Ortağım Bir Mafya

28.bölüm

Yarım saattir Lina'ya sarılmış bir şekilde ayakta dikiliyordum. Evet Lina gelmişti, Alkın da bizi rahatsız etmemek için işim var diyerek evden gitmişti ve güvenlik amacıyla kapıya da birkaç koruma koymuştu.

"Eliza artık oturabilir miyim gülüm?"

Lina'nın isyan eder gibi çıkan sesi ile ondan ayrıldım ve yüzümü buruşturarak,

"Tamam be, iki sarılmaya da gelmiyorsun" diyerek koltuğa oturdum. Gözlerini devirerek o da benim yanıma oturdu.

"Kızım yarım saatir yapıştın bırakmıyorsun, biliyorum beni çok seviyorsun ama ayağım ağrıdı artık"

Kendini övmesi ile yine yüzümü buruşturdum. Yapmazsa içinde kalırdı zaten.

"Hah haspam"

Bir süre birbirimize sataşıp gülüştükten sonra içimde merak oluşturan soruyu,

"Kutay ile aranız nasıl oldu Lina?" diye pat diye sordum. Gerçekten çok merak etmiştim.

Lina'nın gülen yüzü düşünce biraz ani mi sordum acaba diye düşündüm.

"Mesleyi biliyorsun, bende onun bir mafya olduğunu bilmiyordum. Öğrendiğimde ise baya bi tartıştık, şuan ise aramız limoni"

"Kutay'ı afedecek misin peki?"

"Bilmiyorum Eliza, olay daha taze. Bu durumu biraz sindirmem lazım ama bir yandan da kalbim onu hemen affetmemi söylüyor. Ona aşığım ve vazgeçmek istemiyorum"

Gözleri dolduğunda kafasını aşağı eğdi, üzüntü ile onu kendime çekerek sıkıca sarıldım. İkisi de sırılsıklam aşıklardı.

"Ne yapacağına karar vermek için biraz düşün derim. Abimi bırakma o sana çok aşık ve sende öyle. Bildiğin gibi artık iş işten geçti bu mafya olayını ne kadar istemesek bile kabullenmeliyiz. Ama sadece zaman gerekiyor sonra herşey eskisi gibi olacak"

Kolunu sıvazlayarak onu sakinleştirmeye çalıştım. Kutay ve o ayrılırsa ikisi de toparlanamazdı, bunu çok iyi biliyordum.

Gergin olan ortamın havasını bozmak adına gülerek,

"Hem sen küçükken mafya sevgili istemiyor muydun, al sana mafya sevgili" dedim. Gerçekten de Lina bir ara takmıştı bu mafya sevgili olayına, onu zar zor geri çekip ikna edebilmiştik.

Lina da gülerek yaslandığı kolumdan kalktı ve gözyaşlarını sildi. Morali biraz olsun yerine gelmişti.

"Kerem amcalar ile ne zaman konuşacaksın, hepsi senin geri gelmeni bekliyor"

Bilmiyorum manasında omuz silktim ve oturduğum yerden geriye yaslandım.

"Birkaç gün daha kalmak istiyorum burada, iyi geldi buranın havası. Kendimi hazır hissetiğim zaman onlarla konuşacağım"

"Affedecek misin peki?"

"Bilmiyorum, yaptıkları şeyler yenilir yutulur değil ama ne de olsa ailemler onlar, kısacası kafam karışık"

Gerçekten de kararsızdım beynim affetme dese bile kalbim tam tersini söylüyordu. Lina anladım manasında başını salladı ve ayağa kalktı.

"E hadi kalk da biraz gezelim çok sıkıldım"

"Tamam gülüm"

Üstümü değiştirme zahmetine girmeden ayağa kalktım ve dış kapıya doğru gittik sonra ise ikimizde dışarı çıktık. Bugün hava güzeldi, ne güneşli ne de soğuktu. Hafif hafif esen rüzgar ile gözlerimi kapatarak derin bir nefes aldım, bu duyguyu seviyordum. Deniz ve kumların kokusunun karışımı rüzgara karışmıştı.