"ေဒါနမင္းပံုစံကလည္းၾကည့္ရတာလန္းလန္းဆန္းဆန္းကိုမရိွဘူး မသိရင္ၾကက္ဖႀကီးလည္လိမ္ထားလိုဘဲ
ဘာေတျြဖစ္ေနတာလဲ "
"ငါဘာမွမျဖစ္ပါဘူးဒီပါရာ ဒီတိုင္းနည္းနည္းအေတြးလြန္မိရံုကေလးပါ"
"ေဒါနေရာ့ အေတြးလည္းမလြန္နဲ႔အလြန္လဲမေတြးနဲ႔ငါ့ကိုမုန္႔စားကူ"
ေဝယံကေတာ့အစားတစ္လိုင္းလို႔မေျပာရဘူး ဘုရားဆင္းလာတာနဲ႔ ျပည္သူ႔ယဥ္ျပင္ကမုန္႔ဆိုင္တန္းမွာ မုန္႔ေတြတစ္စီတစ္တန္းဝယ္ခ်လာေတာ့တာဘဲ ၿပီးေတာ့ေျပာေသးတယ္မင္းတို႔ႏွစ္ေကာင္ကကပ္ေစးကုတ္ေတာ့ငါ့ဘာငါဘဲဝယ္စားေနရတယ္တဲ့ေလ အံ့ေအာဘ သူဝယ္သမ်ွမုန္႔ေတြကိုပိုက္ဆံလိုက္ရွင္းေပးေနရသည္က ဒီပါတစ္လည့္ေမာင့္တစ္လည့္ပင္
"ဟာ...မစားခ်င္ဘာဘူးမင္းမုန္႔ကကေလးစားတဲ့မုန္ေတြဟာကို"
"အလကားေကြၽးတာကိုလာေဂ်းမ်ားေနတယ္မစားခ်င္ေနေပါ့ ဒီပါ့ကိုဘဲေကြၽးေတာ့မယ္ တိုးဟိုဘက္"
"ဒီပါစားကူၪီး"
"ေအးေပးေပး"
"ဒါနဲ႔မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ဒီေန့က်မွဘာလို႔ေမ်ာက္မိႈင္သလိုျဖစ္ေနၾကတာလဲ ဘာလဲေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ေတာ့မွာမို႔လား"
"မဟုတ္ဘူး"
"ဒါဆိုမင္းတို႔ကိုဘယ္သူဘာလုပ္လို႔လဲငါ့ကိုေျပာ"
"ဟင္း ....မင္းထင္သလိုမဟုတ္ပါဘူး ေဝယံ ငါက ၪီးအေၾကာင္းေတြးမိလို႔ပါ"
"ဒါနဲ႔မင္းကေရာဒီပါဘာလို႔ေမ်ာက္မိႈင္ျဖစ္ေနတာလဲ"
"မင္းတို႔သိတဲ့အတိုင္းဘဲ ငါအကိုယ့္ကိုဖြင့္ေျပာထားတာရွစ္တန္းႏွစ္ထဲကေလ "
"အင္းအ့တာဘာျဖစ္လို႔လဲဟိုကမင္းကိုျပန္ျငင္းလိုက္ျပန္တာလား"
"အင္း.."
"ဒါမ်ားဒီပါရာမင္းစဖြင့္ေျပာကတည္းကသူကျငင္းေနတဲ့ဟာ ကို အားမေလ်ွာ့နဲ႔ဖိုက္တင္း"
"အ့လိုလည္းမဟုတ္ဘူး အကိုကငါ့လိုကေလးေတြကိုစိတ္မဝင္စားဘူးတဲ့ အကို႔ကိုမနက္ကဘုရားမွာေကာင္မေလးတစ္နဲ႔ေတြ့လိုက္တယ္"
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းဖြင့်သီကြူးခဲ့သောမိုးစက်သံစဥ်(ခ်စ္ျခင္းျဖင့္သီၾကဴးခဲ့ေသာမိုးစက္သံစဥ္)
General Fictionတချို့သောအချစ်မတ္တာတွေကနှုတ်ဖျားကထုပ်မပြောပေမယ့် မျက်ဝန်းအိမ်တွေနေတွေ့မြင်နိုင်၏
