12.bölüm

6.2K 290 14
                                    

"Şaka....yapıyorsun?"

Gergince gülümseyerek kafasını olumsuz anlamda salladı.

"Hayır çok ciddiyim"

Çığlık atmamak için ellerimi ağzıma örttüm. Heyecanla gülümseyerek kollarımı iki yana açarak ayağa kalktım ve Lina'ya sarıldım.

Kollarını bana dolarken rahatlayarak derin bir nefes verdim.

"Şükür yani, biran hiç sevgili olmayacaksınız sanmıştım"

Abimi kıskanmamı beklememiştiniz değil mi? Ben bu anı ne kadar süredir bekliyorum sizin haberiniz var mı?

Lina dediklerim üzerine kollarını benden çekerek kaşları çatık bir halde bana baktı.

"Ne dedin sen bakayım?"

Sorduğu soruyla kalktığım yere tekrar oturarak omuzlarımı silktim.

"Abim sana zaten aşıktı. Gerçekten anlamadın mı hiç?"

Lina gözlerini büyüterek yanımdaki boş yere oturdu.

"Hayır tabikiside!! Neden bana söylemedin?"

İsyankar sesi ile kısık bir kahkaha atarak ona doğru döndüm.

"Söyleseydim abim beni keserdi, hem sen ne zamandır aşıksın bu çocuğa ve en önemlisi neden bana söylemedin aşık olduğunu"

Sonlara doğru gözlerimi kısarak Lina'ya ayıplayıcı bakışlarımdan attım. Hemen gözlerini kaçırarak tırnakları ile oynamaya başladı. Her gergin olduğunda bu hareketi yapıyordu.

"Söyleyecektim!..ama fırsatım pek olmadı"

"Kızım biz seninle hergün istisnasız telefonla konuşuyoruz ne fırsatından bahsediyorsun bana"

Sahte bir sinirle önüme dönerek kollarımı göğsümde birleştirdim. Lina ise hemen bana biraz yaklaşarak kollarını belime sardı. Kafasını hafif kaldırarak masum bir sesle konuşmaya başladı.

"Çekindim işte Eliza, sonuçta senin abin ve zaten benim duygularım da yeni"

Göz devirerek bende kollarımı ona sardım. Eğer onu afetmezsem gün boyu beni arar ve rahat bırakmazdı.

"Tamam tamam, yeter ki yalakalık yapma bana"

İkimizde bu dediğime kahkaha attık. Lina kollarını belimden çekerek daha rahat bir pozisyonda oturdu. Bende sabahtan beri önümde duran pastayı Lina çekildiği gibi yemeye başladım.

"Abin ne zamandır bana aşık?"

Aniden sorduğu soruyla pasta boğazımda kalıp öksürük krizine girdim. Lina endişe ile masadaki suyu içmem için bana uzattı. Bir iki yudum içtikten sonra daha iyi hissediyordum ama hala öksürüyordum.

"Öyle ani sorular sorulur mu Lina? Ölüyordum az kalsın"

"Hadi Eliza cevap ver"

Söylediklerimi umursamadan bana merakla bakmaya başladı. Ben ise sanki az önce pasta yüzünden boğulan ben değilmişim gibi pastamı yemeye devam ettim ve umursamazca omuz silktim.

"Yani, sanırım 3 yıl falan olmuştur"

"Oha"

Lina şaşkınlıkla ağzı açık bir şekilde bana bakakaldı. Dolu dolu olan ağzımla ona dönerek ne var anlamında kafamı salladım.

"Sen bunu bana nasıl söylemezsin?!"

"Söyleseydim de cenazeme gelseydin"

Gözlerini devirerek kendi yerine oturdu.

Ortağım Bir MafyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin