"နင်ပြောတဲ့အတိုင်းဆို တကယ့်ကို မြေခွေးမပဲ...ခေါ်တာကြီးကလည်း သားသားတဲ့ဟယ်..."
"အေးလေ...ဝေါ့..."
ချင်းချင်း၏ စကားကို ဖန်းဖန်းကထောက်ခံစွာပျို့သည့်ပုံလုပ်ပြသည်။အတန်းချိန်မရှိတော့သည်ဖြစ်၍ဝမ်ရိပေါ်၏တစ်ဖွဲ့လုံးနှင့်အတူ ကျင်းရီလည်း ကန်တင်းရှိစားပွဲတစ်ဝိုင်းတည်းမှာရောက်နေကြတာဖြစ်သည်။
အစက ဝမ်ရိပေါ်၏အချစ်ရေးကိစ္စကို ကျင်းရီပဲသိခဲ့သည်ဖြစ်သော်လည်း၊ ချင်းချင်းသိသွားပြီးနောက် ဖန်းဖန်းသိခဲ့၏။ ဖန်းဖန်းသိခဲ့သည့်နောက် ယွင်လုသိခဲ့ရပြီး ယွင်လုမှတစ်ဆင့် ယူဟန်လည်း သိရှိခဲ့ရ၏။
"အဲ့မိန်းမက တကယ့်ကို အကွက်ကျကျနဲ့ နင့်လေးလေးရဲ့ နှလုံးသားထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းဝင်နိုင်အောင်လုပ်နေတာ...နင့် လေးလေးရဲ့ ဝါသနာတွေကအစအကုန်လေ့လာထားခဲ့ပုံပဲနော်...အေး...နင် ကြည့်ကြပ်လုပ်...မိန်းမ မာယာတွေအောက်မှာနင့်လေးလေးပါသွားတော့မှာ..."
"အေး ဟုတ်တယ်..."
ဝမ်ရိပေါ်ကို တည့်တည့်ကြီးသတိပေးစကားပြောနေသည့် ချင်းချင်းကို ဖန်းဖန်းထပ်မံ၍ထောက်ခံလိုက်ပြန်သည်။ထို့အပြင်စကားထပ်ထည့်သောအားဖြင့်...
"ယောကျာ်းလေးတွေက သူတို့နဲ့ဝါသနာတူတာတို့၊ သူတို့ခံစားချက်တွေကိုနားလည်ပေးနိုင်တာတို့၊ ယဉ်ယဉ်လေးနဲ့မဟာဆန်တာလေးတို့အဲ့တာမျိုးလေးတွေကြိုက်ကြတာလို့ ငါကြားဖူးတယ်နော်...ဟုတ်မဟုတ်တော့ မသိဘူး..."
ဖန်းဖန်းစကားကို လက်မခံသည့် ယူဟန်ကဝင်ပြီး...
"အဲ့တာတော့မဟုတ်ဘူးဟ လူအပေါ်မှာလည်း မူတည်တယ်...ငါကတော့ ဖျတ်ဖျတ်လတ်လတ်ညီမလေးတွေ ပဲကြိုက်တယ်...ကိုယ်ကပဲ ချီချင်တာမျိုးလေး...ဒါပေမယ့် ရိပေါ်ရဲ့လေးလေးက လူလတ်ပိုင်းအရွယ်ဆိုတော့နင်ပြောတဲ့မိန်းကလေးပုံမျိုးလေးတွေကို ပိုသဘောကျမယ့်ပုံပဲ...သူကိုယ်တိုင်ကလည်းအရမ်းတည်ငြိမ်တာဆိုတော့ ကလေးဆန်တာတွေမကြိုက်လောက်ဘူး..."
ရင်ပူနေတာအနည်းငယ်သက်သာမလားဆိုသည့်ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့်ရင်ဖွင့်ခဲ့ရာမှဝိုင်းပြောနေကြသည့်လူများကြောင့် ဝမ်ရိပေါ်၏ရင်ထဲပို၍တင်းကြပ်လာသည်။လည်ချောင်းတစ်လျှောက်တစ်စို့စို့ဖြစ်နေသည်သာမ ရင်ထဲလည်းအင်မတန်ပြည့်ကျပ်ပြီးအစာမကြေသလိုဖြစ်နေသည့်အခါ နေ့လယ်စာတောင်စားချင်စိတ်မရှိတော့တာဖြစ်၏။
