Ortağım Bir Mafya

5.bölüm

Alkın'ı görmenin şokunu hala atlatamamışken oturmuş 5. bardağımı içiyordum. Onunda tabiki eğlenmeye hakkı vardı ama sürekli aynı ortamda bulunmamız biraz garipti.

Kafamı dans edenlere çevirdim ve Lina ile abimin hararetle bir köşede  tartıştığını gördüm. Kaşlarımı çatarak sarsak adımlar ile yanlarına gittim.

"Sen bana karışamazsın" Lina'nın çıkışı ile uzaktan onları izlemeye başladım.

Kutay kaşlarını çattı.

"Ne demek karışamazsın?"

"Ben istediğim kişi ile dans edebilirim ne sıfatla bana karışabiliyorsun ki?"

Lina sözlerinden sonra bir iki saniye duraksadı sanırım pişman olmuştu. Bense şok olmuş bir şekilde olan biteni izliyordum. Lina asla böyle şeyler söylemezdi sanırım sarhoşluktan ne dediğini bilmiyordu.

Kutay boş boş Lina'nın gözlerine baktı bir süre. Lina ise pişman olmuş bir şekilde Kutay'a baktı.

"Kutay... özür dilerim, öyle demek istemedim"

"Özür dileme, sonuçta ben kimim ki?"

Sesleri kafamın içinde yankılanıyordu. Anlamakta güçlük çeksem bile yarım yamalak olayı kavrayabilmiştim.

Ben hala dik dik onlara bakarak düşünürken Kutay arkasını dönüp hızlı adımlar ile bardan çıktı. Lina'ya döndüğümde ağladığını görünce yeniden sarsak adımlar ile yanına gidip sarıldım.

"Ağlama Lina"

Bana sarıldı ama hala hıçkırarak ağlıyordu bu görütü içimi paramparça yapmaya yetti.

"Yemin ederim...bilerek söylemedim...yanlışlıkla ağzımdan çıktı"

Daha sıkı sarıldım ona.

"Biliyorum kuzum, sarhoşsun sen hala hadi eve gidelim biz, biraz dinlenir kendine gelirsin"

Beni kendinden ayırarak göz yaşlarını sildi.

"Hayır eve gitmeyeceğim Kutay'ın yanına gidip bu durumu düzelteceğim"

Masanın yanına gidip çantasını aldığı gibi koşarak bardan çıktı. Ortada göt gibi kaldığımı farkettiğimde kafamı iki yana sallayarak kendime gelmeye çalıştım. Daha yeni yaşanan şeyler çok garipti.

Abimin zaten Lina'ya ilgisi vardı ama bunu ona söylememi istememişti çünkü oda aynı hisleri hissetmiyorsa arkadaşlıklarının bozulmasından korkuyordu.

Ama anladığım kadarı ile Lina'nın da abime ilgisi vardı yoksa bu tavırlar boşuna olmazdı değil mi?

Bunu daha sonra düşünmek adına kafama fazla takmayarak masanın yanına giderek çantama uzandım ama kolumdan birinin tutması ile olduğum yerde kalarak kafamı sola doğru çevirdim.

Tanımadığım bir adam bana sırıtarak bakıyordu. Göz devirerek kolumu elinden kurtarıp çantamı koluma taktım. Adamın beni tekrar tutması ile tekrar durmak zorunda kaldım.

Kaşlarımı çatarak müzik sesinden dolayı bağırmaya başladım.

"Ne istiyorsun ya, bırak kolumu"

Pis pis sırıtmaya başladı ve yavaşça yakınlaştı. Sarhoş olduğum için kafam yerinde değildi ve şuan mantığım ne kadar çekil dese bile beynim hiçbirini algılamıyordu.

İyice yaklaşmaya başladığında ellerim ile ona engel olmaya çalıştım ama maalesef sarhoşluktan dolayı gücüm kalmadığı için bir işe yaramadı.

Ben adamın ellerinde hala bağırıp çırpınırken o ise bana yaklaşmaya devam ediyordu. Beni öpmeye yakın gözlerimi sıkıca yumarak kurtulmayı dilerken bir anda adamın elleri üzerimden çekildiğini hissettim.

Bağrış sesleri ile yavaşça gözümü araladım. Gördüğüm görüntü ile şaşkınlıkla bakakalmıştım.

Alkın sarhoş adamı haşat ediyordu.

Alkın deli gibi vurmaya devam ederken şaşkınlığı bir kenara bırakıp kalabalıklaşmış toplumu yayarak yanlarına gittim. Müzik sesi kesilmiş sadece Alkın'ın küfürleri havada uçuşuyordu.

"Sen kimsin lan pezevenk nasıl ona dokunmaya cüret edersin piç herif"

Adamın yüzü kanlar içinde kalmıştı ama Alkın hala vurmaya devam ediyordu.

Yanına giderek elinden tuttum. Hareketleri biraz olsun yavaşlamıştı ama hala küfür ediyordu.

"Alkın tamam yeter öldüreceksin adamı"

Bana doğru dönerek gözlerimin içine baktı. Tekrar adama dönerek kulağına bişeyler fısıldadı ama etrafımda konuşan insanlardan dolayı duymamıştım.

Her ne dediyse adama korku ile titremişti. Alkın ayağa kalkarak yanına gelen adama birşeyler diyerek elimden tutup bardan çıkarttı. Ben birleşmiş olan ellerimize bakarken Alkın beni bardan çıkarmıştı bile. Elimden tuttuğu için yanaklarım utançtan kıpkırmızı olmuştu.

Neden utandım ki şimdi?

Ben kendi içimde savaş verirken Alkın karşıma geçmiş bağırarak hesap soruyordu.

"Neden bu kadar içiyorsun ki? Ya adam sana birşey yapsaydı? Ya ben orada olmasaydım? Ne olurdu hiç düşündün mü?"

Sarhoşluktan dolayı bana bağırdığı için gözlerim dolmuştu. Bu kadar içmeseydim ben ona gereken cevabı verirdim ama dua etsin ki sarhoştum.

"Neden bağırıyorsun ki şimdi?"

Sesim cılız ve kısık çıkmıştı. Göz yaşlarım yanaklarımı ıslatırken bana bakarak derin bir nefes verdi. Yavaşça yanıma yaklaşarak kollarını belime sardı. Şok içinde ağlamayı bile unutmuşken o konuşmaya devam etti.

"Özür dilerim, ağlama"

Gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Ne dedi o? Özür mü diledi benden yoksa benim beynim işlevini çoktan yitirdi de hayal mi görüyordum?

Hala bana sarılmaya devam ederken bende kollarımı boynuna doladım. Zaten sabah olunca bunları hatırlamayacağım için doyasıya sarıldım ona ve güzel kokusunu içime çektim.

Acaba hangi parfümü kullanıyordu?

Çaktırmadan onu koklamaya devam ederken Alkın belimdeki ellerini çekip benden uzaklaştı. Geri çekilince boşlukta kalmış gibi hissettim.

Geçekten bana neler oluyordu?

Alkın arkasını dönerek arabasına doğru ilerlediğinde ben hala orada bekliyordum. Kafasını çevirip bana baktığında hala orada olduğumu görüp göz devirdi.

"Davetiye mi bekliyorsun Eliza?"

Anlamadığım ve boşluğuma geldiği için garip bir ses çıkardım.

"Hı"

Bu halime sırıtır gibi oldu ama geri ciddi surat ifadesini takınıp yanıma geldi. Bu sefer kolumdan tutarak beni arabasına bindirdi. Şoför koltuğuna oturup arabayı çalıştırdı ve eve doğru sürmeye başladı.

Yan dönerek onu izlemeye başladım. Yeşil gözleri ve biçimli dudakları çok güzeldi. Elleri uzun ve inceydi, giydiği gömlekten dolayı gözüken kasları ise aşırı iyiydi.

Ona bakmaya devam ederken uykum ağır bastığı için artık açamadığım göz kapaklarıma işkence etmeyi bırakıp kapattım.

Son hatırladığım şey ise Alkın'ın beni kucağına alarak eve götürmesi ve yatağa yatırmasıydı.

🌸
Okurken oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyin

İyi okumalar