အပိုင္း ( ၁၁ )
ဒူးေထာက္ၿပီး အျပစ္ဒဏ္ခံယူပါတဲ့လား။
က်ေနဆဲမ်က္ရည္ေတြေတာင္ တန့္သြားရသလိုပင္။ သူ႕ႏွလုံးသားထဲ ထုံထိုင္းသြားေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္း ေနရာကထ၊ စံအိမ္ေတာ္မွထြက္ကာ ကန္ေလွ်ာက္လမ္းကိုျဖတ္ၿပီး နန္းေတာ္ေျမေပၚ ဒူးေထာက္လိုက္ဖို႔ကိုေတာ့ မတုန့္ဆိုင္းမိပါ။ အျပစ္ခံယူဆိုေတာ့လည္း ခံယူ႐ုံေပါ့။ အထိန္းေတာ္ႀကီး သင္ေပးေနတဲ့ ေခါင္းမူးစရာေတြ မၾကားရရင္ ၿပီးေရာ။
..ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္ မင္းသားေနရာေနရတာလဲ၊ ဘယ္သူေၾကာင့္ ဒါေတြသင္ေနရတာလဲ၊ ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္ ဝတ္႐ုံေတြ ဝတ္ရၿပီး ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္ ဖိနပ္က်ပ္က်ပ္ေတြစီးရတာလဲ၊ ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္ ေခါင္းအေလးခံၿပီး ဆံပင္ေတြထုံးထားရတာလဲ၊ ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္ ဒီလိုခက္ခဲပင္ပန္းေနရတာလဲ.. ဒါကို သူက အျပစ္ေပးရက္ေသးတယ္..
ပန္းပြင့္ျပာ မေက်နပ္ခ်က္ေတြကို စိတ္ထဲကေန ပြစိပြစိေျပာရင္း ဒူးေထာက္လိုက္၏။
သိပ္မၾကာေပ။ ႏြေဦးကန္သာ စံအိမ္ေတာ္သခင္ ေတာ္ဝင္ျပာပန္းတစ္ပြင့္ မင္းသားငယ္ေတာ့ နဂါးအရွင္ အျပစ္ေပးလို႔ ဒူးေထာက္ေနရသတဲ့ဆိုေသာ သတင္းစကားသည္ နန္းေတာ္တြင္းသို႔ ေတာင္က်ေခ်ာင္းေရလို အလ်င္အျမန္ စီးဆင္းသြားေခ်ၿပီ။ ရွိရွိသမွ် လူရွိအကုန္မွာ လမ္းႀကဳံတမ်ိဳး မႀကဳံရင္ ႀကဳံေအာင္ တမင္လာ၍တမ်ိဳး၊ ေပၚတင္တမ်ိဳး ေခ်ာင္းေျမာင္း၍တမ်ိဳးျဖင့္ ပြဲလာၾကည့္ၾကသည္။
တခ်ိဳ႕က လူမက နတ္သမွ် လွပလြန္းသည့္ မင္းသားငယ္ရဲ႕ အျပာေရာင္အဆင္း႐ူပကာမွာ က်ရႈံးရင္း ေငးမဝ ရႈမဝ၊ ပန္းပြင့္လို ႏူးညံ့သူေလး၏ ေျမမႈန္ေျမသားေပၚ ျပစ္ဒဏ္ခံ ဒူးေထာက္ရျခင္းအမႈအား ကိုယ္စား အနစ္နာခံ ထမ္း႐ြက္ေပးခ်င္ေနၾကၿပီး တခ်ိဳ႕ကေတာ့ နာလိုခံခက္စြာ ဟားတိုက္ေလွာင္ရယ္လွ်က္။ ထိုသို႔ ေလွာင္ေျပာင္ၾကသူမ်ားတြင္ အေနာက္ေဆာင္မွ မိဖုရားတစ္သိုက္အပါအဝင္ အင္မတန္ ကိန္းႀကီးခန္းႀကီးနိုင္သည့္ ဇာမဏီမိဖုရားေခါင္ႀကီးပင္ ပါေခ်၏။
ေက်နပ္ၿပဳံးတစ္ပြင့္ႏွင့္။
..အရွင့္ဆီက ဘြဲ႕ထူးေတြ၊ အေဆာင္အေယာင္ေတြ ေပးအပ္ခံရတာ မေန႕တေန႕ကပဲမဟုတ္လား.. ဒီေန႕ေတာ့ ဒူးေထာက္ေနရၿပီ.. အမတ မေသမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္၊ ပန္းပြင့္ကပဲ လူျဖစ္ျဖစ္၊ နဂါးအရွင္ရဲ႕ စိတ္အလ်ဥ္က ဘာမွထူးျခားမသြားပါလား.. အနည္းဆုံးေတာ့ မိဖုရားအသစ္တစ္ပါးဆိုလွ်င္ပင္ တစ္လေလာက္ မ်က္ႏွာသာေပးခံရေသးတယ္.. ဒီေယာက္်ားသားကေတာ့ အလကားသက္သက္ ငါ အထင္ႀကီးမိတယ္.. အရွင့္စိတ္ကို ငါ့ေလာက္ နားလည္နိုင္တဲ့သူ မရွိပါလား..
