Ortağım Bir Mafya

24.bölüm

Alkın'ın Anlatımından;

Tüm hazırlıklarım bitmişti ve geriye tek birşey kalmıştı, Eliza. Denize yakın bir restorantı kapatmıştım, her yere mumlar ve güller serpmiştim. Masada da aynı şekilde gül ve mumlar vardı. Takım elbise giymemiştim, siyah pantolon ve siyah gömlek vardı üzerimde. Çünkü Eliza'nın da kıyafetlerini abartmayacağını biliyordum.

Bir süredir Eliza'ya karşı olan hislerimi kendimden saklayamaz olmuştum. Onun da benden hoşlandığını biliyordum çünkü baya belli ediyordu. Herhangi bir iltifatımda yanakları kızarıyordu ve bu onu daha çok tatlı yapıyordu.

Düşüncelerimi toparlayarak sonunda bugün ona açılmayı planlıyordum. Herşey hazırdı ve Eliza'nın şimdi yolda olması gerekiyordu.

Hayatımda ilk defa bu kadar gergin ve mutlu hissediyorum. Kalbimdeki buz Eliza sayesinde erimişti, hayatımdaki birçok ilki de onunla yaşamıştım, mesela aşk.

Tek gecelik ilişkilerimle tanınan ben bir kıza tutulmuştum. Buna bende hala inanmıyordum. Ama sonuçta mutluydum, hemde çok.

Saat sekizi geçmişti ama Eliza hala gelmemişti. Telefonumu alarak onu aradım ama açan olmadı. Tekrar tekrar aramama ramen hiçbir şekilde açmamıştı. Kaşlarımı çatarak bu sefer arkadaşı olan Lina'yı aradım.

"Alo?"

Açılan telefon ile rahat bir nefes verdim.

"Eliza nerede biliyor musun?"

Karşı taraftan bir süre ses gelmedi, sonrasında,

"Bir buçuk saat önce çıkmıştı o, gelmiş olması lazımdı" diyerek endişeyle konuştu.

Demek ki onun da haberi yoktu, gergince derin bir nefes verdim. Bu saate insanları telaşa sokmamak için,

"Neyse gelir birazdan yol uzundu ondan gecikti sanırım" dedim. Rahatlamış gibi nefes verdi.

"Tamam o zaman görüşürüz"

Telefonu kapatarak elimi alnıma yasladım. Neredeydi bu kız? Neden bu kadar gecikmişti? Endişeyle dışarı çıkarak kapıda olan korumlardan birine,

"Çabuk buradan geçen tüm yollara bakın 0****4 nolu plaka görürseniz direkt beni arayın" diyerek deniz kenarına doğru gittim.

Bir dal sigara alarak yaktım ve denize karşı içmeye başladım. Beklemekten başka şansım yoktu.

Ya ekilmiştim ya da..

Başımı iki yana sallayarak aklıma gelen kötü düşünceleri def etmeye çalıştım.

----------------------------

Pakette kalan son sigarayı yakacakken gelen telefon sesiyle elim cebime gitti.

"Birşey buldunuz mu?"

Karşı taraftan bir süre ses gelmedi.

"Abi.."

Gelen endişeli ses ve sonrası yok. Düşündüğüm şey başıma gelmişti, kaşlarım çatılırken hızlı adımlarla arabama yürümeye başladım.

"Söylesene lan!"

Ani bağırışımla etraftaki diğer korumlar korkuyla bana baktı.

"Abi araba var ama yenge yok"

Adımlarım yavaşladı, ne demek Eliza yoktu? Kulağımda duran telefonu sinirle yere fırlattım.

"AH"

Sinirle bağırmaya başladım, önümde duran taşa sinirle tekme atarak ellerimi saçlarımdan geçirdim.

"ALİ HERKESİ TOPLA DİĞERLERİNE DE HABER VER"