The Day The Sun Came Out (The Trilogy #1)

Chapter 15

Mistaken

Namayani ang katahimikan sa gitna naming dalawa.

"Huh?"

Nakaawang ang bibig na tinignan ko si Freyr dahil bigla itong humagalpak ng tawa. Ngunit wala namang nakakatawa sa sinabi ko.

Humakbang ng isang hakbang si Freyr kaya mas malapit na siya sa'kin ngayon. Iniling iling nito ang ulo habang pinipigilan ang pagtawa.

"Freyr!" I exclaimed.

Kagat-labi siyang bumaling ng tingin sa'kin at sinalubong ang mga mata ko dahil nakatingala ako sa kaniya. Mahina nitong ginulo ang buhok ko.

"You can raise your voice now?" There's a hint of amusement along with the raspiness of his voice.

I let out a blow. "Freyr!"

He folded his lips as he stopped his self to laugh again. I gave him a bloodshot. He raised both of his hands in the air still supressing a smile.

"Fiesty Yeuxia." He beamed at me. "Ganito ka pala magalit?"

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. I can't say that I'm mad. Siguro kung disappointed pwede pa. We have a deal that I'll help him with his academic load and he'll protect me.

Kung hindi niya naman pinapasa ang mga tinutulong ko sa kanya, ano pa ang sense ng time at effort na binuhos ko roon? Ano pa ang sense ng deal naming dalawa. Parang napunta sa wala ang mga ginawa ko.

Mula sa pagngiti ay ngumisi sa'kin si Freyr. "I took the exams, Yeuxia."

Hinubad ni Freyr ang itim na bag at may kinuha rito. Pinapanuod ko lang siya habang may nilabas siyang mga papel.

Nagtataka man ay kinuha ko ito nang iabot niya ito sa'kin. Gulat kong tinignan ang mga one-half length twice na puro may malalaking ekis at malaking nakabilog na score sa gilid. Hindi zero, hindi rin pasado, but it mean that he really took the exam opposite from what I suspected him.

Yumuko ako't nahihiyang iniabot sa kaniya ang mga papel niya. Freyr stiffled a chuckle. Kinuha niya sa'kin ang mga papel at ibinalik sa bag niya.

"Sorry," mahina kong saad. Ramdam ko ang paninitig niya sa akin kaya lalo kong binaba ang ulo.

"Hey." Humawak si Freyr sa panga ko at iniangat ang ulo ko. Ngumiti siya sa'kin nang malapad.

"You've seen the papers on my room, noong nakaraan, 'di ba?"

Tumango ako kay Freyr. He was not suprised. Instead, he apologetically smiled and patten me on my head. Bumaba ang kamay niya sa balikat ko.

"Huwag kang mag-alala, hindi napupunta sa wala ang mga ginagawa mo."

I nodded shortly. He gave me a reassuring smile. Nawala naman ang bigat ng loob ko at nauna nang maglakad. Agad siyang sumabay sa akin.

We remained silent all the way pauwi sa bahay. Bins was wrong nang sinabi niya sa'kin na walang plano si Freyr sa pag-graduate. Maybe he just don't talk about his plans with them, yet.

When we reached the last streetlight ay huminto ako. Hinarap ko si Freyr.

"May pangarap ka ba, Freyr?" He jolted back because of my sudden question.

He blinked as if he remember something that he shouldn't. Nakita ko rin ang pag-igting ng panga niya bago ulit bumuga ng malalim na hininga. Nagtataka ko siyang tinitigan.

Nang salubungin niya ang mga titig ko ay manipis siyang ngumiti. I can't read the emotions on his eyes because he is probably masking it again.

"Of course, Yeuxia," he trailed off.