ACININ BEDENİ (DEĞİŞİM) /Gerçek Ailem Kurgusu

11

☞keyifli okumalar...☞

....

Bu hayatta hiç düşmekten korktunuz mu, AA ben düşüncem dikatli olayım dediniz mi??

Ben çok dedim düşmekten çok korktum düşüpte kalkamamaktan çok korktum,dizlerim yara bere içindeyken onları saramamktan çok kortum, tekrar düşmemekten çok kortum ama hayat beni öyle bir yere çaktı ki bidaha kendime gelemedim...

İnstegramdaki hikayeler, baka baka merdivenleri çıkıyordum, nerde bunlar ya, Yazgı aslında son kata çık dedi ama bu son kat bir karşıma çıkmadı, off ben sıkıldım geri mi gitsem, yok ya iki kat çıktım şimdi bari boşa gitmesin, bu konaktada sanki tüm Urfa yaşıyor, kafam karıştı, nerden gidiyorduk lan,

Ya yaa  bunlarda çok misfirperverler, Ravza gel konak büyük kaybolursun diyip konağı gezdirdiler ya Allah razı olsun,

Yukardan gelen seslerden anladığım kadarıyla son bir kat, hadi az kaldı güzel ayaklarım, son bir kat galiba,

Son basamağıda çıkınca ortada minderlere oturmuş, Devrim, Kerim, Yazgı, Mirza, Ilgaz ve Bekir bakış açıma girdi,

Onlara doğru gidince kenarda ayakta duran biri daha gördüm, lan bunlarda bir bitmedi, kenarda duran çocuk yüz tipi olarak bana birini andırıyor ama kimi, siyah saçlı, mavi gözlü evet siyah saçlı ve mavi gözlü genelde mavi gözlüler sarışın olur ama bu mavi gözlü siyah saçlı, yüz hatları keskin ve sinirli bir tipi var belli çünkü yerde oturanlara bir öfkeyle bakıyor anlatamam, ha bu arada benden fazla uzun değil en fazla 15 santim canım,

Zaten bu yeni nesile ne yediriyorlarsa hepsi çamyarması gibi çocuklar, hani ne kullanıyorsanız bizede söyleyin,

"Abla gelsene" Yazgının elini kaldırarak beni çağırmasıyla onlara doğru gittim, Devrim ve Bekir yanyana oturuken, Devrimin diğer yanındaysa Mirza oturuyordu, Bekir diğer yanındaysa Ilgaz oturuyordu, Mirza ve Yazgının yanındaki tek boş yere oturmak istemedim, yemekte o kadar insan var diye mecburi oturmuştum ama şimdi bu kadar yakın oturmayayım mazalllah mikrop kapar beyfendi,

"Nerde kaldın abla" Yazgıya ters ters bakıp ellerimi belime koydum,

"Bunlar ayak canım benim,jetonlu roket değil geldim işte" dedim, haksız mıyım??

Hayır, telefonla uğraşmamın hiç bir etkisi yok yada yolu karıştırmamın, sonuçta bunlar ayak roket değil ya.

"Yazgı sen buraya geçsene" Mirzanın yanını işaret ettim,

"Ama niye abim orayı sana ayır-"

"Yazgı gelsene işte uzatma" dedi Yazgının konuşmasına izin vermeyen Mirza,

Ama ben anladım anlayacağımı  benim neden yanına oturmamı istesin ki,

"Bencede uzatma Yazgı, hem abin mikrop falan kapar" dedim, bana söylediklerine misileme yaparak,

"Bırak anne ya bu hırsızı koruma, alsın onun olsun zaten mikrop kapmştır ben onu giymem artık başımın gözümün sadakası olsun"

Mirza başını önüne eğdi, Ilgaz ve Yazgı ne olduğunu bildiği için birşey demezken diğerleri olaya Fransız kalmıştı,

Devrimin en son Mirzaya neden öyle dedi diye soru sorduğunu duymuştum, Yazgının kalktığı yere oturdum, diğer yanımda ise Kerim vardı, ayakta duran mavi gözlü çocuğun bana kısa bakışlar arttığının farkındaydım ama utandırmak istemediğim için o tarafa bakamamaya çalıştım ama bu çocuk niye ayakta duruyor,