါနလည်းမဟုတ်ပါဘူးဗျ။ ကျွန်တော့်ရှင်သန်မှု့ကအဓိပ္ပါယ်မဲ့တယ် နှစ်နှစ်လလတိတ်တခိုးချစ်ခဲ့ရသူဆီကပြန်ရခဲ့တာကျွန်တော့်အတွက်တော့ နှစ်သိမ့်မှု့တာပြန်ရတာမျိုးပေါ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ဦးခိုင်ဟာ ဆူတစ်ချောင်းအဖြစ် ကျွန်တော့်နှလုံးသားမှာစိုက်ဝင်နေရင်တောင်မှကျွန်တော်ဆွဲမနုတ်ရက်တဲ့အချစ်ဆူး
တစ်ချောင်းသာ
•••2019ခုနှစ်မိုးရာသီ ••••
ရန်ကုန်မြို့မှာဒီလိုအချိန်မိုးရွာရင်သိပ်စိတ်ညစ်ဖို့ကောင်းတယ် အထူးသဖြင့်ကျွန်တော့လိုထီးဆောင်ပျင်းတဲ့သူအ
တွက်ပေါ့ ။ မောင်ကတော့အရင်တိုင်းထုံးစံမပျက် ထီးမေ့ကျန်ခဲ့ပြန်ပြီ။ လက်ကနာရီကိုငုံကြည့်မိပြန်တော့ ရှစ်နာရီခွဲနေပြီ။
"ဟူးးးးး"
"ဒေါနမောင်ရေ...အားတိုင်းထီးကိုမေ့နေလိုက်တော့ "
မောင်တစ်ယောက်ကိုယ့်ကိုအားမရစွာပြန်ရေရွတ်ပြီး မိုးရပ်တဲ့ထိဒီကွမ်းယာဆိုင်လေးမှာ မိုးခိုနေဖို့ဆိုရင်ကလည်း။ကားမှတ်တိုင်ကို နာရီဝက်နီးပါးလမ်းလျှောက်ရမှာနဲ့ဆိုရင်ကျောင်းကိုရောက်ချိန်နောက်ကျလိမ့်မယ်။ ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့မလဲ။ ဟူးရှုပ်ပါတယ်မိုးစိုရင်လည်းစိုပါစေတော့ ကားမှတ်တိုင်ကိုရောက်အောင်ဒီတိုင်းပြေးရမှာဘဲ။
"ဒေါနမောင်ရေဖိုက်တင်း"။
"တစ်..နှစ်..."
မောင်တစ်ယောက်မိုးရေထဲကို ပြေးထွက်ဖို့ခြေလမ်းရေတွက်နေတုန်းမှာ
"ဟေ့ချာတိတ် မိုးသဲနေတာကိုဒီတိုင်းပြေးသွားမလို့လား"
"ဗျာ..ကျွန်တော့်ကိုပြောတာလား"
"ကျစ်"
မောင်ထိုသူကိုပြန်မေးလိုက်တော့သူကစိတ်မရှည်သလိုကျစ်...ဆိုတဲ့အသံထွက်လာခါ
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းဖြင့်သီကြူးခဲ့သောမိုးစက်သံစဥ်(ခ်စ္ျခင္းျဖင့္သီၾကဴးခဲ့ေသာမိုးစက္သံစဥ္)
General Fictionတချို့သောအချစ်မတ္တာတွေကနှုတ်ဖျားကထုပ်မပြောပေမယ့် မျက်ဝန်းအိမ်တွေနေတွေ့မြင်နိုင်၏
