My Boyfriend is a Boyband

CHAPTER 49: DANCE CHALLENGE.

Josh POV'S

Halos maubos oras ko kakaisip kung nakauwi na kaya si Kathleen. Okupado ang isip ko habang nagmamaneho.

~Flashback~

ZONE.

~Yvette on Call~

Umatras ako ng kaunti saka sinagot ang tawag.

"Ano?"

"Josh, pwede ba tayo magkita?"

"Bakit ba?"

"May gusto sana akong sabihin. Importante lang. Magkita tayo sa SB-Restaurant."

"Bakit hindi mo pa sabihin ngayon sa tawag?"

"Kahit saglit lang...baka pwede ako maki-amot sa oras mo. Di naman ako manggugulo maguusap lang tayo. Bigyan mo lang ako ng palugit na minuto para makapag paliwanag. Wag kang mag alala wala akong gagawin sayong masama kahit magsama ka pa."

Napabuntong-hininga ako. "what do you want? Hind ba't nag usap na tayo na lubayan mo na ako Yvette. Please wag ka ng paulit-ulit. Inuubos mo ba sarili mo?"

"Ano bang sinasabi mo, Josh? Mag uusap lang tayo. Nakiusap naman ako ng maayos so please, please please please— just now. After nito, pwede mo na ako kalimutan. Ano...pupunta ka ba?" Biglang humina ang boses niya.

"Eh ano nga, bakit hindi mo pa sabihin Yvette?"

"Mag meet nalang tayo, hihintayin kita. 7pm don't be late."

~End Call~

~End of Flashback~

'Hayup! Anong wisyo pumasok sa utak ko't naudyukan akong makipag kita'

Pagkahinto ko sa Parking lot ay saka ako pumasok sa Restaurant. Limitado lamang mga tao dito kaya di mate-trace na may artistang nagpupunta sa ganitong lugar because this is more private restaurant.

"Josh!" Senyas niya ng kamay kaya agad kong nakita kung saan siya nakapwesto. Nilapitan ko siya pero hindi muna ako agad umupo.

"Hi." Sabi niya. "Ahmm I ordered two for us. Have a set." Alok niya.

"Thank you dahil pumayag kang makipag kita sakin. Kain ka oh, masarap yan I know it's your favorite."

"Ano ba talaga kailangan mo?" Naiinis na sabi ko.

"Kada pagkikita ba natin palagi kang nagsusungit?"

"Because I don't want to waste my time for nonsense talked."

"Kung nagmamadali ka, masisira ka sa usapan. Nakiusap akong makihati sa mala-ginto mong oras kaya nararapat mo 'kong pagbigyan. Kumain ka muna." Alok niya uli kaya uminom ako ng juice. Mariing napahilamos ako sa mukha na pigil yamot.

"Kamusta na yung pinagmamalaki mong P.A?"

"Kaya mo ba ako pinapunta dito para lang pag usapan siya?"

"Not about that but, it's just have something we need to clarify to each other especially to what happened previous days. Syempre alam kong may nagawa akong hindi mo nagustuhan kaya lakas-loob na akong maga-apologize."

"To what happened between us kinalimutan ko na yun pero yung pinakita mong behavior kay Manang Olga—"

"Then that's why kaya kita pinatawag." Huminga siya bahagya. "I just want to say Sorry. Alam kong di mo nagustuhan, pero yung P.A mo talaga may kasalanan."

"Wag mo idamay si Kathleen."

"At bakit hindi? Siya ang umaway sakin kaya nagalit din ako."

"Talaga bang sincere ang pag apologize mo o sinisiraan mo lang P.A namin?"