AMANDA'S POV:
"Ayyyyy!!! P^t^ng !n^!!!! Ohhhh.... Shiiitttt!!! Amaldita mahunusdili kaaaaahhh!" Tili niya sabay mabilis siyang tumalikod at kumaripas ng takbo palabas nang kwarto.
I was looking for Richard sa mga kwarto sa 2nd floor. Iniwan ko na sa third floor ang bakal na sinturon, wala naman akong balak na lumpuhin si Richard. Ang totoo nagpapasalamat pa nga ako dahil napakahaba ng pasensya niya sa akin; hindi rin siya nag sasawa sa pag alalaga at pag aalala.
Napakaswerte ko sa baklitang may bakulaw na birdy. I smiled with that thought. Magatal ko nang napagtanto na higit na marami ang dahilan kung bakit ko siya mahal kaysa sa bilang ng kanyang pagkakamali na nag dulot ng minsan pagluha ko.
Gaya na lang ngayon, bagaman nasampal niya ako ay alam kong nais lang niya akong tulungan maka-recover. Ngayon nga ay para na lang kaming nag lalaro. Ganito kami noon at napakasarap balik-balikan ang ganitong kaligayahan namin ni Richard. Simpleng asaran, pikunan at karinyo brutal. Ito ang mga nakaugalian namin sa tuwing nagkakapikunan sa harutan namin.
Kaya nga hawak ko pa rin ang mahabang latigo ay dahil balak kong ipulupot sa leeg niya ito mamaya kapag nahuli ko siya. Siguradong mag titili naman siya. Isipin pa lang ang sobrang arte niyang reaksyon ay natatawa na ako.
Nakatayo na ako sa master's bed room, at nang buksan ko ito ay namilog ang aking mga mata. Puno ng mga roses at sunflower ang kwarto, maliban dito ay maririnig mo rin ang musika na sinayaw namin noon sa La Pergola restaurant sa Rome. "My girl tonight"
Then out of no where Richard appeared in front of me. He handed me a bouquet of flowers exactly the same in Rome. Hindi ako makagalaw, wala rin akong masabi. But I can feel my heart wanting to escape my ribcage. Sa isang iglap ay naglandas ang mga luha sa aking mga mata, I couldn't bare the vast of felicity inside my heart. The moment was captivating; it was magical and beautiful. I dropped the whip and use my hand to cover my lips, hampering it as it quivers.
He looks so handsome even in his casual apricot cotton shirt and faded jeans. The way he smiles at me made my knees weak. The way he looks at me makes my heart melts.
He handed me the bouquet and I took it with my right hand, then he took my left hand and hold unto it, before saying.
"I know this is not the right place". Itinuro niya ang paligid.
"Not the right attire". We both look at each other attire and give a simple smile.
"But, I know this is the perfect time". He kisses the back of my hand. I was holding my breath, I feel like I'm floating in the clouds.
"And you are the perfect woman for me". He touches my cheeks to wipe my tears away.
"Though I'm not the perfect man for you, if you know what I mean?" Kibit balikat niyang sabi. Parang hindi na uubos ang mga luha ko, patuloy lang ang pagtulo nito. Wala kasing pagsidlan ang ligayang nag uumapaw sa dibdib ko.
"Hey, you know how I hate to see you cry. Shhhh.." Tapos noon ay kinuha muna niya ang bulaklak at nilapag sa mini table. After that, he embraced me and sways me with the melody of the music.
"Kahit pa hindi ako ang perfect man for you, kasi nga 70/30 ako. At kahit pa minsan na kitang nasaktan dahil na rin sa kasarian ko..... Amanda, tinanggap mo pa rin ako at minamahal ng buong-buo". Para akong dinuduyan sa kanyang mga bisig. Kasing lumanay ng aming sayaw ang kanyang boses habang nagpapahayag ng kanyang damdamin.
"Kaya naman nais kong sabihin sayo na handa na akong suklian ang lahat ng pagmamahal mo. Higit sa lahat gusto kong malaman mo na kahit alam kong mas maganda ko sayo, at mas sexy ay ikaw ang pinipili ko kaysa sa kasarian ko". Nakakainis talaga ang baklang ito, kahit kailan laging may hirit ng kabadingan.
![](https://img.wattpad.com/cover/24545307-288-k475738.jpg)
BINABASA MO ANG
RICHARD CROW (Guns & Perfume) - Completed
General FictionAmanda Raven: Siya ang pumalit kay Silver Demonteverde bilang Chief Officer/Director ng Oversight. At kagaya ni Silver Demonteverde, hindi matatawaran ang kayang galing pagdating sa pakikipaglaban at pamumuno sa kanyang tungkulin. Richard Crow: Siya...