"ေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ေလးသႂကၤန္
ၿပီးမျွပန္ပါလား။ငါ့တူ မၾကာခင္ဘဲသႂကၤန္က်ေတာ့မယ္"
"ကြၽန္ေတာ္လည္းေနခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ ဒါေပမယ့္ ဟိုမွာအလုပ္ကိစၥေတြကတန္းလန္းႀကီးထားခဲ့ရေတာ့ ျပန္မွရမယ္၊ဘႀကီးၫြန္႔"
"ငါ့တူကေတာ့အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ နည္းနည္းေလးမွအတိမ္းေစာင္းမခံဘူးဘဲကြ..အဲ့စိတ္ကေလးကေကာင္းသကိုး"
"အဲလိုေတာ့လည္းမဟုတ္ပါဘူးဘႀကီးၫြန္႔ရယ္ အငယ္ေကာင္သစ္ေထြးကႏွစ္သစ္ကူးၿပီးမျွပန္လာမယ္ဆိုလာျပန္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က အလုပ္မွာဂရုတစိုက္ရိွေနမွရမွာမို႔ပါဗ်ာ"
"ေကာင္းပါၿပီကြယ္ဒါျဖင့္မျပန္ခင္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္သားေအးေဆးစကားေျပာၾကၪီး"
"ဟုတ္ကဲ့ဘႀကီးၫြန္႔"
"ေအေအး ဘႀကီးလည္းသြားနားေတာ့မယ္ကြဲ႔"
ဘႀကီးၫြန္႔ကေတာ့ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔အိမ္ထဲကိုဝင္သြားေလ၏ တိုးခိုင္မႏၲေလးကိုတာဝန္စက်တုန္းကဆို ေနရစားရအခက္ခဲျဖစ္ေတာ့ သာထူးနဲ႔ဘႀကီးၫြန္႔ကတာအစစအရာရာကရုစိုက္ေပးခဲ့တာမို႔ တိုးခိုင္အတြက္ေတာ့မိသားစုလိုျဖစ္ေနခဲ့၏
"အဘက အ့လိုဘဲငါ့ေကာင္ေရ"
"မင္းမႏၲေလးကေနေျပာင္းသြားတာသိတုန္းကဆို သူ႔အသိမေပးရေကာင္းလားဆိုၿပီးငါ့ကိုတစ္လေလာက္စကားေျပာဘူးကြ"
"ငါလဲအဲ့တုန္းကအေလာတႀကီးျဖစ္ေနေတာ့ ဘႀကီးၫြန္႔ကိုေသခ်ာမႏႈတ္ဆက္သြားခဲ့ရဘူး"
"ငါသိပါတယ္ကြာ"
"မင္းတို႔ကေရာဘယ္ေတာ့ယူၾကမွာလဲသာထူး အခ်ိန္ဆြဲေနလို႔မေကာင္းဘူးေနာ္မဒီလြင္အတြက္လည္းထည့္ေတြးၪီး"
"မဒီနဲ႔ကအရင္ေစ့စပ္ထားၿပီး မာဟာတန္းဘြဲ႔လြန္တက္ၿပီးမွလက္ထပ္ဖို႔ေတြးထားတယ္။"
"ေအးပါ မဒီလြင္ကိုေတာ့လက္မလြတ္ေစနဲ႔သူ႔လိုအမ်ိဳးေကာင္းသမီးရဖို႔ကရွားသြားၿပီေနာ္"
"ငါတို႔ကိုစိတ္မပူနဲ႔ မင္းသာအရင္စြံေအာင္လုပ္ၪီး။ကိုယ့္လူ ေတာ္ၾကာေဂၚမစြံႀကီးျဖစ္ေနမယ္"
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းဖြင့်သီကြူးခဲ့သောမိုးစက်သံစဥ်(ခ်စ္ျခင္းျဖင့္သီၾကဴးခဲ့ေသာမိုးစက္သံစဥ္)
General Fictionတချို့သောအချစ်မတ္တာတွေကနှုတ်ဖျားကထုပ်မပြောပေမယ့် မျက်ဝန်းအိမ်တွေနေတွေ့မြင်နိုင်၏
